HOLLIS BROWN - OZONE PARK

Album Review

Album: 
HOLLIS BROWN - OZONE PARK
Artist: 
Hollis Brown
Record Label: 
Provogue/ Mascot Label Group
Style: 
Rock
Date: 
07/06/2019
Reviewed by: 
Walter Vanheuckelom
HOLLIS BROWN - OZONE PARK
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
De Amerikaanse band Hollis Brown werd opgericht in Queens, New York City. De band ontstond aan de universiteit en de oprichters waren de songwriting partners Jon Bonilla en Mike Montali. Ze hadden samen meer dan vijftig songs geschreven en ze besloten om een band te vormen en het beste uit die geschreven nummers op te nemen. Ze brachten in eigen beheer een demo uit, die vlug opgemerkt werd door het platen label Alive Natural Sound. Die liet de jongens dadelijk een contract tekenen en in maart 2013 verscheen dan het debuut album 'Ride On The Rain'. Dit album kreeg heel wat positieve pers aandacht en deed het dan ook niet onaardig. De opvolger ‘Gets Loaded’ verscheen in mei 2014. Het album was een eerbetoon aan Lou Reed en zijn Velvet Underground, want 'Gets Loaded' was niet meer of niet minder het gehele album 'Loaded' van The Velvet Underground, maar dan van achter naar voor gespeeld. Voor de fans van Lou Reed was dit album zeker een mooie en welgekomen verrassing. Nadien verschenen nog '3 Shots' in 2015 en 'Steady Ground' in 2016. Op 7 juni verschijnt bij Provogue/Mascot Label Group hun nieuwe album 'Ozone Park', met daarop tien songs die werden opgenomen in de Unity Gain Studios in Fort Meyers, Florida.
 
 
 
 
 
 
Het album opent met de aanstekelijke rocker 'Blood From A Stone', dat een erg sterk en catchy refrein heeft. Het dwingende slagwerk van Andrew Zehnal zorgt voor de strakke groove en het toetsenwerk van Adam Bock is van uitstekende kwaliteit. Mike Montali beschikt over een warme, prachtige stem en hij zingt het nummer met veel overtuiging. 'Stubborn Man', waarin Mike zingt dat hij een egoïstische koppige man is, hoort in dezelfde categorie thuis als 'Blood From A Stone'. Dwingend slagwerk, uitstekend toetsenwerk en soulvolle harmonieuze gezangen zijn ook hier weer de hoofdingrediënten. In 'Stubborn Man' hoor je wel iets meer Southern rock invloeden. 'She Don't Love Me Now' is een cover van Jesse Malin, die door Hollis Brown in een nieuw jasje gestoken wordt. De versie van Hollis Brown is trager en melodieuzer dan de originele versie. Ook geen blazers hier, wel een prachtige akoestische gitaar. 'She Don’t Love Me Now' is een nummer waarin de prachtige stem van Mike Montali volledig tot zijn recht komt. Het is een mix van Southern rock en Americana en heeft net als zijn voorgangers op dit album een heel melodieus en sterk refrein. In 'She Don’t Love Me Now' is het ook genieten van het prachtige gitaarwerk van Jonathan Bonilla. Er zitten heel wat vintage invloeden uit de jaren tachtig in het vloeiende 'Do Me Right'. Drummer Andrew Zehnal zorgt voor het pulserende ritme en de uitstekende baslijn van Chris Urriola stuwt het nummer vooruit. Jonathan Bonilla kleurt met prachtig gitaarwerk de sound van 'Do It Right' erg mooi in en de fantastische stem van Mike maakt het nummer helemaal af. 'After The Fire' is een melancholisch instrumentaal nummer dat nog geen negentig seconden duurt en dat in mijn ogen een langgerekte intro is voor de dromerige poppy ballade 'Forever In Me'.
 
 
 
 
 
 
'Forever In Me' is een erg mooi opgebouwd nummer, dat erg traag en intens en met heel wat mystieke klanken begint. De stem van Montali klinkt hier warm en melancholisch en het refrein zingt Mike met zijn kopstem. Adam Bock is instrumentaal heel bepalend met zijn mysterieus en beklijvend toetsenwerk. Verder is het ook genieten van het getokkel van Chris Urriola op de akoestische bas en het beklijvend slide werk van gitarist Jonathan Bonilla. De vloeiende en sprankelende songs 'Someday Soon' en 'The Way She Does It' zijn heel radiovriendelijke nummers. Ze stralen vanaf hun eerste noten een zomers gevoel en onbezorgdheid uit en ze maken je blij en geven je een relax gevoel. 'The Way She Does It' heeft bovendien een erg sterk, catchy en harmonieus refrein. Het heeft ook een hoger rock'n roll gehalte door de pulserende baslijn van Chris en het strakke slagwerk van Andrew. Het wordt heftiger en rauwer met 'Bad Mistakes', een vintage rocker met fuzzy gitaarwerk van Jonathan Bonilla. De afsluiter is de funky getinte rocker 'Go For It', dat een lekkere groove heeft en waarin de keyboards van Adam Bock weer zeer bepalend zijn. Het nummer heeft een sterk en aanstekelijk refrein en het nummer wordt weer op een overtuigende wijze gezongen door de prachtige stem van frontman Mike Montali. 'Ozone Park' van Hollis Brown is een uitstekend rock album, dat wel eens voor de grote internationale doorbraak van deze band zou kunnen zorgen. (8/10)
 
 
 
Walter Vanheuckelom
 
 
01. Blood From A Stone
02. Stubborn Man
03. She Don’t Love Me Now
04. Do Me Right
05. After The Fire
06. Forever In Me
07. Someday Soon
08. The Way She Does It
09. Bad Mistakes
10. Go For It
 
Mike Montali - Zang en gitaar
Jonathan Bonilla - lead gitaar
Andrew Zehnal - Drums
Adam Bock - Toetsen
Chris Urriola - Bas