JOE LOUIS WALKER, BRUCE KATZ & GILLES ROBSON - JOURNEYS TO THE HEART OF THE BLUES

Album Review

Album: 
JOE LOUIS WALKER, BRUCE KATZ & GILLES ROBSON - JOURNEYS TO THE HEART OF THE BLUES
Artist: 
Joe Louis Walker, Bruce Katz & Giles Robson
Record Label: 
Munich Records
Style: 
Akoesische Traditionele Blues
Date: 
26/10/2018
Reviewed by: 
Wlter Vanheuckelom
JOE LOUIS WALKER, BRUCE KATZ & GILLES ROBSON - JOURNEYS TO THE HEART OF THE BLUES
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
In december 2016 ontmoette Grammy winnende gitarist, vocalist en Blues Hall Of Famer, Joe Louis Walker, voor het eerst de Britse mondharmonica Ace Giles Robson op een festival in Nederland. Bijna meteen begon Robson te dromen over het opnemen van een akoestisch bluesalbum met Walker. Walker stemde snel in en stelde voor om de beroemde pianovirtuoos Bruce Katz aan de mix toe te voegen. Ruim een jaar later ontmoetten Walker, Katz en Robson elkaar in het ijskoude Woodstock, New York en namen ze 'Journeys To The Heart Of The Blues' op, een warm, prachtig gespeeld en soulvol gezongen album met traditionele blues. Alligator Records brengt het album uit in Noord-Amerika, Australië, Nieuw-Zeeland en Japan. Munich Records, een divisie van V2 Records Benelux, zal het in alle andere gebieden vrijgeven. 'Journeys To The Heart Of The Blues' werd opgenomen in de NRS Studios en is een zorgvuldig uitgekozen verzameling van zeldzame en klassieke bluesnummers en één zelf geschreven instrumentale song. De songs zijn uitgeklede versies, vol rauwe emoties van blueslegendes, zoals Sonny Boy Williamson, Jazz Gillum, Blind Willie McTell, Smiley Lewis, Papa Lightfoot en Big Maceo. Joe Louis Walker is een Amerikaanse gitarist, zanger en songwriter die geboren werd op 25 december 1949 in San Francisco. Hij is wereldwijd bekend als een betoverende gitarist en soulvolle vocalist. Naast een Grammy Award heeft hij al vier Blues Music Awards gewonnen en is hij maar liefst tweeënvijftig keer genomineerd voor een Blues Music Award. De Amerikaanse toetsenist Bruce Katz werd in 1952 in New York City geboren en hij is één van de meest gevraagde pianisten in de bluesscene. Hij heeft negen albums opgenomen met The Bruce Katz Band en heeft getourd en opgenomen met The Gregg Allman Band, Delbert McClinton, Jaimoe's Jasssz Band, John Hammond, Ronnie Earl, Duke Robillard, Joe Louis Walker en Butch Trucks. De Brit Giles Robson is de jongste van het trio, hij werd in 1978 geboren. Giles heeft drie albums opgenomen en stond al op bijna alle grote festivals in de UK en Europa. Het samenspel van deze drie meestermuzikanten grenst aan telepathische. Met 'Journeys To The Heart Of The Blues' hebben ze een dynamisch, intiem album gemaakt van pure, ongeremde bluesmagie.
 
 
 
 
 
