THE HUNGRY WILLIAMS - LET'S GO

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

The Hungry Williams is een Amerikaanse band uit Milwaukee, Winconsin. De legendarische Midwest drummer John Carr besloot om een band op te richten, die muziek zou spelen die een lach op de mensen hun gezicht tovert en die mensen zou laten dansen van blijdschap. Met zangeres Kelli Gonzalez, gitarist Joe Vent, toetsenist Jack Stewart en bassist Mike Sieger vond John gelijkgestemde zielen. Deze vijf muzikanten hadden in de loop der jaren allemaal wel eens in een of andere vorm samen gespeeld, maar nu willen ze samen vette swing toevoegen aan de hedendaagse muziekscene. Tussen december 2018 en maart 2019 namen The Hungry Williams in de Makin' Sausage Music studio in Malwaukee, WI de songs op voor hun debuutalbum 'Brand New Thing'. Met de drie saxofonisten Troy Leisemann, Julia Bustle en Bob Jennings werd nog een heuse blazerssectie aan de band toegevoegd. 'Brand New Thing' bevat vijftien nummers. Met uitzondering van 'Everybody Loves Me (Why Don't You), dat door frontvrouw Kelli Gonzalez werd geschreven, en 'Stick a Pin in the Voodoo Doll', dat door gitarist Joe Vent werd geschreven, zijn het allemaal covers van rock'n roll, jump blues en swingende R&B nummers die gespeeld worden met een New Orleans flavor. De muziek op het album is gemaakt om plezier te hebben en te dansen. Op negen september 2022 had The Hungry Williams de opvolger klaar. Het album kreeg als titel 'Let's Go'  en is geheel gevuld met swingende 50’s/vroeg 60’s New Orleans rhythm & blues. Naast eigen nummers staan er een aantal covers op het album.

 

 

 

 

 

 

Het album opent met het feestelijke en swingende 'Mardi Gras Day', dat al eerder als single verscheen in februari 2022. Het is een eerbetoon aan Mardi Gras en New Orleans. Het is een origineel, door John Carr en Kelly Gonzalez geschreven nummer en dus geen cover van Professor Longhair of Dr. John die in het verleden ook een song met dezelfde titel uitbrachten. Tijdens de opnamesessie realiseerde John Carr zich dat de song een trompet solo miste. Jacob LaCally, de man die het album opnam, kende Lech Wierzynski van de California Honeydrops. Ze namen contact met hem op en via het internet voegde Lech zijn fantastische trompet solo toe aan dit sprankelende en swingende nummer. Natuurlijk is de aantrekkelijke stem van Kelli Gonzalez weer heel bepalend in het geheel. Toetsenist Jack Stewart schreef 'Movin' On', als eerbetoon aan Fats Domino en Dave Bartholomew. 'Movin' On' heeft hetzelfde loom swingende ritme als veel Fats Domino songs. De prachtige bariton sax solo van Casimir Riley, geeft 'Movin' On' nog een extra touch. Dat de band veel plezier beleeft aan de muziek die ze spelen hoor je in de Lavern Baker cover 'You'd Better Find Yourself Another Fool'. De aanstekelige wow wow wow backing vocals versterken de vintage sfeer nog. Kelli zingt het nummer weer met veel passie en overtuiging en instrumentaal pakken Joe Vent en Jason Goldsmith uit met knappe solo's. Joe doet dat met pittig en snijdend gitaarwerk en Casimir Riley met een stormachtige sax solo.

 

 

 

 

 

 

