INTERNATIONAL BLUES CHALLENGE #33

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Toen de International Blues Challenge in 1984 begon, waren er slechts een handvol acts. Tweeëndertig jaar later in 2016 waren er maar liefst 257 acts. Dit maar om je een gedacht te geven wat een groot gebeuren de International Blues Challenge in Memphis wel is. Jaarlijks zijn de laatste dagen van januari een geweldig muziekfeest in Beale Street te Memphis. Dit evenement wordt georganiseerd door The Blues Foundation. Het album 'International Blues Challenge #33', dat op 1 oktober 2017 verscheen telt veertien songs van bands of solisten die tot in de finale van 2017 geraakt zijn. Het album kwam tot stand door de samenwerking van The Blues Foundation en Frank Roszak, één van de vooraanstaande bluespromotors van de USA en Canada.

 

 

 

 

 

 

Het album opent met 'Shine On' van Dawn Tyler Watson, de winnaar in de categorie bands op de Internationale Blues Challenge 2017. Het is een moderne en opwindende gospelsong met een uitstekende zangeres in de hoofdrol. Inderdaad Dawn Tyler Watson heeft een enorm volle en erg goede stem die in dit soort nummers volledig tot haar recht komt. Ook de wervelende Hammond klanken die uitstekend en constant aanwezig zijn kunnen me erg bekoren. 'Shine On' heeft een trage intro, maar eenmaal de song openbarst kan niets of niemand deze gospelsong nog stoppen. Natuurlijk komt er ook het ritmisch handgeklap nog meer sfeer geven aan dit geweldig aanstekelig nummer. Johnny Fink & The Intrusion geraakte ook in de finale met de blues shuffle 'Let's Hear Some Blues'. Het nummer begint met een mondharmonica intro en daarna krijgen we een mix van allerlei klassieke riffs en daarin vinden we invloeden terug van Freddie King, Canned Heat en Howling Wolf. 'Let's Here Some Blues' is een aantrekkelijk nummer, dat zeker tijdens live optredens voor veel ambiance zal zorgen. Gewapend met de resonator en de bottleneck weet Randy McQuay ons in 'Til I Get To Memphis' mee te nemen naar de traditionele Mississippi blues. Mooie akoestische blues met knap slidewerk en een groot Robert Johnson gehalte. Wie benieuwd is naar wat er op 23 september 2019 gaat gebeuren moet zeker naar de vloeiende rootsrocker van Brody Buster's One Man Band luisteren. Brody behaalde de tweede plaats in de categorie solo/duo en hij won de award als beste mondharmonicaspeler. Knap nummer, zeker als het door een one man band gespeeld is. Al Hill die de Nashville Blues Society vertegenwoordigde won met de New Orleans piano blues ballade 'Don't Dig Today' de eerste prijs in de categorie solo/duo. Sobo Blues Band vertegenwoordigde Israel met hun swampy boogie bluesrocker 'Catfish Boogie'. Een paar knappe tempowisselingen en de gruizige mondharmonica maken van deze song een heel aangename treinreis.

 

 

 

 

 

 

De zevenkoppige band The Souliz Band featuring Sugar & Spice behaalde de tweede plaats in de categorie bands met de swingende bluesrocker 'Good Lovin' (How & Fresh From The Oven)'. De blikvangers van deze band zijn de zingende zussen Myra (Sugar) en Velma (Spice) Glover. Het is erg moeilijk om te blijven stilstaan bij deze aanstekelige en erg dansbare song. Voor de liefhebbers van de traditionele akoestische blues a la Charly Patton en Robert Johnson is er Felix Slim met zijn 'I Hate You Cause I Love You'. Hij klinkt als een stokoude zwarte Amerikaan, maar het is een nog redelijk jonge Spanjaard die in New York woont. Knap nummer van bijna zes minuten met sterk vinger en slide werk op de akoestische gitaar. De Mississippi Delta Blues Society vaardigde Wes Lee met 'Chains That Bind' af naar de International Blues Challenge in Memphis. 'Chains That Bind' is een pure authentieke Delta Blues song, waarin de hese stem van Wes alleen ondersteunt wordt door de gitaar. Sam Joyner etaleert zijn klasse op het orgel tijdens het soulvolle blues nummer 'Onions Ain't The Only Thing'. Niet alleen de toetsen spelen een hoofdrol in deze soulvolle ballade, ook de gitarist laat ons genieten van erg knappe vlijmscherpe gitaar riffs. De blazers zijn uitdrukkelijk aanwezig in de swingende soulblues 'Elbow Grease' van Rae Gordon & The Backseat Drivers, waarin zangeres Rae Gordon met haar geweldige soulstem duidelijk maakt dat ze erg goed weet wat nodig is om van iemand een echte man te maken. Ze behaalden de derde plaats in de categorie bands. 'Dangerous' van King Bee is duidelijk het zwaarste en rauwste nummer op het album. Deze heavy bluesrocker herbergt een stevige groove en heavy gitaarwerk, toch is het de gruizige mondharmonica die de kers op de taart plaatst. Het album wordt afgesloten met 'Meet Me In The Country' een puur blues nummer van Sugar Brown. De CD 'International Blues Challenge #33' brengt een mooi overzicht van de finalisten die begin 2017 op het podium stonden van de International Blues Challenge in Memphis. Er zitten nog heel wat bij ons onbekende artiesten en bands tussen, die misschien via deze CD en hun prestatie op de International Blues Challenge het gepaste duwtje in de rug krijgen om door te breken. (7,5/10)

 

 

 

 

 

Walter Vanheuckelom

 

 

 

 

1) Dawn Tyler Watson – “Shine On”

2) Johnny Fink & The Intrusion – “Let’s Hear Some Blues”

3) Randy McQuay – “Til I Get To Memphis”

4) Brody Buster’s One Man Band – “2029”

5) Al Hill – “Don’t Dig Today”

6) SOBO Blues Band – “Catfish Boogie”

7) Ruth Wyand & The Tribe of One – “I Don’t Have Proof”

8) The Souliz Band featuring Sugar & Spice – “Good Lovin’ (How & Fresh from the oven)

9) Felix Slim – “I Hate You Cause I Love You”

10) Wes Lee – “Chains that Bind”

11) Sam Joyner – “Onions Ain’t the Only Thing”

12) Rae Gordon & The Backseat Drivers – “Elbow Grease”

13) King Bee – “Dangerous”

14) Sugar Brown – “Meet Me in the Country”