GHALIA VOLT - ONE WOMAN BAND

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Ghalia Vauthier of Ghalia Volt is een blues, rhythm & blues zangeres,gitariste en songschrijfster uit Brussel. Ghalia was actief in twee projecten, namelijk Ghalia & The Naphtalines, een energieke boogie band en Ghalia & Voodoo Casino, met wie ze in 2016 het album 'Have You Seen My Woman?' opnam. Sinds 2013 pendelt Ghalia van Brussel naar de grote muzieksteden in de USA. Daar kreeg ze de gelegenheid om met zeer getalenteerde en inspirerende muzikanten in contact te komen. Ze ging naar Chicago, Memphis, Nashville, maar ook naar de roots van de Mississippi blues en de bayous van Lousiana. Ondertussen is Ghalia uitgegroeid tot een gerespecteerde muzikante in de muziekscéne van Clarksdale, MS, de stad die men de Ground Zero van de bluesmuziek noemt. In Sint Louis werkte ze samen met de leden van St. Louis Blues Society. In de lente van 2016 was Ghalia in New Orleans waar ze Johnny Mastro & Mama's Boys aan het werk zag. De zangeres was dadelijk onder de indruk van de energie en het geluid van deze band. Samen trokken ze de studio in om wat uit te proberen en die opnames trokken de aandacht van Ruf Records die Ghalia & Mama's Boys een contract aanboden. Het resultaat was 'Let The Demons Out', dat op twintig oktober 2017 verscheen. Twee jaar later bracht de zangeres onder haar eigen naam het album 'Mississippi Blend' uit, met daarop elf songs die bijna allemaal door Ghalia zelf geschreven zijn of waaraan ze hielp schrijven. Zoals elke muzikant die van de blues houdt, wilde Ghalia een plaat maken in Mississippi. Vanaf het begin was haar visie op 'Mississippi Blend' duidelijk. Dit zou een album worden waaraan enkele van de favoriete zonen van de regio hun rauwe geluid zouden toevoegen. Er was één studio die bij de rekening paste, namelijk The Zebra Ranch in Coldwater, Mississippi, eigendom van en beheerd door Cody en Luther Dickinson. Het is die studio waar titanen als Delta bluesman T-Model Ford tot R.L. Burnside hebben opgenomen. Ghalia woont al een tijdje in New Orleans, maar ter ondersteuning van haar nieuwe album 'One Woman Band', dat op negenentwintig januari verschijnt, komt Ghalia begin 2021 naar Europa voor een uitgebreide promo tournee met de RUF Bluescaravan en solo (als corona het toelaat), met vooral concerten in Duitsland. 'One Woman Band' bevat elf songs, waarvan er acht door Ghalia zelf werden geschreven. 'Last minute Packer' schreef ze samen met Dean Zucchero en 'It Hurts Me Too' en 'Just One More Time' zijn twee covers. 'One Woman Band' werd opgenomen in november 2020 in de legendarische Royal Sound Studios in Memphis. Ze verwierp de optie van multi tracking en koos ervoor om alle instrumenten live in realtime op te nemen.

 

 

 

 

 

 

Het album opent met 'Last Minute Packer', dat Ghalia samen met Dean Zucchero schreef. Ghalia zingt over het leven van een muzikant op tournee. Van de ene stad naar de andere en van het ene hotel naar het andere. Het steeds opnieuw inpakken en uitpakken van de koffers is een vast en hectisch gebeuren, zeker als je zoals Ghalia wacht tot het laatste moment om in te pakken. Het live geluid is rauw en werd opgenomen zonder dat er veel aan geschaafd werd en dat maakt dat de muziek energiek en fris klinkt. 'Last Minute Packer' heeft een heel aantrekkelijk stampend ritme. Ghalia beschikt over een goede en aangename stem en haar gitaarwerk is van uitstekende kwaliteit. Ghalia speelt zowel gitaar als drums en ze trekt zich uitstekend uit de slag. Het drummen is een beetje rudimentair, maar dat is bijna in iedere band, waarin één persoon alle instrumenten voor zijn of haar rekening neemt. 'Last Minute Packer' is een heel aangename kennismaking met deze 'One Woman Band'. Als je op een hete zomerdag aan het rondrijden bent in de woestijn van Arizona en je oude Chevrolet laat je in de steek dan is dat je beste dag niet en dat horen we ook in het stomende en hypnotiserende bluesrock nummer'Espìritu Papàgo'. Het uitstekend, vet en huiverwekkend slide werk van Ghalia raakt je tot op het bot. Ghalia weet deze song op een sublieme wijze te zingen. Dean Zucchero speelt bas op deze song. Ook tijdens 'Can't Escape' krijgen we die verslavende en hypnotiserende sound. Of het met de Covid pandemie te maken heeft weet ik niet maar Ghalia wil haar gedachten veranderen, ze is het moe om de slaaf te zijn van haar hersenen. Een sterke en aanstekelige gitaar riff vormt de basis van 'Can't Escape'. Er zit heel wat frustratie en wanhoop in de stem van Ghalia en het is weer genieten van haar knap gitaarwerk is.

