Normaal is SUBPOP het label bij uitstek voor het hardere werk, maar dat is niet geval voor Heron Oblivion uit San Francisco, hoewel de gitaren van zich laten horen. De leden van deze band zijn niet bepaald aan hun proefstuk toe. Allemaal zaten ze in diverse bands (van psychrock tot folk) en die vele jaren ervaring hoor je op dit debuut. De bezwerende indierock die deze band maakt kan je het best omschrijven als een kruisbestuiving van de romantische donkere indiepop van Mazzy Star en de apocalyptische postrock van Explosions in The Sky. De muziek wordt gedomineerd door de hemelse vocalen van Meg Baird, die eerder al meerdere soloplaten uitbracht.

 

Deze cd is zeker geen gemakkelijke plaat, het zijn composities die je over je heen moet laten komen. Sommige stukken zijn vrij lang: alles wordt rustig opgebouwd, om te eindigen met een ware explosie van shoegazegitaren.

 

Folkmuziek (of zoiets) gebracht met loeiharde gitaren. Neen, ook al folter je ons urenlang, denken we niet meteen dat we met een band over de lippen krijgen die doet wat Heron Oblivion doet. Een band waarvan we beslist meer zullen horen!

 

RATE : 8 op 10