 
Het album opent met het begeesterende 'Mean Old Train', een cover van Papa Lightfoot, een zanger en mondharmonicaspeler uit Natchez, Mississippi die dit nummer in 1954 opnam. Joe Louis Walker zingt deze song op een knappe wijze met zijn uiterst soulvolle stem. De hoofdrol is hier weggelegd voor de huilende mondharmonica van Giles Robson die de stoomfluit van deze oude trein op een prachtige wijze doet herleven. De uitgeklede bluesshuffle 'It's You, Baby' is een cover het in 1957 uitgebrachte nummer van pianist Sunnyland Slim. Het is een plezier om naar de rauwe stem van Joe Louis Walker te luisteren en pianist Bruce Katz laat flarden van zijn klasse horen tijdens zijn solo op de piano. De Brit Giles Robson is hier iets minder dominant aanwezig, maar wat hij doet is van die klasse dat hij de kwaliteit van het nummer de hoogte induwt. De originele versie van Sonny Boy Williamson's 'I'm A Lonley Man' ging al door merg en been, maar de kermende versie van deze slowblues door Joe Louis, Bruce en Giles snijdt nog veel dieper. Het fantastisch gitaarwerk van Joe Louis en de kermende mondharmonica worden op de perfecte wijze begeleidt door de dwingende piano klanken van Bruce Katz. Daarna schiet het ritme de hoogte in voor de boogie woogie blues 'You Got To Run Me Down', een cover uit de jaren veertig van Washboard Sam. De piano is natuurlijk het ideale instrument om deze boogie woogie in goede banen te leiden en dat doet Bruce met een vanzelfsprekend gemak. Voor het eerst op dit album is het genieten van het indrukwekkende vingerwerk van Joe Louis Walker op de gitaar. Uit dezelfde periode komt 'Murderer's Home' van Blind Willie McTell. Het trage nummer heeft een bonkende beat en de gruizige mondharmonica klanken van Giles Robson zetten de zang van Walker, die het nummer met erg veel gevoel zingt, nog meer kracht bij. De drie muzikanten voelen elkaar erg goed aan en dat is ook te horen in hun instrumentale uitvoering en beleving. Buiten het begin is Giles Robson heel weinig aanwezig in het swingende 'Feel Like Blowin' My Horn' van pianist Roosevelt Skyes. De hoofdrol is weggelegd voor de wervelende wisselwerking van de gitaar van Joe Louis en de piano van Bruce.
 
 
 
 
 
 
Ook in het piano gedreven 'Hell Ain’t A Mile And A Quarter', een cover van pianist Red Mike Bailey, zijn het Joe Louis Walker en Bruce Katz die het nummer voor hun rekening nemen. Joe Louis doet dat met zijn uitstekende rauwe soulvolle strot en Bruce doet dat met de zwarte en witte toetsen van zijn pianoklavier, waarmee hij het instrumentale gedeelte helemaal alleen voor zijn rekening neemt. Het lijkt er op dat Joe Louis en Bruce hun collega Giles Robson wat rust gunde in aanloop naar 'G & J Boogie', het enige zelf geschreven nummer op het album. Deze instrumentale boogie werd geschreven door Robson en Walker en zoals de titel al laat vermoeden is het swingend nummer. Giles Robson neemt een indrukwekkende start op de mondharmonica en hij blijft het gehele nummer dominant aanwezig met uitstekend blaas en zuigwerk op de bluesharp. Na dit spetterend nummer is het tijd voor twee covers uit de jaren veertig van pianist Big Maceo Merriweather. Eerst is er de trage bluessshuffle 'Poor Kelly Blues', waarin de drie muzikanten nogmaals hun instrumentale virtuositeit etaleren. Daarna volgt de boogie woogie 'Chicago Breakdown', waarin Bruce Katz met uitstekend vingerwerk schittert op de piano. Met de Son Bonds cover 'Hard Pill To Swallow' gaan Joe Louis, Bruce en Giles terug naar de jaren dertig. Ook deze cover weten de drie heren op een erg knappe wijze naar hun hand te zetten. Voora het slidewerk van Joe Louis Walker op de akoestische gitaar is om duimen en vingers af te likken. Dit akoestische blues album wordt afgesloten met de swingende Smiley Lewis cover 'Real Gone Lover' uit 1955. Een gedreven Joe Louis Walker zingt nogmaals zijn ziel uit zijn lijf en Giles Robson etaleert nogmaals dat hij een meer dan uitstekend mondharmonicaspeler is tijdens zijn opwindende solo. 'Journeys To The Heart Of The Blues' is een uitstekend album van drie schitterende muzikanten die ons met hun muziek terug meenemen naar de traditionele akoestische bluesmuziek. Het album is een echte aanrader voor de liefhebbers van dit genre. Hopelijk komt het trio dit album ook promoten in onze contreien zodat we ook live van deze muziek kunnen genieten. (8/10)
 
 
 
 
Walter vanheuckelom
 
 
 
01. Mean Old Train
02. It’s You, Baby
03. I’m A Lonely Man
04. You Got To Run Me Down
05. Murderer’s Home
06. Feel Like Blowin’ My Horn
07. Hell Ain’t A Mile And A Quarter
08. G & J Boogie
09. Poor Kelly Blues
10. Chicago Breakdown
11. Hard Pill To Swallow
12. Real Gone Lover