 

 

 

 

 

 

De donkere tekst van 'Evil Thoughts' vormt een groot contrast met de vrolijke shuffle muziek. Het is één van de twee nummers waarop Monster Mike Welch op gitaar te horen is. Er klinkt pijn en verdriet in de stem van Ghalia tijdens het liefdeslied 'Meet Me In My Dreams', een nummer over een geliefde die veel te vlug afscheid nam van het wereldse. 'Meet Me In My Dreams' is volgens de zangeres geen pijnlijk nummer, want het laat zien hoe gelukkig we zijn als iemand die we voor altijd verloren hebben in onze dromen verschijnt. Ook deze keer vormt een geweldige steeds terugkerende riff de basis. Het nummer heeft een heerlijke groove en het slidewerk van Ghalia is weer een lust voor het oor. Daarna gaat het ritme de hoogte in voor de rauwe en stomende bluesrocker 'Reap That You Sow', waarin de Brusselse haar geliefde voor de keuze stelt om haar te volgen naar het diepe Zuiden of om een einde maken aan hun relatie. Haar besluit staat in ieder geval vast. De oude blues heeft duidelijk een grote plaats in het nog jonge hart van Ghalia Volt. Ook hier strooit ze weer gretig rond met uistekende vette slide riffs. 'Loving Me Is A Full Time Job' begint als een traag bluesnummer met een stompende groove, maar na vijftig seconden wordt de gashendel helemaal opengedraaid en wordt 'Loving Me Is A Full Time Job' een heel aantrekkelijk swingend nummer. Met alleen haar stem en haar gitaar begint Ghalia aan 'It Hurts Me Too', de eerste van twee covers op dit album. Dit door Hudson Whittacker geschreven blues nummer werd in 1940 voor het eerst opgenomen door Tampa Red. Later werd het tientallen keren gecoverd. De versies van Elmore James en Junior Wells zijn misschien wel de meest bekende. Ghalia geeft de cover een rauw kantje en dat past wel bij het nummer. Knappe versie.

 

 

 

 

 

 

'It Ain't Bad' was het eerste nummer dat Ghalia schreef voor dit album. De Covid 19 pandemie was juist begonnen en de zangeres wandelde door het park nadat ze haar vrienden of familie al vijftien dagen niet gezien had. Ze had geen inkomen en geen werk. Het waren moeilijke tijden, maar al bij al vond ze dat we nog steeds geluk hadden. Dat positieve gevoel vind je ook terug in de swingende muziek van 'It Ain't Bad'. Ghalia begint met verschroeiend slide werk aan 'Bad Apple', een song over de appel die niet ver van de boom valt, in dit geval een verhaal van een monsterlijke en racistische vader en zijn zoon. Of het hier gaat over Donald Trump weet ik niet, maar het is best mogelijk. Halfweg pakt Ghalia uit met een geweldige slide solo. Bassist Dean Zucchero en gitarist Mike Welch helpen Ghalia het album afsluiten met de cover 'One More Time', een nummer dat geschreven werd door Ralph Bass en in 1956 werd opgenomen door Billy Gayles with Ike's Turner Kings Of Rhythm. Het is een swingend en een heel dansbaar nummer en halfweg toont Mike Welch met een pittige snarensolo dat hij een prima gitarist is. 'One Woman Band' van Ghalia Volt is een uitstekend album en een aanrader voor elke bluesliefhebber. Als de Corona pandemie het toelaat kan je naar Ghalia gaan kijken op drie maart in Spirit Of 66 in Verviers. Voor haar shows met de Ruf Blues Caravan moet je momenteel naar Duitsland. Later op het jaar zal Ruf Blues Caravan zeker en vast ook in de Benelux te zien zijn. (8,5/10)

 

 

 

 

Walter Vanheuckelom

 

 

 

 

01 Last Minute Packer 03:51

02 Espìritu Papàgo 04:12

03 Can’t Escape 04:35

04 Evil Thoughts 04:22

05 Meet Me In My Dreams 04:14

06 Reap What You Sow 03:45

07 Loving Me Is A Full Time Job 04:09

08 It Hurts Me Too 02:44

09 It Ain’t Bad 02:26

10 Bad Apple 04:29

11 Just One More Time 02:51

 

All songs performed by Ghalia Volt (vocals, guitars, slide, drums)

 

Special guests:

02. Espìritu Papàgo – Featuring Dean Zucchero on bass

04. Evil Thoughts – Featuring Monster Mike Welch on guitar

11. Just One More Time – Featuring Monster Mike Welch on guitar and Dean Zucchero on bass