JOANNE SHAW TAYLOR - RECKLESS HEART

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Joanne Shaw Taylor groeide op in het Engelse Birmingham en was al vroeg door de bluesrock microbe gebeten. Toen ze gitaristen als Stevie Ray Vaughan, Albert Collins en Jimi Hendrix bezig hoorde wist ze al dat zij ook dat soort muziek wilde brengen. Toen ze nog maar zestien jaar was werd ze ontdekt door Dave Stewart, de mannelijke helft van The Eurythmics. Dave was danig onder de indruk van Joanne, want hij zei toen over haar: Ik draai al jaren mee in de muziekwereld, ik heb zelfs een film gemaakt en ben ook naar Mississippi getrokken om daar met legendarische gitaristen samen te spelen. Maar bij Joanne Shaw Taylor hoorde ik iets van wat ik dacht dat ik dat nooit zou horen, namelijk een Brits blank meisje van zestien dat zo intens en hartstochtelijk de blues speelde op haar gitaar. De haren op de achterkant van mijn nek gingen rechtop staan. Hij nam haar dan ook mee op tour als gitariste in zijn super band D.U.P., tijdens hun Europese tour in 2002. Er werd haar ook een contract aangeboden door een platenmaatschappij, maar die ging failliet. Maar talent blijft altijd boven drijven en zeven jaar later, ze is dan drieëntwintig jaar, kwam haar debuut album 'White Sugar' er dan toch op het platen label RUF Records. Ze had voor dit album de hulp gekregen van ster producer Jim Gaines, waar ze een enorme bewondering voor had en nog steeds heeft. Jim was al producer op albums van Carlos Santana, Stevie Ray Vaughan, Luther Allison en Jonny Lang. Ze nodigde de ervaren studio muzikanten Steve Potts op drums en Dave Smith op bas uit om samen met haar te spelen op 'White Sugar'. Het debuut album van Joanne sloeg gensters, het werd meteen het best verkochte album ooit bij RUF Records voor een debuterend artiest. Een hele rits optredens volgde en ze won in 2010 de Award als beste zangeres op de Britse Blues Awards. Ondanks haar drukke agenda slaagde Joanne er toch in om in 2010 een nieuw album op de markt te brengen. De sound op 'Diamonds In The Dirt' is iets ruiger en deed het heel goed in de USA. Dat bracht een hoop optredens in clubs en festivals mee in Amerika, waardoor de muzikante een verblijfplaats zocht en vond in Detroit Michigan. In 2012 verscheen 'Almost Always Never' dat ook weer een voltreffer was. Dan volgde er nog in de reeks 'Songs From The Road' van RUF Records een live cd/dvd van Joanne. De opnames vonden plaats in The Borderline te Londen op 12 mei 2013. In 2014 verscheen Joanne's vierde studio album dat de titel 'The Dirty Truth' meekreeg. Het album verscheen niet meer op RUF Records, maar op haar eigen Axehouse Music Ltd label. Op dat label verscheen in 2016 ook het album 'Wild'. Ondertussen tekende Joanne een contract bij het Sony Music label, waar op vijftien maart 2019 het album 'Reckless Heart' verscheen. Er staan elf songs op het album en in tegenstelling met haar vorig album 'Wild' schreef Joanne ditmaal alle nummers zelf. De enige uitzondering is 'In The Mood', dat ze samen met James house schreef. Producer van het album is Al Sutton, bekend van zijn werk met Greta Van Fleet en Kid Rock en het album werd in de zomer van 2018 opgenomen in de Rust Belt Studios in Michigan.

 

 

 

 

 

 

'Reckless Heart' is een ander album geworden dan zijn voorganger 'Wild'. De muziek en de sound doen eerder denken aan het uitstekende album 'The Dirty Truth' uit 2014. 'Reckless Heart' opent met de erg knappe rocker 'In The Mood', het enige nummer dat ze niet alleen schreef. Al vanaf de eerste noten horen we al dat Joanne en haar muzikanten in de goede stemming verkeren. Haar rokerige stem klonk nooit beter en haar snarensolo is een verschroeiende en vlijmscherpe rock solo die perfect in dit nummer past. Het levendige toetsenwerk van Phil Hale (of Chris Codish) op de piano zet de uitbundige sfeer waarover Joanne zingt nog wat meer kracht bij. Uitstekende opener. De bluesrocker 'All My Love' opent met een sterke steeds weerkerende gitaar riff van Joanne. In deze song met een erg sterk refrein zingt Joanne heel overtuigend dat ze klaar is om al haar liefde aan haar geliefde te geven en dat ze nooit nog iemand anders wil. Voor wie nog aan de oprechtheid van haar woorden moest twijfelen legt Joanne heel haar hart nog in een zinderende en hartverscheurende gitaar solo. Instrumentaal is het verder nog genieten van de heerlijke drumbeat van Ron Otis en de uitstekende baslijn van James Simonson. Beiden zorgen ze voor de aanstekelige groove en het uitstekende pianowerk zorgt voor de instrumentale afwerking. Joanne klinkt ook heel overtuigend en zeker van zichzelf in de soulvolle bluesrocker 'The Best Thing', waarin ze vraagt aan haar partner om niet te lang na te denken om voor haar te kiezen, want dat zij namelijk het beste is wat hij ooit gehad heeft en dat als hij nog lang talmt, ze misschien wel iemand beter ontmoet. De ritmesectie zorgt weer voor een heerlijk strakke groove, het B3 Hammond van Chris Codisch is uitdrukkelijk en weelderig aanwezig en Joanne Shaw Taylor bewijst nogmaals met een uitstekende solo, dat zij een erg goede gitariste is. De stomende bluesrocker 'Bad Love' met zijn sterk en machtig refrein is zeker één van de hoogtepunten van dit prachtige album. Vanaf de eerste gitaar riffs neemt dit nummer je stevig beet en het laat je pas los wanneer de laatste noot is uitgestorven. Met uitstekend en vlug vingerwerk op de snaren van haar sixstring levert ze nogmaals een splijtende solo af. Top nummer.

