GHALIA - MISSISSIPPI BLEND

Album Review

Album: 
GHALIA - MISSISSIPPI BLEND
Artist: 
Ghalia
Record Label: 
Ruf Records
Style: 
Bluesrock, Mississippi Blues
Date: 
20/09/2019
Reviewed by: 
Walter Vanheuckelom
GHALIA - MISSISSIPPI BLEND
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
Ghalia Vauthier of Ghalia Volt is een blues, rhythm & blues zangeres/songschrijfster uit Brussel. Ghalia was actief in twee projecten, namelijk Ghalia & The Naphtalines, een energieke boogie band en Ghalia & Voodoo Casino, met wie ze in 2016 het album 'Have You seen My Woman?' opnam. Sinds 2013 pendelt Ghalia van Brussel naar de grote muzieksteden in de USA. Daar kreeg ze de gelegenheid om met zeer getalenteerde en inspirerende muzikanten in contact te komen. Ze ging naar Chicago, Memphis, Nashville, maar ook naar de roots van de Mississippi blues en de bayous van Lousiana. Ondertussen is Ghalia uitgegroeid tot een gerespecteerde muzikante in de muziekscéne van Clarksdale, MS, de stad die men de Ground Zero van de bluesmuziek noemt. In Sint Louis werkte ze samen met de leden van St. Louis Blues Society. In de lente van 2016 was Ghalia in New Orleans waar ze Johnny Mastro & Mama's Boys aan het werk zag. De zangeres was dadelijk onder de indruk van de energie en het geluid van deze band. Samen trokken ze de studio in om wat uit te proberen en die opnames trokken de aandacht van Ruf Records die Ghalia & Mama's Boys een contract aanboden. Het resultaat was 'Let The Demons Out', dat op twintig oktober 2017 verscheen. Nu twee jaar later brengt de zangeres onder haar eigen naam het album 'Mississippi Blend' uit, met daarop elf songs die bijna allemaal door Ghalia zelf geschreven zijn of waaraan ze hielp schrijven. Zoals elke muzikant die van de blues houdt, wilde Ghalia een plaat maken in Mississippi. Vanaf het begin was haar visie op 'Mississippi Blend' duidelijk. Dit zou een album worden waaraan enkele van de favoriete zonen van de regio hun rauwe geluid zouden toevoegen. Er was één studio die bij de rekening paste, namelijk The Zebra Ranch in Coldwater, Mississippi, eigendom van en beheerd door Cody en Luther Dickinson. Het is die studio waar titanen als Delta bluesman T-Model Ford tot R.L. Burnside hebben opgenomen. In plaats van geïntimideerd te raken door de geschiedenis van de studio, omarmde Ghalia de Hill Country invloeden met de punk, garage en rock'n roll waar ze vandaan kwam.
 
 
 
 
 
 
Met Lightnin' Malcolm, Cedric Burnside, Watermelon Slim Smokehouse Brown, Cody Dickinson en Dean Zucchero heeft Ghalia heel wat gerenommeerde namen rond zich verzamelt om van dit nieuwe album een knaller te maken. De opener 'Gypsy Lady' is een blues boogie, die dankzij drummer Cedric Burnside en bassist Dean Zucchero een opwindend en stuwend ritme heeft. De steeds terugkerende gitaar riff van Lightnin’ Malcolm is bepalend voor de hypnotiserende sound van 'Gypsy Lady'. Met ietwat zwoele stem zingt Ghalia dat men haar niet moet stoppen, dat ze van haar leven als muzikante houdt. Er wordt wat gas terug genomen voor het zwaardere swampy 'Meet You Down The Road'. Het is een emotioneel gedicht van Ghalia over het tragische verlies van een geliefde. Er zit heel wat verdriet en emotie in de ietwat kreunende stem van Ghalia. Watermelon Slim is op zijn mondharmonica uitstekend en bepalend aanwezig in dit swampy nummer. Het vette slidewerk van Smokehouse Brown rijt de wonde van verdriet nog wat verder open. Dat Ghalia niet vies is van een portie goede ouderwetse rock'n roll wisten we al langer, dus is de rock'n roll song 'Squeeze' geen echte verrassing. Dit swingende nummer, waarin een verliefde Ghalia ontdeugend zingt wat ze allemaal met haar geliefde wil doen, zal tijdens haar concerten voor de nodige ambiance zorgen. Ook de dansvloer zal vollopen met koppeltjes die willen swingen op dit aantrekkelijk nummer. Het blijft rauw in het afscheidslied 'First Time I Died', dat met enkele rake klappen van drummer Cody Dickinson op gang wordt getrokken. Ook dit nummer heeft een rauwe bepalende centrale snaren riff, die deze keer van Smokehouse Brown komt. Smokehouse Brown schreef samen met Ghalia en Dean Zucchero deze 'First Time I Died'.
 
