THE HEXMEN - KING BEE

 

 

 

http://www.thehexmen.com

 

https://www.facebook.com/events/225281197668562/

 

 

 

 

The Hexmen is een band uit Liverpool, die in de late jaren zeventig werd opgericht door frontman, zanger en mondharmonicaspeler George Wickstead. George bundelde zijn krachten met de belangrijkste movers en shakers van de Liverpoolse muziekscene. Gedurende de jaren tachtig en negentig waren er regelmatig personeel wisselingen in de line up van The Hexmen. Hoewel de band bekend staat als een bluesband, is hun muziek niet zo gemakkelijk in een hokje te plaatsen. De muziek van de band is zeker blues gebaseerd, maar de bepalende kwaliteit van The Hexmen is altijd hun energieke en agressieve, indie rand en de psychedelische ondertoon die een extra dimensie geeft aan hun muziek. George Wickstead is een veel gevraagde sessie bluesharpspeler die met een aantal van de belangrijkste indie bands van de afgelopen twintig jaar in de studio gestaan heeft voor opnames. Gitarist Ian Fuller, is één van de belangrijkste Britse indie rock gitaristen. Ian begon zijn muzikale carrière in Londen en speelde al snel in bekende zalen de 100 club, The Half Moon Putney, Dingwalls etc. Zijn invloeden zijn onder andere: Gary Moore, Peter Green, Rory Gallagher, Jimi Hendrix, Johnny Winter en Cream. De ritme sectie bestaat uit bassist Mike Cain en drummer Mat Shaw. Voor Mike & Mat bij The Hexmen begonnen, speelden ze al vijfentwintig jaar samen bij diverse bands zoals AgentX, PTP, Fallen Empire, Razor & The Cactus Elves. Op eenendertig oktober 2016 verscheen hun recentste album 'King Bee', dat tien songs bevat. Het album staat vol covers, maar je zal bij het luisteren merken dat The Hexmen deze covers helemaal naar hun eigen hand weten te zetten.

 

 

 

 

De erg energieke opener 'Baby, Please Don't Go' is daar een mooi voorbeeld van. Dit meer dan tachtig jaar oud blues nummer van Big Joe Williams is bij ons het best gekend in de versie van Them. Het was één van de eerste nummers die de toen negentienjarige Van Morrison opnam. De versie van The Hexmen is nog het best te vergelijken met deze versie van Them. The Hexmen geeft het nummer een enorm sterke sound, en de gitaar riffs van Ian Fuller zijn om van te smullen. Ook het knappe slagwerk van Mat Shaw kan me bekoren. Cindy Hoten komt George Wickstead vocaal bijstaan in deze opwindende opener. Ook voor de titeltrack 'King Bee' gaat het kwartet zeventig jaar terug in de tijd. The Hexmen maakt van deze Slim Harpo song een nummer, dat elke seconde boeiend blijft en dat instrumentaal erg opwindend is. Bassist Mike Cain en drummer Mat Shaw zorgen voor de opdwepende groove. Gitarist Ian Fuller en bluesharpspeler George Wickstead zorgen er door hun instrumentale virtuositeit voor dat je volledig meegezogen wordt in het verhaal van 'King Bee'. Topnummer. In 'Lonely Avenue' wordt wat gas terug genomen, toch weten de vier muzikanten aan deze Ray Charles cover heel wat energie en agressiviteit toe te voegen, zodat deze song toch weer een echte Hexmen stempel krijgt. De registers worden helemaal open getrokken voor de Junior Wells cover 'Messin' With The Kid'. De versie van The Hexmen, met weergaloos gitaarwerk van Ian Fuller en ruig en vet blaas en zuigwerk op de bluesharp van frontman George Wickstead zorgt zeker en vast voor vuurwerk tijdens de concerten van deze Liverpoolse band. Origineel is '29 Ways' van Willie Dixon een rhythm & blues nummer, maar The Hexmen hebben er een puur rock'n roll nummer van gemaakt waarbij het bijna onmogelijk is om te blijven stilzitten. Een ideale song om de beentjes eens los te gooien op de dansvloer.

 

 

 

 

Willie Dixon schreef ook het volgende nummer 'Hoochie Coochie Man', maar het was Muddy Waters die er een klassieker van maakte, die ontelbare keren gecoverd werd. The Hexmen weten ook deze blues klassieker volledig naar hun hand te zetten en maken er een ruige, vette versie van. Deze versie doet aan de muziek van Lester Butler en The Hoax denken. Van Rory Gallagher zijn 'Bulfrog Blues' maakt het viertal opnieuw een puur rock'n roll nummer en dat roept gemengde gevoelens op. In de aanvang mis ik de energie en de kracht die van dit geweldige nummer uitgaat en lijkt dit een flauw afkooksel te worden. Halfweg krijgen alle bandleden dan de kans om solo hun kwaliteit te bewijzen en die knappe solo's geven 'Bulfrog Blues' dadelijk een positieve impact mee. Frontman George Wickstead neemt met een weergaloze intro op de bluesharp zijn muzikale kompanen mee op sleeptouw in een weergaloze versie van 'Come On Into My Kitchen'. Dit heel korte nummer (nog geen twee minuten) had wat mij betreft best wat langer mogen duren. Met deze Robert Johnson cover had The Hexmen een echt feestje kunnen bouwen in de keuken. Al is het maar even uitgesteld want met 'Ridin' On The L & N' gaat het feestje ook echt door. George Wickstead, Ian Fuller, Mike Cain en Mat Shaw trekken alle registers open en de frontman gaat geweldig te keer op zijn mondharmonica. De trein dreigt op een bepaald moment nog stil te vallen, maar het is een doordachte halte om daarna vol gas door te gaan. Deze hoge snelheidstrein raast als een rollercoaster voorbij en doet je kirren van genot. Met dit soort muziek kan je elk publiek in vuur en vlam zetten. Toppertje. Ook de afsluiter 'Smokestack Lightning' weet te bekoren. Halfweg de jaren vijftig had Howlin' Wolf een hit met dit nummer, maar geef mij maar deze ruige vette Hexmen versie. Ze mixen naadloos 'Baby, Please Don't Go' en 'How Many More Times' doorheen het nummer. De ritme sectie met Mike Cain op bas en Mat Shaw op drums legt een verschroeiende strakke groove op. De gitaar riffs van Ian Fuller horen thuis in het Jimi Hendrix en Led Zeppelin repertoire en frontman George Wickstead bewijst nogmaals dat hij één van de beste bluesharp spelers van het Verenigd Koninkrijk is. 'King Bee' van The Hexmen is een heerlijk album dat thuishoort in elke muziek verzameling. Een aanrader. (8,5/10)

 

 

 

Walter Vanheuckelom

 

 

 

Tracklist:

01. Baby Please Don’t Go

02. King Bee

03. Lonely Avenue

04. Messin With The Kid

05. 29 Ways

06. Hoochie Coochie Man

07. Bullfrog Blues

08. Come On Into My Kitchen

09. Riding on The L&N

10. Smokestack Lightning