 

 

 

 

 

 

In  'Creepin' zingt ze dat het ex liefje van haar partner moet ophouden met rond haar huis te kruipen om te proberen haar ex terug te krijgen. De man is nu van haar en de ex mag doen wat ze wil, maar de man zal nooit nog terugkeren naar haar bed. De dreigende sound en de schreeuwerige Hammond klanken zetten de woorden van Joanne nog wat meer kracht bij. Zelf plaatst ze de kers op de taart met een verschroeiende snarensolo die door merg en been gaat. Daarna wordt er wat gas terug genomen met de prachtige, meer dan zes minuten durende treurige liefdesballade 'I've Been Loving You Too Long', dat eveneens voor het nodige rustpunt zorgt na dit toch wel heftige begin. Ook hier weer weet de gitariste met een machtige gitaarsolo hetzelfde gevoel weer te geven als met haar rokerige stem. 'I've Been Loving You Too Long' is een pakkende en broeiende ballade die elke seconde weet te boeien. De titeltrack 'Reckless Heart' heeft een prachtige melodie en de backing vocals van Herschel en Terena Boone zijn een echte meerwaarde voor het nummer. Ook in dit nummer is de zangeres niet gelukkig in de liefde, want ze zingt dat ze misschien beter af is alleen. Met Joe Deller en Chala Yancy op viool, Leslie DeShazaz en John Madison op viola en Nancy Chaklos en Brandon Cota op cello zijn de strijkers overvloedig en uitstekend aanwezig op 'Reckless Heart'. Chris Codish draagt het nummer met ingetogen warme Hammond klanken en het is net of de pulserende basgitaar van James Simonson de kloppende hartslag van het roekeloze hart weergeeft. Prachtig nummer, waarin Joanne nogmaals schittert op gitaar, ditmaal met een knappe gevoelvolle melodieuze solo. In 'Break My Heart Anyway' gebruikt Joanne zowel de akoestische, als de elektrische gitaar. De akoestische gebruikt ze als begeleiding, maar in de solo tovert de Britse weer een korte gevoelvolle en melodieuze snaren solo uit haar elektrische gitaar.

 

 

 

 

 

 

Joanne Shaw Taylor klinkt brutaal en zelfzeker in de verschroeiende en gruizige bluesrocker 'New 89'. Drummer Ron Otis zorgt met knap en energiek slagwerk voor een knappe drumbeat en bassist James Simonson is weer uitdrukkelijk aanwezig met uitstekend werk op de basgitaar. Met 'Jake's Boogie' neemt Joanne Shaw Taylor ons mee op naar de Zuidelijke swampy moerassen rond de delta monding. Met alleen haar akoestische gitaar als begeleiding voor haar hese rokerige stem weet ze een spannend akoestisch nummer te brengen dat voorzien is van de nodige stomps. Afsluiten doet Joanne op een weemoedige en wat trieste manier in de treurige ballade 'I'm Only Lonely', waarin ze letterlijk en op een pijnlijke wijze zingt: I'm only lonely when you're here. De warme Hammond klanken van Chris Codisch dragen deze ballade op ingetogen wijze en er is ook geen gitaar solo in te horen. Er klinkt veel pijn en verdriet in de stem van de zangeres. Ze geeft de indruk dat ze berust in het gegeven dat de relatie toch op niets zal uitdraaien. In een interview met Joanne Shaw Taylor las ik dat ze de teksten voor het album geschreven had over de dingen die ze de laatste twee jaar had meegemaakt, omdat ze altijd denkt dat ze het beste presteert als ze teksten maakt en zingt die haar leven beïnvloedt hebben. Ze vertelde ook dat dit haar meest eerlijke werk was tot nu toe en ze hoopte dat haar fans evenveel van het album zouden genieten als zij het leuk vond om het te maken. Als ik dat mag geloven dan wens ik Joanne meer stabiel liefdesgeluk toe in de toekomst en dan hoop ik dat, dat stabiele liefdesgeluk zich later ook uit in een even sterk album als dit 'Reckless Heart' album. Want laat ons over één zaak duidelijk zijn en dat is dat Joanne Shaw Taylor met 'Reckless Heart' weer een topalbum heeft gemaakt. Een aanrader. (8,5/10)

 

 

 

 

Walter vanheuckelom

 

 

1. In The Mood

2. All My Love

3. The Best Thing

4. Bad Love

5. Creepin’

6. I’ve Been Loving You Too Long

7. Reckless Heart

8. Break My Heart Anyway

9. New 89

10. Jake’s Boogie

11. I’m Only Lonely