 
 
 
 
 
Het gaspedaal wordt stevig ingedrukt voor 'Lucky Number', dat een krachtige en stomende groove heeft. Op het sublieme blaas en zuigwerk van Watermelon Slim lijkt geen sleet te komen, want met scheurend mondharmonicawerk en een uitstekende solo vertolkt hij in dit nummer weer een hoofdrol. Wie 'Wade In The Water' schreef weet niemand, wel weten we dat Ghalia nieuwe arrangementen voor het nummer schreef. In haar versie is het een swampy mix van gospel en blues. Ghalia zingt dit duet samen met Watermelon Slim. Hun stemmen matchen erg goed samen. Cedric Burnside bepaalt het ritme met strak stuwend slagwerk en Lightnin' Malcolm laat zijn bottleneck erg knap over de snaren van zijn dobro glijden. Natuurlijk ontbreekt de mondharmonica van Watermelon Slim ook niet in dit erg knappe nummer. De country blues song 'Drag Me Down' heeft een heerlijk ritme en wordt op een onweerstaanbare wijze gezongen door Ghalia. Ze zingt in dit nummer dat we in onszelf moeten geloven en dat we dat gevecht nooit mogen opgeven. Lightnin' Malcolm bepaalt de sound met een sterke, steeds terugkerende gitaar riff. Watermelon Slim geeft met een uitstekende harp solo het nummer nog een extra touch.
 
 
 
 
 
 
Het ritme wordt weer opgedreven voor de swingende rockabilly song 'Shake & Repeat', waarin Ghalia zelf verschroeiend uithaalt met vet slide werk. Ze laat de bottleneck gezwind over de snaren op de hals van haar sixstring glijden. Dean Zucchero laat zich opmerken met een erg knappe lopende baslijn en naar het einde toe is er nog een vraag/antwoord gesprek tussen Ghalia en Lightnin' Malcolm. Met een steeds terugkerende slide riff in 'Release Me' laat Ghalia horen dat de bottleneck geen geheimen heeft voor haar. Het nummer heeft dankzij drummer Cedric Burnside en bassist Dean Zucchero een heerlijk stuwende groove en Watermelon Slim bewijst nogmaals zijn meerwaarde op dit album met erg knap mondharmonicawerk. In de verschroeiende en stomende boogie bluesrocker 'Why Don't You Sell Your Children?' klaagt Ghalia de hebzucht van de moderne samenleving aan. De opwindende sound haalden songwriters Ghalia, Smokehouse Brown en Dean Zucchero in de swamps van het diepe Zuiden. De opdwepende en stuwende gitaar riff van Smokehouse Brown beheerst de sound van 'Why Don't You Sell Your Children?'. Alle registers worden open getrokken voor het afsluitende 'I Thought I Told You Not to Tell Them', een pure en vurige rock'n roll song waarbij je niet kan blijven stilstaan. 'Mississippi Blend' van Ghalia is een uitstekend album. Ghalia heeft een goede beslissing genomen om haar album in Mississippi op te nemen en dat hoor je ook aan de muziek op het album. Alles op het album ademt het geluid van de Mississippi stroom en van de Mississippi heuvels uit. 'Mississippi Blend' is meer dan een waardige opvolger van 'Let The Demons Out'.
 
 
 
Walter Vanheuckelom
 
 
 
Gypsy Lady (3:58)
Meet You Down the Road (4:37)
Squeeze (3:23)
First Time I Died (3:32)
Lucky Number (3:32)
Wade in the Water (4:24)
Drag Me Down (3:38)
Shake & Repeat (4:11)
Release Me (4:40)
Why Don't You Sell Your Children (4:00)
I Thought I Told You Not to Tell Them (2:21)
 
 
Ghalia Vauthier: Zang, ritme/slide gitaar, dobro (9)
Lightnin’ Malcolm: Lead gitaar (1,3,5,6,7), zang (8), gitaar (11)
Dean Zucchero: Bas
Cedric Burnside: Drums (1,2,5,6,7,9)
Watermelon Slim: Harp (2,5,6,7,9), Zang (6,7)
Smokehouse Brown: Lead & slide guitar (2,3,8,10,11), gitaar (4)
Cody Dickinson: Drums (3,4,8,10,11)