JOHN CLIFTON - IN THE MIDDLE OF NOWHERE

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Samen met zijn broer Bill richtte John Clifton eind jaren tachtig The MoFo Party Band op, waarmee hij in zijn woonplaats Fresno en bij uitbreiding heel Centraal Californië heel wat succes kende. Door zijn hoog energetische prestaties op het podium is John Clifton ook na de periode met The MoFo Band een veelgevraagd muzikant gebleven. Hij speelt gemiddeld honderdvijftig optredens per jaar en maakt regelmatig een tournee doorheen de Verenigde Staten. Ook in Europa heeft John Clifton al op heel wat festivals gespeeld, zoals het Beersel Blues Festival in Beersel. Ook op het Nederlandse Blierock Blues Festival en op het Poolse Boogie Festival en Blues Express Festival stond John al op het podium. Wat stijl en kwaliteit betreft kan je John Clifton het best vergelijken met Kim Wilson en Rod Piazza. Clifton mocht het podium al delen met grootheden als Kim Wilson, James Cotton, Tommy Castro, John Mayall, Huey Lewis, Rusty Zinn en Rod Piazza. Hij mocht openen voor BB King en hij won de Modesto Area Music Award. Van de staat Californië ontving hij de Declaration Of Appreciation voor zijn bijdrage aan de kunst. John speelde ook mondharmonica op het album 'Blood Stains On The Wall' van Big Bill Morganfield, Blues Hall Of Fame Inductee en zoon van Muddy Waters. Ook als producer heeft Clifton al prijzen gewonnen. Met het album 'Made In Cali' van de Poolse band The Boogie Boys, met pianogigant Bartek Szopinsky, won hij de Poolse Blues Award voor Beste Blues Album 2013. Scott Abeyta, eigenaar van Rip Cat Records bood John Clifton een contract aan en in 2015 verscheen John's eerste soloalbum 'Let Yourself Go', dat op heel wat airplay kon rekenen en de single 'Let Yourself Go' raakte zelfs in de top tien van de Duke University WXDU Americana Show. Op 18 mei 2018 verscheen de opvolger 'Nightlife' met daarop twaalf songs en nu is er 'In The Middle Of Nowhere', een album met elf songs, waarvan ongeveer de helft geschreven werd door John Clifton.

 

 

 

 

 

 

De opener 'I'm Leaving You Baby' is een swingende opener met vlotte arrangementen. Het is een cover van Lightin' Slim, die het nummer in 1959 als single uitbracht. Naast het broeierige gitaarwerk van Scott Abeyta en het heerlijke frivole toetsenwerk van Bartek Szopinsky is het vooral genieten van het uitstekende blaas en zuigwerk van John Clifton op de mondharmonica. De titeltrack 'In The Middle Of Nowhere' werd door John Clifton geschreven en hij beschrijft hier de plaats waar hij geboren werd en opgroeide. Volgens hem is het de zieligste en eenzaamste plaats op aarde. Bassist Jake Finney en drummer Edward Fritz zorgen voor een heerlijke pompende groove, waarop Clifton uithaalt met een geweldige mondharmonica solo. Het blijft erg dansbaar met de swingende shuffle 'If It Ain't Me', dat op een overtuigende manier gezongen wordt door de aangename stem van John. Hij is ook weer uitdrukkelijk en uitstekend aanwezig op de mondharmonica, maar dat mag ook gezegd worden van Bartek Szopinsky die met zijn wervelend en rockend pianowerk indruk maakt en van Scott Abeyta die zijn klasse bewijst met een mooie vloeiende gitaarsolo. In het bijna zes minuten durende jazzy getinte instrumentale 'Cool Spot In Hell' kunnen de muzikanten hun instrumentale virtuositeit nogmaals etaleren. Wees maar zeker dat ze daar geen gras laten over groeien. De warme mondharmonica van John Clifton is het gehele nummer door op een prachtige wijze aanwezig, maar ook gitarist Scott Abeyta en pianist Bartek Szopinski imponeren. Scott doet dat met een fijne gevoelvolle snarensolo en Bartek met subliem vingerwerk op de klavieren van zijn piano. Buiten het slagwerk neemt Edward Fritz ook nog de congas voor zijn rekening.

