JASON RICCI AND THE BAD KIND - BEHIND THE VEIL

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Jason Ricci is een Amerikaans zanger en mondharmonicaspeler, die geboren werd op 3 februari 1974 in Portland, Maine. Op veertienjarige leeftijd speelde Jason al in plaatselijke punkbands. Eerst als zanger, maar hij wilde ook een instrument bespelen en dat werd de mondharmonica. In het begin luisterde en bestudeerde Jason vooral de technieken van Howard Levy. Later kwam daar ook Little Walter, Paul Butterfield, Adam Gussow en Pat Ramsey bij. In 1995 verhuisde Jason van Portland naar Memphis, waar hij even later de Sonny Boy Blues Society wedstrijd won. Nog in datzelfde jaar nam Jason Ricci zijn eerste album op. Muzikaal ging het hem voor de wind, maar hij raakte verslaafd aan drugs en belandde in de gevangenis. In 1999 won Ricci de Mars National Harmonica contest en begon hij te spelen bij Keith Brown en het muziekblad Blues Acces Magazine besteedde twee bladzijden aan Ricci. Adam Gussow plaatste Jason in de top tien van de beste mondharmonicaspelers aller tijden. In 2002 richtte Jason zijn eigen band op, namelijk Jason Ricci & New Blood. In 2005 ontving hij de Muddy Waters Most Promising New Blues Artist Award. In 2007 tekende Jason een contract bij Electo Groove label en datzelfde jaar verscheen 'Rocket Number 9'. Twee jaar later was er het schitterende album 'Done With the Devil'. Het album kende overal veel succes en viel overal in de prijzen, zowel als band als individueel kreeg Jason Ricci & New Blood de waardering die ze verdienden. Zo won Ricci The Blues Music Award als beste mondharmonicaspeler in 2010. Ook door zijn werk bij andere artiesten viel Ricci in de prijzen. Denk maar aan het album 'Step Back' van Johnny Winter dat in 2015 de Grammy Award voor Best Blues Album Of The Year 2015 won. Jason leverde daar een uitstekende bijdrage op het nummer 'My Babe'. In februari 2015 begon Jason Ricci aan een nieuwe Nationale tournee met een nieuwe band, namelijk Jason Ricci & The Bad Kind. In 2015 verscheen ook het album 'Dirty Memory', een samenwerking van Ricci met JJ Appleton. In 2016 maakte Jason Ricci & The Bad Kind ook een grote Europese tournee, waarmee hij ook het festival Swing Wespelaar aandeed. De mensen die erbij waren zullen dit waanzinnig optreden vast nog herinneren. In 2017 verscheen het album 'Approved By Snakes'  en in 2019 'My Chops Are Rolling!!'.  Met Joe Krown maakte Jason in 2021 het album City Country City' en nu is er zijn nieuwe album met zijn band The Bad Kind. Het album kreeg als titel 'Behind The Veil' en bevat twaalf songs. 

 

 

 

 

 

 

Met de opener 'Casco Bay' verwijst Jason Ricci naar de historische zeehaven in zijn geboortestaat Maine. Er hangt een cabaretachtige burlesque sfeer in deze door Jason Ricci geschreven song. Er heerst een sfeer van een groep dronken zeemannen in een havencafé. Jason verzorgt solo de intro op zijn chromatische mondharmonica. Bassist Jack Joshua schittert een erg knappe baslijn en halfweg en naar het einde toe pakt Jason Ricci uit met subliem solowerk op de mondharmonica.  '5-10-15' is de eerste cover en eveneens de eerste single van het album. Deze NOLA rhythm & blues song werd geschreven door Rudy Toombs en Ruth Brown zong het nummer begin jaren vijftig naar nummer één in de rhythm & blues hitlijsten. Met haar goede, ietwat zwoele stem neemt Ricci's echtgenote Kaitlin Dibble de zang voor haar rekening in deze cover. De ritmesectie, met bassist Jack Joshua en drummer John Perkins, zorgt voor de heerlijke groove. Gasttoetsenist Joe Krown schittert met fantastisch toetsenwerk op de piano. Toch is het Jason Ricci die alle aandacht naar zich toetrekt met fabuleus blaas en zuigwerk op de mondharmonica. Met een lange solo, die het tweede gedeelte van het nummer invult, weet deze mondharmonicavirtuoos andermaal te imponeren. Samen met Stachurski Shawn Dustin schreef Jason Ricci het instrumentale 'Baked Potato'. Brent Johnson kleurt het nummer met een erg fijne en gevoelvolle snarensolo. Jason Ricci haalt weer verschroeiend uit met fantastisch en spetterend mondharmonicawerk.  Top nummer. 