Big Maybelle is één van de grote voorbeelden voor The Hungry Williams, het hoeft dan ook niet te verbazen dat 'One Monkey Don't Stop The Show' op het album staat. Tijdens hun live optredens spelen The Hungry Williams meerdere songs van Big Maybelle. In 'One Monkey Don't Stop The Show' horen we in het refrein een licht grommende Kelli Gonzalez. De saxofoons zijn het gehele nummer weer uitstekend en uitdrukkelijk aanwezig en met scheurende sax solo van Jason Goldsmith zetten ze zelf de kroon op hun knappe instrumentale prestatie. Tegelijkertijd schittert Jack Stewart op de toetsen en levert Joe Vent erg mooie en fijne gitaarvullingen. Het door Joe Joseph en Alvin Tyler geschreven 'Gee Baby' werd in 1959 voor het eerst uitgebracht door het duo Joe & Ann. Nu is het de beurt aan The Hungry Williams om dit melodieuze en loom swingende nummer levendig te houden. Ze doen dat weer met een vanzelfsprekend gemak en met veel klasse. Een goede song is dikwijls een ingeving van het moment en niet de uitslag van dagen of weken lang zwoegen. Vraag dat ook maar aan John Carr, hij schreef de muziek voor 'Boss Mann' op een paar minuten en een half uur later had hij een demo klaar. Zangeres Kelli Gonzalez zorgde voor de tekst. Drummer John Carr en bassist Mike Sieger zorgen voor een vloeiende en swingende groove. Er zit de juiste dosis galm op de gitaarklanken van Joe Vent en net als in de meeste nummers van The Hungry Williams ontbreekt in 'Boss Man' geen saxofoon solo. 

 

 

 

 

 

 

 

Het geestige  en ondeugende verhaal van een meisje met een grote mond werd geschreven door Kelli Gonzalez. De zangeres wil wel benadrukken dat dit geen autobiografische song is, maar gewoon een leuk verhaal dat niet over één welbepaald persoon gaat. Het refrein doet wat denken aan Ray Charles zijn 'Hallelujah I Love Her So'. Casimir Riley en Jason Goldsmith schitteren andermaal met een knappe sax solo. 'Ooh Wow' is een cover van Roy Montrell, gitarist van Fats Domino. De versie van The Hungry Williams is krachtiger dan de originele versie. Het is het enige nummer op het album dat niet door Kelli Gonzalez wordt gezongen. Joe Vent neemt het vocale gedeelte voor zijn rekening. Hij laat meteen horen dat hij over een goede en krachtige stem beschikt. Een andere NOLA klassieker is het gospelachtige 'Then I'll Believe', een cover van Martha Carter uit 1962. Ook hier weer dezelfde, aanstekelige ingrediënten, namelijk een goede ritmesectie, een pittige saxsolo en een uitmuntende zangeres. Het album wordt afgesloten met het langste nummer op het album. Het door Carr, Gonzalez en Vent geschreven '669 (Across The Street From The Beast)' duurt bijna zes minuten. Het is een bluessong met een stuwend ritme, waarin Riley en Goldsmith weer schitteren op hun saxofoons. Het slidewerk van gitarist Joe Vent is van uitstekende makelij. De buurman van Kelly lijkt de duivel te zijn en die rol wordt op een meesterlijke wijze vertolkt door John Carr.

 

 

 

 

 

 

 

'Let's Go' van The Hungry Williams is een tijdloos album, dat ons zestig/zeventig jaar terug in de tijd tovert. Het is a must have voor alle muziekliefhebbers die van de vintage sound uit het midden van vorige eeuw houden. The Hungry Williams zullen met dit album een heel breed publiek bereiken, want van de muziek op 'Let's Go' wordt je vrolijk en het nodigt uit om te dansen. Ik ga in ieder geval mee met 'Let's Go' van The Hungry Williams. (8/10)

 

 

 

 

 

 

 

Walter Vanheuckelom 

 

 

 

 

01. Mardi Gras Day

02. Movin’ On

03. You Better Find Yourself Another Fool

04. One Monkey Don’t Stop No Show

05. Gee Baby

06. Boss Man

07. Big Mouth Betty

08. Oooh Wow

09. Then I’ll Believe

10. 669 (Across The Street From The Beast)

 

 

Kelli Gonzalez: Zang

Joe Vent: Gitaar, Zang op #8 en backing vocals

Jack Stewart: Toetsen en backing vocals

Mike Sieger: Bas en backing vocals

John Carr: Drums en Stem van de duivel op #10

Jason Goldsmith: Tenor sax

Casimir Riley: Bariton sax

Lech Wierzynski: Trompet op #1