JOHAN VERMINNEN - TUSSEN EEN GLIMLACH EN EEN TRAAN

 

http://www.johanverminnen.be/

 

https://www.facebook.com/verminnenjohan/?fref=ts

 

Johan Verminnen wordt volgende maand vijfenzestig en heeft net een nieuw album uit. Hem voorstellen hoeft eigenlijk niet want iedereen kent Verminnen wel, toch gaan we toch een korte biografie geven voor we aan de bespreking van 'Tussen Een Glimlach En Een Traan' beginnen. Johan werd geboren op 22 mei 1951 te Wemmel. Zijn eerste band was 'T Klaverke en nadien werd hij lid van de iets ruigere skiffle band The Motten Drizzle, waarin ook Erik Van Neygen speelde. Hij werd ontdekt in de Ontdek De Ster wedstrijd in 1969 en dankzij Will Tura kwam hij in contact met platenbaas Jean Kluger. Het resultaat verscheen in 1971 onder de naam 'Johan Verminnen'. Johan omringde zich met uitstekende muzikanten zoals Raymond Van Het groenenwoud, Koen De Bruyne, Jean Luc Van Lommel en vele anderen en was in de jaren zeventig één van toppers in de Vlaamse muziekwereld. Er volgden verschillende LP's en ook grote hits, zoals 'Laat Me Nu Toch Niet Alleen', 'Brussel', 'Rue Des Bouchers' en 'Als Mijn Gitaar Me Helpt' om er maar een paar te noemen. Johan nam ook twee Franstalige albums op, namelijk 'Elle Chante Na Na Na' en 'Je Ne Suis Pas Un Flamand Rose'. In 1981 scoorde Verminnen nog een dikke hit met 'Ik Voel Me Goed', maar daarna gaat het toch wat minder met zijn carrière. In 1984 moest hij gedwongen zijn muzikanten ontslaan. In 1986 trouwde Johan met Catherine en een jaar later werd zijn dochter Pauline geboren. In 1989 verscheen het mooie verzamel album 'Mooie Dagen', dat werd beloond met een platina plaat. In 1994 was er de heel succesrijke jubileumtour 'Alles Leeft', in deze tour nam Johan dertien muzikanten mee op het podium, waaronder een strijkkwartet. Dertig jaar loopbaan leverde Verminnen in 1999 een nieuwe jubileumtournee en een nieuw dubbel album 'Vroeger En Later' op. Op het eerste album 'Vroeger' werden eenentwintig van Verminnen zijn beste liedjes gebundeld en op het tweede album 'later' stonden veertien nieuwe songs en waren er gastrollen weggelegd voor Stef Bos, Kommil Fo, Laïs, Roland, Jo Lemaire, Patrick Riguelle en Kris De Bruyne. In de beginjaren van 2000 was Johan weer razend populair en er volgden uitgebreide tournees en een paar albums zoals 'Swingen Tot Morgenvroeg' en 'Tegenlicht'. Op de tiende editie van de ZAMU Awards in 2004 kreeg Verminnen de Lifetime Archievement Award in ontvangst voor zijn rijk gevulde loopbaan. In datzelfde jaar bracht hij ook de verhalenbundel 'Prinses Van Het Pajottenland' uit, met zijn moeder in de hoofdrol. In november mag Johan Verminnen zich als centrale gast neervlijen voor de jaarlijkse Eregalerij van Radio 2, een live gebeuren waarin collega’s Verminnen muzikaal eren en dat via Radio 2 de ether ingaat. Op 1 januari 2007 werd Verminnen de Nederlandstalige Gedelegeerde Bestuurder van Sabam, maar hij bleef ook muzikaal actief. 2011 was ook nog een bijzonder jaar voor de artiest, eerst verscheen er het album '60 jaar 60 liedjes' en van het najaar 2010 tot het voorjaar 2012 was er de succesrijke tournee 'Songbook Van Mijn Hart'. Op woensdag 13 november 2013 kwam veel mooi volk afgezakt naar Zaal Trix in Antwerpen. Op de Radio 1 Sessies speelden Johan Verminnen en zijn groep live samen met de genodigden van Johan, namelijk Raymond Van het Groenewoud, Pauline Verminnen, Paul Michiels, Senne Guns, Rony Verbiest, Wouter Berlaen. Een avond die nu nog nazindert bij de podiumbeesten zelf en bij het radio en aanwezig publiek.