 

 

 

 

 

 

Bassist Jack Joshua schreef de bluesshuffle 'Cirque Du Soleil'. Het is een ode aan de gelijknamige Canadese circusgroep. Met zijn dwingend en stuwend slagwerk bepaalt drummer John Perkins het tempo van het nummer. Met hun uitstekende solo's zorgen gitarist Brent Johnson en mondharmonicaspeler Jason Ricci  andermaal voor de instrumentale hoogstandjes. Met een knappe basintro trekt Jack Joshua de medley 'Wrong Kind of Easy / Nobody But You' op gang. 'Wrong Kind Of Easy' werd geschreven door zangeres Kaitlin Dibble en 'Nobody But You' is een cover van Little Walter uit 1957. 'Wrong Kind Of Easy' roept qua sfeer en beleving herinneringen op aan de wereldhit 'Fever'. Met haar mooie, sexy stem weet Kaitlin Dibble het nummer weer heel goed te brengen. De perfect naadloze overgang naar 'Nobody But You' geeft deze medley nog een extra touch. Jason Ricci komt zijn vrouw vocaal ondersteunen in de Little Walter cover 'Nobody But You'. De fantastische a capella outro maakt deze medley helemaal af. Daarna krijgen we een energieke en verschroeiende versie van de Bobby Rush cover 'Ain't She Fine'. Een licht grommende Jason Ricci zingt het nummer met veel passie en overtuiging. John Perkins, met energiek en strak slagwerk, en Jack Joshua, met een diepe beukende baslijn, zorgen voor een fantasische groove waarop Brent Johnson en Jason Ricci andermaal fel en onweerstaanbaar uithalen op hun gitaar en mondharmonica. Voor mij het beste nummer op het album. 

 

 

 

 

 

 

De tweede single uit het album is de acht minuten durende bluesklassieker 'St. James Infirmary'. Het nummer begint met een ingetogen mondharmonica intro van Ricci. Jason weet zijn klaagzang met veel emotie en passie over te brengen. Met een heel fijne en gevoelvolle snarensolo weet Brent Johnson je te raken tot in de kleinste vezel van je lichaam. In het tweede gedeelte etaleert Jason Ricci nogmaals zijn grote klasse op de mondharmonica met een lange en sublieme solo met een fantastisch slot. In het geestige rhythm & bluesnummer 'Why Don't We Sleep On It' horen we Ricci en Dibble bezig als een kibbelend koppel. Jack Joshua met een funky baslijn en John Perkins met een pittige en snedige snarensolo schitteren op hun gitaren en Joe Krown is uitstekend aanwezig op het Hammond B3. De ballade 'Terrors Of Nightlife' werd geschreven door Dax Riggs, in de jaren negentig frontman van de metal band Acid Bath. Jason Ricci en Kaitlin Dibble maken er een beklijvende en emotionele ballade van. Met een vlijmscherpe snarensolo versterkt Brent Johnson de verdrietige en emotionele woorden van de twee geliefden. Prachtig nummer met een heel mooie tekst. De stomende bluesrocker 'No Way' vormt een fel contrast met het beklijvende 'Terrors Of Nightlife'. Kaitlin Dibble gebruikte Willie Dixon's riff uit 'Spoonful' als basis voor het schrijven van 'No Way'. Kaitlin zingt het nummer met veel passie en slide queen Joanna Connor gaat verschroeiend tekeer met de bottleneck op de snaren van haar sixstring. Er is niet alleen het uitstekende slidewerk van Joanna, ook Jason Ricci trekt andermaal alle registers open op zijn mondharmonica. 

 

 

 

 

 

 

'Shipwreck' is een cover van Jeff Turmes. Buiten zijn diepe baslijn neemt Jack Joshua hier ook het vocale gedeelte voor zijn rekening. Brent Johnson strooit het gehele nummer gretig rond met gruizige gitaar riffs. Jason Ricci kleurt het ganse nummer met knappe mondharmonica vullingen en zijn harpsolo is weer een lust voor het oor. Het album wordt afgesloten met de bijna acht minuten durende instrumentale Booker T & The MG's cover 'Hip Hug-Her'. Bassist Jack Joshua en drummer John Perkins bewijzen nogmaals dat ze een betrouwbare en uitstekende ritmesectie vormen. 'Hip Hup-Her' laat voldoende tijd en ruimte aan Hammondspeler Joe Krown, gitarist Brent Johnson en mondharmonicaspeler Jason Ricci om hun instrumentale virtuositeit te etaleren en het drietal gaat gretig op die uitnodiging in en dat levert wervelend Hammond, spetterend gitaar en sublem mondharmonicawerk op. 'Behind The Veil' van Jason Ricci And The Bad Kind is een schitterend album geworden, waarmee Jason Ricci misschien wel het grote succes van 'Done With The Devil' uit 2009 kan evenaren. Jason Ricci is een begenadigd mondharmonicaspeler. De mondharmonica liefhebbers gaan in hun nopjes zijn met dit schitterende album. Hopelijk zien en horen we hem in 2024 terug op onze Europese podia. Top album. (9/10)

 

 

 

 

 

Walter Vanheuckelom

 

 

 

01. Casco Bay

02. 5 -10 -15

03. Baked Potato

04. Cirque du Soleil

05. Wrong Kind of Easy / Nobody But You

06. Ain’t She Fine

07. St. James Infirmary

08. Why Don’t We Sleep On It

09. Terrors Of Nightlife

10. No Way

11. Shipwreck

12. Hip Hug-Her

 

 

 

 

Line-up:

Jason Ricci – zang, mondharmonica

Kaitlin Dibble – zang

Brent Johnson – gitaar, backing vocals

Jack Joshua – bas, zang

John Perkins – drums, backing vocals

 

Special guests:

Joe Krown – piano, Hammond B-3 (track 2,8,12)

Joanna Connor – gitaar (track 10)

Lauren Mitchell – backing vocals