GUY VERLINDE & THE MIGHTY GATORS - X (TEN)

Album Review

Album: 
GUY VERLINDE & THE MIGHTY GATORS - X (TEN)
Artist: 
Guy Verlinde & The Mighty Gators
Record Label: 
R&S Music
Style: 
Blues, Bluesrock
Date: 
27/01/2018
Reviewed by: 
Walter Vanheuckelom
GUY VERLINDE & THE MIGHTY GATORS - X (TEN)
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
Frontman Guy Verlinde is een bezige bij. Naast zijn solo carrière is hij ook druk bezig met zijn twee bands, namelijk The Mighty Gators en The Houserockers. De vijfentwintigjarige Guy Verlinde begon zijn muzikale loopbaan samen met Marino Noppe bij de band Mo' Rice, waar hij de mondharmonicaspeler was. Zijn speelstijl werd sterk beïnvloed door Sonny Boy Williamson II, Junior Wells, James Cotton en Lester Butler. Guy Verlinde & The Mighty Gators vieren dit jaar hun tienjarig bestaan en hun frontman viert dit jaar zijn twintig jarig muzikant zijn. Om hun fans te bedanken hebben Guy Verlinde & The Mighty Gators tien songs geselecteerd en op een album gezet. Het is een mengeling van nieuwe studio versies van bestaande nummers, songs die tot nu toe alleen live opgenomen zijn en sommige oudere songs die nog nooit op plaat of CD werden gezet. Met dit album willen Guy Verlinde & The Mighty Gators de evolutie tonen die ze gemaakt hebben van party blues band in het begin tot de veelzijdige rootsband die ze nu zijn. Hun eerste optreden was op elf mei 2008 in de Montmartre Blues Club in Brussel. Vandaag zijn uitgegroeid tot de Belgische blues ambassadeurs en een vaste waarde in de Europese blues scene.
 
 
 
 
 
 
Het album 'X (TEN)' van Guy Verlinde & The Mighty Gators opent met 'Bon Ton Roulet', een nummer, dat tijdens de concerten ergens achteraan staat op de setlist. Tijdens de live optredens is dit swingend en levendig meestal de aanzet van een spetterende finale. Bassist Karl Zosel en drummer Benoit Maddens zorgen voor de aanstekelige swingende groove, waarop frontman Guy Verlinde kan uitpakken met uitstekend vet slidewerk. Er is ook knap snarenwerk zonder de bottleneck te gebruiken en dat gitaarwerk komt van Stijn Bervoets en Richard van Bergen. Gastmuzikant Patrick Cuyvers zorgt op Hammond voor een mooie en rijkere sound. Prachtige opener die meteen uitnodigt om te feesten en te dansen. De sfeer slaagt helemaal om met de rauwe en zware bluesrocker 'Pursuit Of Happiness', waarin Guy Verlinde opnieuw uitpakt metgeweldig slide werk, dat door merg en been gaat. Ook Stijn Bervoets weet met vlijmscherpe gitaar riffs te bekoren. Een nummer dat nooit ontbreekt en dikwijls één van de hoogtepunten is op een concert van Guy Verlinde & The Mighty Gators is de meeslepende Bill Whithers cover 'Ain't No Sunshine'. Met zes minuten en veertig seconden maken Guy en zijn jongens er een heel mooie lange versie van, waarin ruimte en tijd is voor instrumentale hoogstandjes en die komen er dan ook. Zo halen Guy en Stijn verschroeiend uit op snaren van hun six string en is gastmuzikant Patrick Cuyvers weer op een prachtige wijze aanwezig op het Hammond. Zowel wat de melodie als wat het gitaarwerk betreft doet de vloeiende poppy rocker 'No Time To Waste' denken aan de hoogdagen van Mark Knopfler en Dire Straits. Daar mag  componist Guy Verlinde best fier over zijn. 'Words Are Overrated' is een zeemzoetje meeslepende liefdesballade die je zachtjes laat wegdromen. Daarna gaan Guy Verlinde & The Mighty Gators weer de vloeiende rock weg op met 'Love Light Shine'. Het nummer heeft een catchy refrein en Patrick Cuypers laat nogmaals zijn klasse horen op het Hammond.
 
 
 
 
 
 
Ik denk dat elke muziekliefhebber ondertussen wel weet dat elk Guy Verlinde & The Mighty Gators concert in een feestje, waarbij heel wat gedanst wordt. 'Gator Bop' en de album afsluiter 'Do That Boogie' zijn twee songs die op die feestjes te horen zijn. 'Gator Bop' is een boogie blues song waarbij het onmogelijk is om te blijven stil staan. Gastmuzikant Olivier Vander Bauwede is uitdrukkelijk en uitstekend aanwezig met gruizig blaas en zuigwerk op de mondharmonica, maar ook Richard van Bergen op gitaar en Karl Zosel op bas dragen meer dan hun steentje bij in dit geweldige swingende boogie nummer. De afsluiter 'Do That Boogie' is een swingende West Coast song, die perfect in het verlengde ligt van 'Gator Bop'. Ook hier horen we weer knappe en vinnige mondharmonica klanken van Olivier Vander Bauwede en speelt Karl Zosel een mooie lopende baslijn. Tussen deze twee erg dansbare nummers krijgen we ook nog de stomende, swampy Southern bluesrocker 'Good Ain't Good Enough', meteen het ruigste nummer op het album. Drummer Benoit Maddens met strak en stevig slagwerk zorgt samen met bassist Karl Zosel voor een verschroeiende groove. De gruizige bluesharp van Guy Verlinde en de vlijmscherpe en snedige gitaar riffs van Stijn Bervoets maken het geheel nog iets rauwer. De rustige en dromerige bluesballade 'Shorten The Login' staat in fel contrast met zijn voorganger 'Good Ain't Good Enough', dat met veel gevoel door Guy Verlinde wordt gezongen. Patrick Cuyvers helpt met zijn Fender Rhodes het nummer dragen en gitaristen Richard van Bergen en Stijn Bervoets zorgen met intens en gevoelvol snarenwerk voor de kers op de taart. 'X (TEN)' van Guy Verlinde & The Mighty Gators is een erg knap album geworden. Nu met deze Belgische band op naar 'XX (Twenty)'. Zaterdag 27 januari 2018 is de CD release in De Minardschouwburg  te Gent. Daarna volgen tot begin juni een dertigtal concerten in België, Nederland en Frankrijk. Voor een datum bij u in de buurt kijk je best op https://www.facebook.com/guyverlindemusic/. (8/10)
 
 
 
 
 
Walter Vanheuckelom
 
 
 
 
01. Bon Ton Roulet
02. Pursuit of Happiness
03. Ain't No Sunshine
04. No Time To Waste
05. Words are Overrated
06. Love Light Shine
07. Gator Bop
08. Good Ain't Good Enough
09. Shorten The Login'
10. Do That Boogie
 
 
musicians:
Guy Verlinde: Zang, slide gitaar & mondharmonica
Stijn Bervoets: Gitaren
Karl Zosel: Bas, backing vocals
Benoit Maddens: Drums, percussie & backing vocals
 
gast muzikanten:
Toon Vlerick: gitaren & backing voals
Richard van Bergen: gitaren & backing vocals
Patrick Cuyvers: Hammond, piano, Fender Rhodes & backing vocals
Olivier Vander Bauwede: mondharmonica