HAMILTON LOOMIS – BASICS

Album Review

Album: 
HAMILTON LOOMIS – BASICS
Artist: 
Hamilton Loomis
Record Label: 
Ham-Bone Records
Style: 
Funky Bluesrock
Date: 
29/09/2017
Reviewed by: 
Walter Vanheuckelom
HAMILTON LOOMIS – BASICS
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
Hamilton Loomis werd op 1 november 1975 geboren in Galveston, Texas en is een Amerikaanse bluesrock/blues/funk muzikant, zanger, gitarist en songwriter. Hamilton had muzikale ouders en leerde al op vroege leeftijd drums, piano, gitaar en mondharmonica spelen. In zijn tienerjaren speelde hij in een familiale doo-wop band, waarmee hij ooit op het delta Blues Festival speelde. Later begon Hamilton solo te spelen en had hij het geluk om wat oudere muzikanten, zoals Joe Hughes, Johnny Copeland, Albert Collins en Bo Diddley tegen te komen op zijn muzikale weg. Deze veteranen namen de tijd om hem advies te geven en daar is Hamilton deze blues legendes nog steeds dankbaar voor. Vooral zijn band met Bo Diddley was intens en Bo ontpopte zich als een mentor voor de jonge Loomis. Bo gaf Hamilton een rode gitaar, waarmee Loomis nu nog altijd speelt en hielp hem ook met een paar albums. In 1994 verscheen het debuut album 'Hamilton' op Ham-Bone Records. Dat album leverde Hamilton een nominatie op voor beste Contemporary Blues album in 1995. In 1996 verscheen 'Just Gimme One Night' en in 2000 'All Fired Up'. Drie jaar later tekende Hamilton Loomis een contract bij Blind Pig Records. Het grootste succes boekte Hamilton Loomis in 2007 met het album 'Ain't Just Temporary', dat tot op de zevende plaats in de Billboard Top Blues Album Charts geraakte. In 2012 stond Hamilton Loomis nog op het podium van Blues Peer. Later keerde Hamilton terug naar zijn vertrouwde Ham-Bone Records waar in 2013 'Give It Back' verscheen. Tot een paar jaar geleden tourde Hamilton een muzikant regelmatig in Europa , maar de laatste jaren was het stil rond hem. Nu is hij terug, want op 29 augustus verscheen het album 'Basics', met daarop dertien songs. Alle songs zijn door Loomis alleen (5) of met hulp van T. Simms (5), Fabian Fernandez (1) of Armando Aussenac (2) geschreven.
 
 
 
 
 
 
Voor we aan de bespreking van het album beginnen, wil ik het eerst over de zeldzame ziekte 'aangeboren hyperinsulisme' hebben. Bij het nu driejarig zoontje Bo Jordan van Hamilton werd deze ziekte vastgesteld op het moment dat hij één jaar was. Wat is aangeboren hyperinsulisme? Kort samengevat is het een ziekte waarbij de pancreas teveel insuline produceert, waardoor de bloedsuiker spiegel in je lichaam te laag wordt. Deze zeldzame ziekte kan schade aan de hersenen berokkenen en in extreme gevallen kan men er zelfs van sterven. Gelukkig reageert het zoontje van Hamilton goed op de medicatie. De organisatie Congenital Hyperinsulinism International (CHI) is een organisatie die onderzoek doet naar de ziekte, dokters een opleiding geeft en families met kinderen van deze ziekte helpt. Natuurlijk is daar geld voor nodig en Hamilton Loomis wil deze organisatie meer naambekendheid geven.
 
 
 
 
 
 
De opener 'Sugar Baby' draagt Hamilton op aan deze organisatie en de kinderen met deze ziekte. Deze bluesrocker heeft dankzij drummer Armondo Aussenac en bassiste Sabrina Lafield een knappe funky groove. Hamilton beschikt nog steeds over een geweldige stem en ook zijn uitstekend snarenwerk en knap blaas en zuigwerk op de mondharmonica zijn in deze song aanwezig. Hamilton gaat op hetzelfde elan verder in het aanstekelige 'If I Would've', een nummer dat gaat over een liefde en relatie die er nooit was omdat Loomis de kans niet greep. Opnieuw kunnen we genieten van een uitstekende strakke funky baslijn van Sabrina en strak en vlijmscherp gitaarwerk van Hamilton. Onder het motto dat wat goed is moet je niet veranderen gaat Hamilton Loomis verder met zijn funky bluesrock in 'Candles And Wine', dat een catchy refrein heeft en waarin de Texaan nogmaals toont dat hij een erg begaafd gitarist is. Het is pas tijdens het melodieus, poppy liefdeslied 'You're The Reason', dat Loomis iets van de ingeslagen muzikale weg afwijkt. De conclusie na dit goed in gehoor klinkend en tot meezingen uitnodigend nummer is, dat alles goed komt en dat elke dag de zon schijnt wanneer je warme en oprechte liefde krijgt. De strakke en dwingende drums en bas van Armando en Sabrina zorgen nogmaals voor een geweldige groove tijdens 'Ain't What It Ain't'. De instrumentale virtuozen Chris Eger met vet slide werk op de gitaar en Loomis met uitstekend gruizig werk op de mondharmonica kleuren op een erg mooie wijze de sound van deze stevige funky bluesrocker. Ook in de rustige ballades zoals 'Breaking Down' weet de man uit Texas te bekoren met zijn uitstekende stem en met grandioos en intens snarenwerk. Tijdens 'Looking Into A Dream' speelt Fabian Hernandez zich in de kijker met geweldige prestatie op de saxofoon.
 
