HENRIK FREISCHLADER BAND - MISSING PIECES

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Henrik Freischlader werd geboren op 3 november 1982 in het Duitse Wuppertal. In zijn tienerjaren was Henrik bij verschillende bands actief als zanger en gitarist. In 2004 richtte hij de Henrik Freischlader Band op en hun eerste album 'The Blues' verscheen in 2006. De albums volgden elkaar snel op, een jaar later was er de opvolger 'Get Closer' en in 2008 het live album 'Henrik Freischlader Band Live'. Henrik zijn muziek kan je niet omschrijven als pure blues. Blues is de basis van al zijn nummers, maar hij mengt er verschillende genres bij, zoals rock, jazz, soul en funk. Zijn gitaarspel is beïnvloed door Gary Moore, Stevie Ray Vaughan, BB King en Peter Green. Henrik leerde zichzelf ook om drums, bas en andere instrumenten te bespelen. Op zijn studio album 'By Martin Meinschäfer' uit 2009 speelde Freischlader alle instrumenten zelf. Daarnaast componeerde hij al de muziek, schreef hij alle teksten en was hij producer van de albums die hij uitbracht op zijn eigen platenlabel Cable Car Records. In 2010 volgde een tweede live album en in 2011 was er het succesrijke 'Still Frame Replay'. Ook op dit album bespeelde Henrik bijna alle instrumenten, Moritz Fuhrhop op Hammond en Max Klaas op percussie waren naast Freischlader de enige muzikanten. In 2013 volgde er nog het uitstekende 'Night Train To Budapest' en in 2015 het live album 'Night Train To Budapest Farewell Tour'. Op dat moment had Henrik al laten weten dat hij zou stoppen met muziek maken en dat hij zich met andere zaken ging bezig houden, zoals met zijn platenlabel en fotografie. Henrik werkt al een aantal jaren samen met andere artiesten waarvoor hij songs schrijft, instrumenten bespeeld of producer is. Zo werkte hij al samen met Layla Zoe, met saxofonist Tommy Schneller, de Italiaanse folk en blues muzikante Linda Sutti en de Schotse Joanne Kasner. De lokroep om terug muziek te maken en op het podium te staan, was wel erg groot want begin 2016 richtte Henrik, het Henrik Freischlader Trio op en hun debuut album 'Openness' was een voltreffer. Henrik, Alex Grube en Carl-Michael Grabinger maakten een uitgebreide promotie tournee. Op vier april 2017 verscheen het album 'Blues For Gary', een eerbetoon van Henrik aan Gary Moore, één van  Henrik's grootste voorbeelden. Op vierentwintig augustus 2018 verscheen het nieuwe album 'Hands On The Puzzle', dat Henrik opnam met een volledig nieuwe band. Eind oktober 2019 kregen we het dubbele live album 'Live 2019', dat gepaard ging met de uitgebreide en succesrijke Old School Tour.

 

 

 

 

 

 

Op het moment dat Henrik Freischlader aan nieuwe songs begon te schrijven, moet hij zeker gedacht hebben dat zijn laatste studioalbum 'Hands On The Puzzle' nog wat puzzelstukken miste, want de titel voor zijn nieuwe album is 'Missing Pieces'. Net als bij 'Hands On The Puzzle' werd alles live opgenomen in de opnamestudio van Martin Meinschäfer met de beste old school apparatuur. De opener is het beklijvende, instrumentale 'Opening', waarin Henrik Freischlader zowel op de akoestische als op de elektrische gitaar schittert. De warme, ingetogen orgelklanken van Roman Babik zijn de enige begeleiding voor het fantastische snarenwerk van de Duitse gitaarvirtuoos. De beklijvende en snijdende elektrische gitaarklanken gaan door merg en been en raken je tot in de kleinste vezel van je lichaam. De wondermooie ballade 'New Beginning' wordt door Henrik met heel veel gevoel gezongen. In dit soort songs komt zijn stem heel goed tot zijn recht. 'New Beginning' heeft een heel geduldige en rustige opbouw en bereikt zijn climax tijdens de weergaloze en heel intense gitaarsolo van Henrik. Het ingetogen blaaswerk van Marco Zügner op de saxofoon geeft 'New Beginning' nog een prachtige extra touch. In hoeverre de tekst autobiografisch is weet ik niet, maar de laatste zin raakte me wel. Daarin zingt Henrik: But i choose to live with Jesus and i want all of you to know. 'New Beginning' is een top song, die voor bijna acht minuten luistergenot zorgt. Het ritme gaat de hoogte in met de funky getinte bluesrocker 'Power To The Peaceful'. Met een uitstekende funky baslijn zorgt Armin Alic voor een heerlijke groove. Ook hier krijgen we de climax tijdens het instrumentale gedeelte, wanneer de band helemaal loss gaat en Henrik uithaalt met verschroeiend en scheurend gitaarwerk.

