THE HITMAN BLUES BAND - NOT MY CIRCUS, NOT MY MONKEY

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

De Amerikaan Russell Alexander is de oprichter en bedenker van The Hitman Blues Band. Hij groeide op met zijn heel muzikale vader Ray Alexander, die jazz drummer was en speelde met heel wat jazz grootheden. Ray ontving een Lifetime Archievment Doctoraat aan het Long Island Five Towns College. Op dertien jarige leeftijd begon Russell te werken als roadie voor Stuart White van Steven Scott Music, een groot amusement management met enkele tientallen bands. Op vijftien werd hij professioneel muzikant bij een coverband. Zijn eerste zelf opgerichte band was Childhood's End, een progressieve rockband. Daarna kwam Candy, een new wave band die lokaal heel populair was. In 1989 richtte Russell, The Hitman Blues Band op waarmee hij al verschillende albums opnam. Het debuut album 'Blooztown' verscheen in het jaar 2000, de opvolger 'Angel

In The Shadows' volgde drie jaar later en in 2006 verscheen het live album 'Live At Stonybrook University'. Het leverde de band ook buiten de USA erkenning op en er volgden tournees in de UK in 2004, 2005 en 2006. Een grote Europese tournee volgde twee jaar later. Hun meest succesrijkste album 'Pale Rider' verscheen in 2009, het was in de running was voor vier grammy nominaties. Er werden meer dan vierduizend cd's van verkocht en meer dan honderdduizend digitale verkoop en downloads. 'Blues Enough' uit 2013 kon dat succes niet bevestigen. In mei 2016 verscheen 'The World Moves On', met daarop dertien songs, waarvan er twaalf geschreven werden door de frontman. 'Not My Circus, Not My Monkey' is het nieuwe album van The Hitman Blues Band. Russell Alexander schreef acht songs voor dit album. Verder staan er twee bewerkingen op van de traditionals 'Nobody's Fault But Mine' en 'John The Revelator' van Blind Willy Johnson. Ook Bob Dylan zijn 'The Times They Are A Changin'' werd door Russell onder handen genomen.

 

 

 

 

 

 

Het album opent met de aanstekelige funky titeltrack 'Not My Circus, Not My Monkey', een nummer waarin bassist Mike Porter en drummer Guy La Fountaine voor een heel lekkere en swingende groove zorgen. De blazerssectie, met trompettist Eric Altrarac en de saxofonisten Mikey Vitale,Nick Clifford en John Kelly, zijn het gehele nummer uitstekend en uitdrukkelijk aanwezig. Toetsenist Kevin Bents draagt met zijn orgelklanken de melodie en met een prachtige orgelsolo maakt hij zijn knappe instrumentale prestatie helemaal compleet. Frontman Russell Hitman Alexander beschikt over een goede stem en hij weet het verhaal van 'Not My Circus, Not My Monkey' met de nodige flair te vertellen . Met een splijtende solo laat hij ook horen dat hij een uitstekend gitarist is. Met het swingende 'Buy That Man A Drink' nemen de jongens en meisjes van The Hitman Blues Band ons mee naar New Orleans en zijn bekende Nola sound. Natuurlijk mag hier het swingende toetsenwerk van Kevin Bents niet ontbreken. Ook de blazers zijn weer uitdrukkelijk aanwezig, met de Wah Wah trompet van Eric Alcatrac in de hoofdrol. Het enthousiaste en heel dansbare 'Buy That Man A Drink' is één van de hoogtepunten op het album. 'Nobody's Fault Of Mine' van Blind Willie Johnson is een tijdloze bluesklassieker, die al ontelbaar keren gecoverd werd. Russell Alexander maakte er een heel soulvol nummer van. Samen met de prachtige stemmen van de zangeressen Nancy Hampton en Joanne Alexander weet Russell ook dit soulvol nummer vocaal heel mooi en met veel overtuiging te brengen. Instrumentaal is het genieten van de heerlijke gitaar en piano solo.