 
 
 
 
 
Voor mij is 'Getting So Big', dat over het snel opgroeien van een kind gaat, één van de beste songs op het album. Het heeft een erg aanstekelijk ritme, heerlijk gitaarwerk en de enthousiaste wijze waarop Hamilton 'Getting So Big' zingt is weergaloos. De strakke drums en de funky baslijn vormen weer de stevige basis van 'Cloudy Day'. Het heeft een erg catchy refrein en Fabian Hernandez blaast zich weer de longen uit het lijf in een heerlijke solo op de saxofoon. 'Cloudy Day' is een nummer dat zonder twijfel voor vuurwerk zorgt tijdens de concerten. 'Come And Get Me' vind ik dan weer iets minder geslaagd, maar die mening verandert op het moment dat Hamilton uithaalt met spetterend en vlijmscherp gitaarwerk. Een aanstekelijke groove, een geweldige stem en scheurend snarenwerk zijn de ingrediënten van het funky rock nummer 'Love Can Do', waarin we Hamilton Loomis op zijn best horen. Hamilton zingt met veel gevoel de intense ballade 'Prayer'. De backing vocals geven het nummer nog een rijkere sound en de toetsen en de pittige gitaar geven het nummer het juiste cachet. Hamilton Loomis heeft als teenager veel steun en raad gekregen van oudere muzikanten en hij wil op zijn beurt de kennis die hij heeft doorgeven. Daarom sluit hij zijn album 'Basics' ook af met een soort jam, die de titel 'Funky Little Brother' meekreeg en waarin Hamilton zich omringt met heel jonge muzikanten uit zijn omgeving. Sarah Kimberly op toetsen en trompet, Reagan Kimberly op drums, Austin Morris op gitaar en Daniel Holder op bas. Verder zijn er met Alex McKown, Zach Person en Michael Bryan-Harris drie talentvolle gitaristen tussen dertien en zestien jaar aanwezig. Elke jonge muzikant krijgt in deze jam de ruimte en de tijd om zijn talent te tonen en dat maakt dat deze 'Funky Little Brother' een geweldige funky afsluiter is van dit uitstekende album. Na vier jaar weet Hamilton Loomis nogmaals te verrassen met een erg knap album, dat funk, blues en rock op een mooie wijze met elkaar verbindt. Nog beter nieuws is, dat Hamilton Lewis ook naar Europa komt en ook België en Nederland aandoet. Op 6 oktober is Hamilton te gast op De Avonden te Zulte, op 7 oktober staat hij op het New blues festival in Assen, op 8 oktober in de Crossroads in Antwerpen en op 9 oktober in Spirit of 66 te Verviers. (8,5/10)
 
 
 
 
 
Walter vanheuckelom
 
 
 
 
Tracks:
01. Sugar Baby
02. If I Would’ve
03. Candles And Wine
04. Reason
05. Ain’t What It Ain’t
06. Breaking Down
07. Looking Into A Dream
08. Getting So Big
09. Cloudy Day
10. Come And Get Me
11. Love Can Do
12. Prayer
13. Funky Little Brother
 
 
 
Hamilton Loomis: vocals, guitar & bass
Armando Aussenac: drums, backing vox
Fabian Hernandez: saxophone & backing vox
Chris Eger, slide on #5 & Backing vox
Sabrina LaField: vocals on #1
Bo Jordan Loomis: maracas
Alex McKown, Zach Person & Michael Bryan-Harris: guitar on #13
 
 
The 'Funky Little Brothers & Sisters Jam':
Sarah Kimberly: keys & trumpet
Reagan Kimberly: drums
Austin Morris: guitar
Daniel Holder: bass