 

 

 

 

 

 

 

Met zijn zwaar klinkende basdrum bepaalt Moritz Meinschäfer het ritme van de knappe midtempo rocker 'Let The People Be Free', waarin Henrik smeekt en bid om vrij te zijn en te mogen geloven waarin hij zelf wil. Net als in het voorgaande 'Power To The Peaceful' komt de kracht en klasse van de Henrik Freischlader Band hier volledig tot zijn recht. 'Let The People Be Free' kent verscheidene sfeerwisselingen en dat geeft het nummer nog meer cachet. Het snarenwerk van Freischlader is weer van uitstekende kwaliteit en ook saxofonist Marco Zügner en Hammondspeler Roman Babik zijn weer heel bepalend voor de sound van 'Let The People Be Free'. Met erg knap vingerwerk op de toetsen van zijn Hammond is Roman Babik heel bepalend voor de sound van het funky getinte 'Another Missing Piece'. Het Hammond van Babik klinkt bij momenten als een kerkelijk orgel. Wij hebben geen nieuwe leider nodig zingt Henrik, op zijn eigen, heel herkenbare wijze. Het strakke slagwerk van Moritz Meinshäfer en de mooie baslijn van Armin Alic zorgen nogmaals voor de heerlijke groove en Marco Zügner verrijkt de sound met zijn pittige saxofoon riffjes. Het grote verschil met de meeste andere songs op het album is dat in 'Another Missing Piece', weinig of geen gitaar aanwezig is. Henrik Freischlader mengt wat jazz in zijn bluesmuziek en dat resulteert in het rustige, maar o zo mooie 'Justice Blues'. De saxofoon van Marco zorgt voor de nodige sfeer en de solo's van Henrik op gitaar en Roman op piano zijn weer een lust voor het oor. Ondanks Freischlader het lijkt te ontkennen is 'It Ain't Funky', wel degelijk een funky song en nog wel erg goede funk ook. Bassist Armin Alic en saxofonist Marco Zügner zorgen voor de uitstekende funky sfeer. Met een prachtige sax solo plaatst Marco zijn instrumentale prestatie nog meer in de schijnwerpers. In de melodieuze en meeslepende ballade 'I Wanna Thank You' is het weer met volle teugen genieten van het intens, snijdende snarenwerk van Freischlader. Met zijn warme, ingetogen Hammond klanken zorgt Roman Babik voor de juiste sfeer.

 

 

 

 

 

 

Het strakke 'What Have I Done To You' is gebouwd rond een sterke, steeds terugkerende riff. Er klinkt veel onbegrip en boosheid in de stem van Henrik. Dat onbegrip en boosheid hoor je ook in het krachtige en gruizige gitaarwerk van de Duitse gitaarvirtuoos. De gitaar is hier het perfecte verlengstuk van Henrik's stem. De baslijn van Armin Alic is het kloppend hart van het funky 'Grown Up'. Saxofonist Zügner strooit gretig rond met pittige, steeds weerkerende saxofoon riffs. In het instrumentale gedeelte gaat 'Grown Up' de jazzy weg op, met een knap solowerk van Roman op piano, Henrik op gitaar en Marco op saxofoon. In 'One And One Is One' leren we de familie van Henrik kennen. Hij stelt ze op een grappige wijze als volgt voor: Me, myself and i are a small big family and we're multiply. 'One And One Is One' is een vloeiende rocker met een heerlijke groove. Roman Babik draagt de melodie met zijn Hammond klanken. De meer dan acht minuten durende, trieste liefdesballade 'We Used To Be Happy' is voor mij het hoogtepunt op dit album. Roman Babik draagt met zijn ingetogen Hammond klanken de melodie van dit trage nummer. Henrik zingt het nummer heel ingetogen en er klinkt veel verdriet, eenzaamheid en pijn in zijn stem. Ook met zijn gevoelvol en intiem snarenwerk zal Henrik vele luisteraars weten te raken. Zoals in alle sprookjes kent 'We Use To Be Happy' ook een happy end, want in de laatste zin zingt  een hoopvolle Henrik: We can be happy, no need to be sad, we can believe even more in the things that we said. You say that you love me and i feel it too, now that you're with me, and i'm here with you. Het quintet sluit het album af met de uitstekende funky rocker 'Walking In The Shadows Of The Spotlight'. Het is een typisch Henrik Freischlader nummer, waarin de vijf muzikanten hun klasse kunnen etaleren en dan merk je nogmaals dat dit een heel sterke band is, met muzikanten die elkaar erg goed aanvoelen. Ik ben blij dat Henrik Freischlader deze dertien ontbrekende stukken geschreven heeft, want met deze songs maakte hij het schitterende album 'Missing Pieces'. Het is een uitstekende opvolger voor het studioalbum 'Hands On The Puzzle', dat in 2018 verscheen. We mogen nu met Covid 19 wel in een heel rare periode leven, maar ik heb de indruk dat deze nare periode van thuisblijven in kleine bubbels en geen concerten toch voor positieve creativiteit zorgt bij muzikanten, want ik heb de laatste maand al heel wat schitterende albums mogen recenseren en daar hoort 'Missing Pieces' van Henrik Freischlader Band absoluut bij. (8,5/10)

 

 

 

 

 

Walter Vanheuckelom

 

 

 

 

01. Opening

02. New Beginning

03. Power To The Peaceful

04. Let The People Be Free

05. Another Missing Piece

06. Justice Blues

07. It Ain’t Funky

08. I Wanna Thank You

09. What Have I Done To You

10. Grown Up

11. One And One Is One

12. We Used To Be Happy

13. Walking In The Shadows Of The Spotlight

 

 

 

 

Henrik Freischlader: Gitaar en zang

Roman Babik: Keyboards

Marco Zügner: Saxofoon

Armin Alic: Bas

Moritz Meinschäfer: Drums