JO HARMAN - PEOPLE WE BECOME

Album Review

Album: 
JO HARMAN - PEOPLE WE BECOME
Artist: 
Jo Harman
Record Label: 
V2 Records
Date: 
03/02/2017
Reviewed by: 
Walter Vanheuckelom
JO HARMAN - PEOPLE WE BECOME
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
Jo Harman is een Britse zangeres en songwriter die geboren werd op 21 september 1987 in Luton en opgroeide in het Devon dorp Lustleigh. Later vertrok ze naar Londen om uitvoerende kunst te gaan studeren. Na de dood van haar vader ging Jo studeren aan het Brighton Institute Of Modern Music in Brighton. Nadat Jo in 2011 in eigen beheer 'Live At Hideaway' had uitgebracht, verscheen in 2013 het studioalbum 'Dirt On My Tongue'. Het nummer 'Sweet Man Moses', dat Jo schreef voor haar vader werd genomineerd voor beste song op de Britse Blues Awards in 2012. Een jaar later werd 'Worthy Of Love' op diezelfde Britse Blues Awards genomineerd als beste song van 2013 en ze werd eveneens genomineerd voor beste zangeres. In 2014 won ze trouwens de Award als beste zangeres op de Britse Blues Awards en was zij samen met haar bandleden genomineerd voor zeven Awards. Haar optreden op het Bluesfest in de Royal Albert Hall werd door de BBC opgenomen en uitgebracht als live album. In februari 2017 verscheen Jo Harman haar tweede studio album 'People We Become' en de eerste single uit dat album 'When We Were Young' kreeg heel wat airplay op BBC radio. De producer van 'People We Become' is Fred Mollin, bekend van zijn werk met Billy Joel, Carly Simon, Linda Ronstadt, Lucinda Williams en Johnny Mathis. Net als op haar debuutalbum 'Dirt On My Tongue' zijn de meeste songs door Jo geschreven, alleen of samen met haar vaste schrijfpartner en gitarist Mike Davies.
 
 
 
 
 
Het album 'People We Become' opent met een op de achtergrond, a cappella zingende Jo Harman in de intro van 'No One Left To Blame'. Het lijkt een gospel nummer te worden, maar wanneer het nummer even later explodeert krijgen we een strakke stevige beat. Knappe riffjes van de gitaar en het orgel kleuren deze song die me doen denken aan Joss Stone in haar gloriedagen. Spijtig dat het nummer zo abrupt wordt afgesloten. 'No One Left To Blame' is één van de stevigste, maar ook één van de beste songs op het album. Na deze krachtige opener vertraagt de muziek van Jo Harman. De piano begeleidt de melancholische stem van Jo in dit persoonlijke nummer. Er zit heel wat opgekropte woede in 'Silhouettes', maar ook hoop en verlangen na een afgebroken relatie. Het meer dan zeven minuten durende 'Lend Me Your Love' kent een zeer rustige en intieme start en kent een trage maar zekere opbouw. Er worden langzaam meerdere instrumenten toegevoegd en ook vocaal trekt Jo Harman alle registers open. In dit soort songs komt de erg mooie, volle en krachtige stem van Jo tenvolle tot haar recht. Dat tijdens de laatste jaren het pad der liefde voor Jo niet altijd over rozen heeft gelopen hoorden we al in 'Silhouettes' en ook in het erg persoonlijke 'Unchanged And Alone' zit heel wat pijn. Jo Harman weet dit country pop nummer op een navolgbare wijze te brengen. Soms klinkt haar stem breekbaar, een ander moment klinkt ze sterk en zeker. In het korte instrumentale stuk weet de gitaar hetzelfde gevoel over te brengen als de zangeres met haar stem. Jo Harman heeft het hart op de goede plaats en zet zich in voor goede doelen, zoals voor Amnesty International en die boodschap zit ook in 'Reformation'. 'Reformation' heeft een krachtige groove en het gitaarwerk is om duimen en vingers af te likken. Het geluid wordt overweldigend wanneer de backing vocals, Jo vocaal komen ondersteunen.
 
 
 
 
 
Het erg persoonlijke 'Person Of Interest' bevat veel triestheid. Zelf ben ik blij dat Harman met 'When We Were Young' terug voor een uptempo nummer kiest. Doobie Brothers frontman Michael McDonald is de vocale partner van Harman in dit duet, dat veel invloeden uit de jaren zeventig bevat. 'When We Were Young' geeft het album 'People We Become' de nodige swung, die we toch wat kwijt waren na de mooie, maar vooral rustige songs. De toetsen en de gitaar kleuren op een erg mooie wijze de sound van de erg knappe ballade 'The Final Page'. De stem van Jo Harman kan weer erg bekoren in dit intense nummer en haar stem vloeit harmonieus ineen met deze van de uitstekende backing zangeressen. De Britse zangeres sluit haar tweede studioalbum 'People We Become' af met de knappe ballade 'Lonely Like Me', dat tekstueel weer erg persoonlijk is. Op haar tweede studio album graaft Harman diep in haar hart en gevoelens en die deelt ze met ons door haar persoonlijke teksten, die de zangeres dan ook nog met heel veel gevoel weet te brengen. Jo Harman beschikt over één van de beste vrouwelijke stemmen. Er hadden wel één of twee uptempo songs meer op het album mogen staan, maar de thema's zoals een gedane relatie en liefdesverdriet komen veel beter tot hun recht in een trager nummer. De eerste keer dat ik het album hoorde had ik wat twijfels, maar het album word elke keer dat ik er naar luister beter. (7,5/10)
 
 
 
 
Walter Vanheuckelom
 
 
 
01. No One Left To Blame
02. Silhouettes
03. Lend Me Your Love
04. Unchanged And Alone
05. The Reformation
06. Changing Of The Guard
07. Person Of Interest
08. When We Were Young
09. The Final Page
10. Lonely Like Me