 

 

Tijdens de laatste maanden van 2015 was er grote Verminnen activiteit in de opnamestudio van Bert Candries, de muzikale rechterhand van Johan. Nabij Leuven legden de zanger en zijn muzikanten de laatste hand aan de gloednieuwe cd. Hiervoor werden vijftien liedjes ingeblikt. Veel eigen werk, de meeste nummers schreef Johan in Oostende, waar hij een kraaiennest (eigenlijk een meeuwennest) heeft om de inspiratie op te zoeken, maar ook een vertaling van een song van zijn Waalse overleden vriend en zanger Pierre Rapsat en twee nieuwe nummers van Jan Savenberg, die vooral bekend is van enkele Clouseau hits, maar ook van het hemelse ‘Boulevard Du Cafard’ dat hij jaren geleden vanuit Zwitserland voor Verminnen schreef. Dit album kreeg de naam 'Tussen Een Glimlach En Een Traan' en gaan we nu voor jullie beluisteren en bespreken. Vijfenzestig jaar wordt door vele mensen mensen nog altijd aanzien als een leeftijd waarop men op pensioen gaat. Johan Verminnen is dat nog niet van plan, maar met zijn nieuwe album 'Tussen Een Glimlach En Een Traan' blikt hij toch terug op zijn verleden en op zijn goedgevulde carrière. Zelf zegt de zanger over het album, dat hij geen betere samenvatting van zijn eigen leven en carrière kan verzinnen. Een buitenlandse journalist vroeg ooit aan Toots Thielemans hoe die zijn succes kon verklaren, waarop de internationale Brusselaar antwoordde: Because everything i do, is between a smile and a tear. Die uitspraak was voor Johan de vonk om het nummer 'Tussen Een Glimlach En Een Traan' te schrijven, hij opent zijn nieuwe album zelfs met deze vloeiende titeltrack. In iets meer dan vier minuten zingt hij heel zijn leven, als opgroeiend kind, de muziek, de liefde, de goede en de minder goede momenten en het heden. Hij komt tot de conclusie dat hij nog steeds graag doet wat hij doet en zegt dat hij er steeds alles voor gegeven heeft. Dit nummer is uiteraard ook heel geschikt als opener van de concerten die er komen om het album te promoten. Veel blazers en piano horen we in 'Ouwe Maten', een hommage aan de overleden collega's en vrienden Luc De Vos, Wim De Craene, Wannes Van de Velde, Zjef Vanuytsel, Walter De Buck, Louis Neefs en Ann Christy. Verminnen brengt deze hommage zoals we van hem gewoon zijn, namelijk op een heel originele manier met een tekst waarin hij titels van nummers van de overleden artiesten verwerkt. Een typisch Johan Verminnen melodie horen we in 'Is Er Een Dokter', een verhaal van een gekwetste liefdesrelatie die toch terug heelt en waarin de heerlijke korte, steeds weerkerende piano klanken het nummer kleuren. Myrddin De Cauter schreef niet alleen de muziek van 'Mijn Gitaar Uit Spanje', hij speelt ook de flamenco gitaar en zorgt tevens voor de handclaps. De Spaanse stem die we in het nummer horen komt van Miguel Fernandez.

 

 

Leo Caerts op piano en Nico Schepers op trompet hebben een glansrol in het Randy Newman achtige 'Mama, Wat Doen Ze Me Aan'. 'Alle Dromen Zijn Van Ons' is een vertaling van ‘Les Rêves Sont En Nous' van zijn goede vriend en veel te vroeg overleden collega Pierre Rapsat. Jan Savenberg, voornamelijk actief als songwriter schreef voor Johan twee nummers 'Over Zeeën En Meren' en 'Het Meisje Aan De Balie Heette Lente'. Vooral het laatste nummer heeft een opgewekte melodie en een heel mooie tekst waar ik blij van wordt. In het koor horen we Johan's dochter Pauline Verminnen en Hannelore Vanheerswynghels. Een paar dagen na het beluisteren, hoor ik deze melodie nog steeds een paar keer per dag in mijn hoofd. Je mag geen radio of TV opzetten of de vluchtelingencrisis komt aan bod en dat item inspireerde ook Johan tot het schrijven van een lied. Dat de zanger van de zee houdt weet ondertussen iedereen. Vanuit zijn kraaiennest in Oostende schreef hij 'Bericht Uit Oostende' dat gekleurd wordt door de accordeon van Marc De Boeck of Leo Caerts en de gitaar van Bert Candries. 'Bootje Van Papier' is ambiance muziek met heerlijke piano van Leo Caerts en accordeon van Marc De Boeck. Deze muziek zou vroeger op de jukebox in de café's regelmatig zou gedraaid worden. Met een glaasje op, de armen in elkaar en dan van links naar rechts. In de twee afsluitende nummers ''Alles Leeft' en 'Einde Seizoen', horen we een iets sombere zanger. Het is net of hij laat uitschijnen dat hij het beste heeft gehad. De conclusie is dat Johan Verminnen er toch weer in geslaagd is om een zeer aangenaam album af te leveren, met heerlijke muziek en mooie teksten. Misschien is vijftien nummers iets teveel, want het album boeit iets minder naar het einde toe. Instrumentaal is het weer top dankzij de uitstekende en uitgebreide groep muzikanten. Toppers zijn de titeltrack ' Tussen Een Glimlach En Een Traan', 'Het Meisje Aan De Balie Heette Lente' en 'Mama, Wat Doen Ze Me Aan'. (7,5/10)