 

 

 

 

 

 

De Howlin' Wolf cover 'Poor Boy' wordt in een modern en vloeiend John Clifton jasje gestoken en dat geeft het nummer een nieuw elan. 'Keep It Clean' was een akoestisch Delta Bluesnummer van Charley Jordan uit 1930. Nu bijna negentig jaar later heeft John Clifton er een stomende en swingende versie van gemaakt. Drummer Edward Fritz en bassist Jake Finney zorgen voor de vloeiende en stuwende groove waarop de andere muzikanten zich in de spotlights mogen spelen. Bartek Szopinsky schittert ditmaal op het orgel, maar ook Scott Abeya weet weer te bekoren op zijn sixstring. John Clifton en zijn mondharmonica maken deze 'Keep It Clean' instrumentaal helemaal af. In het akoestische ragtime bluesje 'Junkie Women Blues' delen Bartek Szopinski op piano en John Clifton op dobro de hoofdrollen. Het rauwste nummer op het album is de verschroeiende bluesrocker 'Four Years Ago', waarin John Clifton meer spreekt dan dat hij zingt. Het rauwe en gruizige mondharmonicawerk zet de woorden van Clifton nog wat kracht bij. De uitstekende pompende baslijn van Jake Finney zorgt voor een uitstekende groove en het knappe en vingervlugge vingerwerk van Bartek Szopinsky op de klavieren van zijn piano zorgen voor een sublieme extra touch. 'Ain't Spending No More Money' is een vloeiende swingende blues shuffle, zoals er nog een paar op het album staan. In dit meer dan zes minuten durende nummer is er natuurlijk weer plaats genoeg voor uitstekend solowerk. Eerst is er pianist Bartek Szopinsky die schittert, gitarist Scott Abeyta neemt prachtig over op gitaar en John Clifton zet met zijn mondharmonica, zelf de kers op de taart van deze erg aantrekkelijke 'Ain’t Spending No More Money'.

 

 

 

 

 

 

Degenen die op een slowblues zaten te wachten, worden voor hun geduld beloond met de slowblues 'So Tired I Could Cry', een Junior Wells cover. John Clifton heeft er een superlange versie van gemaakt, die bijna acht minuten duurt en die elke seconde meer dan waard is. John zingt het nummer met veel emotie en verdriet in zijn stem. Instrumentaal is het weer genieten van deze uitstekende muzikanten die in dit trage nummer al hun gevoel en klasse in hun instrument kunnen leggen. Vooral van de fijne, sublieme en gevoelvolle snarensolo van gitarist Scott Abeyta ben ik onder de indruk. Om af te sluiten worden alle registers open getrokken met de Merle Haggard cover 'Honky Tonk Night Time Man'. Het is een mix van rockabilly en rock'n roll met veel en knap twangend snarenwerk van Scott Abeyta en vingervlug toetsenwerk van Bartek Szopinsky. 'In The Middle Of Nowhere' het nieuwe album van John Clifton is een waardige opvolger van zijn schitterende album 'Night Life' en dat is voor een groot gedeelte te danken aan de klasse van John Clifton en van de schitterende muzikanten waarmee hij samenwerkt. Op dit album heeft John met drummer Edward Fritz en bassist Jake Finney wel een andere ritmesectie, maar gitarist Scott Abeyta en toetsenist Bartek Szopinsky schitterden op het vorige album ook al. 'In The Middle Of Nowhere' van John Clifton is een aanrader voor alle bluesliefhebbers en vooral vooral de fans van de mondharmonica. (8/10)

 

 

 

Walter Vanheuckelom

 

 

 

01. I’m Leaving You Baby

02. In the Middle of Nowhere

03. If it Ain’t Me Baby

04. Cool Spot in Hell

05. Poor Boy

06. Keep it Clean

07. Junkie Woman Blues

08. Four Years Ago

09. Ain’t Spending No More Money

10. So Tired I Could Cry

11. Honky Tonk Night Time Man

 

John Clifton - Zang, mondharmonica en harp #7

Scott Abeyta - Gitaar

Jake Finney - Bas

Edward Fritz - Drums, Congas on #4 en 6

Bartek Szopinski - Piano, orgel

John Shafer - Tamborine on #2 en 6