 

 

 

 

 

 

Ook 'John The Revelator', een andere Blind Willie Johnson traditional, krijgt een hele gedaanteverwisseling. Van deze meer dan negentig jaar oude bluessong, maakt Russell Alexander en zijn band een meer dan vijf minuten durende, stevige en aantrekkelijke bluesrock song, die gekruid wordt met een uitstekende orgelsolo van gastmuzikant Mike Katzman en met splijtend en vlijmscherp gitaarwerk van Russell Alexander. Het emotionele 'No Place Like Home' is een emotionele, piano gedreven ballade. De eerste honderd seconden horen we alleen de stem van Russell en de piano van Kevin Bents. Het is voor mij het beste nummer op dit knappe album en de geweldige saxofoon solo tilt dit prachtig nummer nog een paar niveaus hoger. Een cover blindelings naspelen staat niet in het woordenboek van The Hitman Blues Band. Luister maar eens naar de Bob Dylan klassieker 'The Times They Are A Changin''. Russell en zijn mannen maken er een lekker groovende en funky song van. De ritmesectie, met bassist Mike Porter en drummer Guy La Fountaine, mogen zich hier even in de schijnwerpers spelen met voor mij iets te kort solowerk. Verder is het genieten van het wervelend orgelwerk van Kevin Bents en de erg knappe saxofoon solo. Als je de originele tekst niet kende zou je nooit de Bob Dylan song herkennen in de versie van The Hitman Blues Band. Het blijft grooven in het funky 'You Can't Say No'. Ook hier is het weer genieten van het wervelende toetsenwerk van Kevin Bents en de knappe baslijn van Mike Potter.

 

 

 

 

 

 

'Not My Circus, Not My Monkey' blijft een heel gevarieerd album. Zo krijgen we met het swingende 'Walk With You' een heel dansbaar nummer. Het rollende en barrelhouse getint pianowerk van Kevin Bents is een lust voor het oor. Het strakke en dwingende slagwerk van Guy en de kloppende baslijn van Mike vormen de basis van het funky getinte 'You Don't Understand'. Kevin Bents weet zijn knappe orgel riffjes op een uitstekende wijze in de song te weven. De blazers leveren weer prachtig werk af en bekronen dat met een knappe saxofoon solo. Het bijna zes minuten durende 'Everybody But Me' is de tweede ballade op het album. De ingetogen blazers begeleiden de melodieuze melodie en de fijne snarensolo van Russell Alexander zorgt voor een mooi intermezzo tussen het gezongen gedeelte. In deze vintage getinte ballade vinden we invloeden uit de late jaren vijftig van vorige eeuw terug. Afsluiten doet The Hitman Blues Band met de bluesrock shuffle 'Go Down Fighting'. De ritmesectie, met drummer Guy La Fountaine en bassist Mike Porter, zorgen voor de stuwende groove. Voor het boeiende solowerk zorgen ook deze keer toetsenist Kevin Bents en gitarist Russell Alexander. Het zevende album van The Hitman Blues Band 'Not My Circus, Not My Monkey' is een veel beter album dan zijn voorganger 'The World Moves On'. Volgens de band zelf is dit de blues van de eenentwintigste eeuw. Of dat zo is moet de luisteraar zelf maar beslissen. Zeker is dat 'Not My Circus, Not My Monkey' een prima en gevarieerd album is, waarmee The Hitman Blues Band wel eens hoge ogen zou kunnen scoren. (7,5/10)

 

 

 

 

 

Walter Vanheuckelom

 

 

 

 

01 Not My Circus

02 Buy That Man A Drink

03 Nobody’s Fault But Mine

04 John The Revelator

05 No Place Like Home

06 The Times They Are A-Changin’

07 You Can’t Say No

08 Walk With You

09 You Don’t Understand

10 Everybody But Me

11 Go Down Fighting

 

 

Russell Hitman Alexander: Zang en gitaar

Kevin Bents: Toetsen

Mike Porter: Bas

Guy La Fountaine: Drums

Mikey Vitale: Alt saxofoon

Nick Clifford: Bariton saxofoon.

John Kelly: Tenor saxofoon

Eric Altrarac: Trompet

Nancy Hampton: Backing vocals

Joanne Alexander: Backing vocals

 

 

Mike Katzman: Orgelsolo op #4

Adam Minkoff: Orgel op #5

Bob Stander: Handgeklap en tambourijn