GARY CLARK JR. - THIS LAND

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Gary Clark Jr. werd op 15 februari 1984 geboren in Austin, Texas. Hij wordt vaak de toekomst van de Texas Blues genoemd en vergelijkingen met gitaarvirtuoos Jimi Hendrix worden ook regelmatig gemaakt. Op twaalfjarige leeftijd begon Gary gitaar te spelen en in zijn tienerjaren gaf hij kleine optredens in plaatselijke clubs. Het veranderde op het moment dat Gary clubeigenaar en promotor Clifford Antone ontmoette. Antone's in Austin was het lanceerplatform voor Jimmy en Stevie Ray Vaughan die vanuit deze club de blues nieuw leven inbliezen. De relaties die Clifford Antone had en de klasse als gitarist van Gary Clark Jr. maakten dat de gitarist met een heleboel iconen het podium mocht delen. Zijn eerste albums '110' uit 2004 en 'Worry No More' uit 2008 werden vrij goed onthaald door de pers, maar het grote succes bleef uit. In 2010 zong Gary samen met Sheryl Crow de Jackson Five cover 'I Want You Back'. Gary stond in 2010 ook op de affiche van het prestigieuze Crossroads Guitar Festival. In de best of rock editie van april 2011 riep het Amerikaanse muziektijdschrift Rolling Stone Gary Clark Jr. uit tot 'Best Young Gun'. In 2011 en 2012 mocht Gary optreden op het jaarlijkse Bonnaroo Festival in Manchester, Tennessee. Het optreden van 2012 werd rechtstreeks uitgezonden via het Bonnaroo Musicfest Channel op YouTube. Op 22 oktober 2012 verscheen het album 'Blak And Blue' en dat album kende enorm veel succes en zorgde voor de internationale doorbraak van Gary. Het succes van de man met zijn fenomenale fuzzy gitaarwerk en warme soulstem is sindsdien niet meer gestopt. In 2014 verscheen het album 'Live' en een jaar later volgde 'The Story Of Sonny Boy Slim'. Op 17 maart 2017 verscheen 'Live/ North America 2016', een live album met twaalf nummers die allemaal live en zonder overdubs opgenomen zijn tijdens Gary's tour in Noord Amerika 2016. Verleden jaar schitterde de Texaan nog op het Bospop Festival in Weert. Op 1 maart 2019 verscheen bij Warner Bros Records het nieuwe album 'This Land', met daarop vijftien songs en twee bonustracks.

 

 

 

 

 

 

 

De nu vijfendertigjarige Gary Clark opent zijn nieuwe album 'This Land' met de zinderende en verschroeiende titeltrack, waarin hij verschillende muziekstijlen op een geweldige wijze met elkaar weet te verbinden en waarin hij elementen gebruikt van 'This Land Is Your Land' van Woody Guthrie. Gary schreef deze agressieve aanklacht uit zijn eigen ervaringen met racisme. Het is het antwoord naar een racistische buurman die Gary vertelde dat hij naar zijn eigen land moest terug keren. Brannen Temple op drums en Mike Elizondo op bas creëren een erg strakke groove, waarop Gary op zijn keyboards en vooral op zijn Gibson kan uithalen met vurig en verschroeiend overstuurd snarenwerk. Clark heeft ook een gedeelte van geluiden en klanken voorgeprogrammeerd, die de song nog dreigender en donkerder maken. De imponerende gitaar solo op het einde van het nummer zet de woede van Gary en de betekenis van zijn woorden alleen maar kracht bij. Met Jacob Sciba, Joseph Holguin, Gaston Jouany en Gabe Burch heeft Gary Clark een heel achtergrondkoor bij zijn nasale gezang in het funk getinte 'What About Us'. Het gehele nummer strooit Gary kwistig rond met splijtende en vlijmscherpe gitaar riffs, die door merg en been snijden. De meer dan vijf minuten durende ballade 'I Got My Eyes On You (Locked & Loaded)' is voor mij één van de hoogtepunten op dit uitstekende album. Gary zingt het nummer met zijn hoge falsetto rhythm & blues stem, waarmee hij beroemd werd. De monotone drumbeat van Brannen Temple en het uitstekende percussiewerk van Sheila E. vormen een prima combinatie. Ingetogen gitaarpartijen wisselen af met scheurend gitaarwerk. Met een geweldig verschroeiende solo op het einde plaatst Gary zelf de kers op de taart van dit wondermooie nummer. Met Gary op zang, gitaar en bas, Jon Deas op keyboards, JJ Johnson op drums en Sheila E. op percussie wordt 'I Walk Alone' in een heel andere bezetting gespeeld dan de drie vorige songs. In dit trager nummer dat met veel geduld wordt opgebouwd naar een zinderend slot horen we weer die vertrouwde hoge falsetto stem van Gary.

 

 

 

 

 

 

 

Clark Jr. is een meester in het combineren van allerhande muziekstijlen en 'Feelin' Like A Million' is daar weer een goed voorbeeld van. Het nummer heeft een vrolijke reggae groove en dankzij het vlijmscherpe en vette gitaarwerk blijft ook het bluesrock gevoel erg aanwezig. Een nummer dat tijdens de concerten van Gary Clark Jr. zeker en vast voor de nodige ambiance zal zorgen. Gary gebruikt in dit nummer elementen uit 'This Girl Is A Good Girl' van Johnny Braff. Daarna worden alle registers opengetrokken voor de verschroeiende rechttoe rechtaan punkrocker 'Gotta Get Into Something', waarin ook invloeden terug te vinden zijn uit de beginperiode van The Rolling Stones. Waarom er negen mensen nodig zijn voor de backing vocals blijft me wel een raadsel. 'Gotta Get Into Something' is een nummer dat over je heen raast als een orkaan op volle snelheid die voor niets stopt en alle obstakels onderweg meeneemt. De orkaan stopt pas als de laatste klank uitgestorven is. In het erg korte 'Got To Get Up' horen we weer een heel andere Gary Clark Jr.. De combinatie van Gary's gitaar en het uitstekend en krachtig blaaswerk van Keyon Harrold bepalen de sound van het nummer, dat voor het grootste deel uit het met de slogan gevulde refrein bestaat. In 'Feed The Babies' excuseert Gary zich aan zijn gezin omdat hij zoveel van huis is omdat hij vaak op tournee is. Weer krijgen we die mooie hoge zoete falsetto stem te horen en ook instrumentaal is dit weer een song die helemaal af is. De heerlijke drumbeat van Brannen Temple, de uitstekende funky baslijn van Mike Elizondo, de zwoele trompet van Keyon Harrold, het prachtige percussiewerk van Sheila E. en sublieme toetsenwerk van Gary vormen samen een prachtig geheel met de gitaar van Gary, die buiten de erg knappe solo niet zo uitdrukkelijk aanwezig is als in de andere songs. Tijdens de bluesrock ballade 'Pearl Cadillac' zweeft de geest van Prince constant rond. Dit geweldige nummer is een ander hoogtepunt op dit album en daar heeft de zachte, hoge falsetto stem en de epische en opwindende snarensolo van Gary zeker een groot aandeel in. Er zit veel tremelo in het gitaarwerk van Gary tijdens het liefdeslied 'When I'm Gone'. Het heeft een heel aantrekkelijke melodie en heeft een grote Latin rumble vibe.

 

 

 

 

 

 

 

De zinderende en verschroeiende snarensolo van Gary in het zwaardere en donkere 'Low Down Rolling Stone' is weer om duimen en vingers af te likken en raakt je tot in de kleinste vezel van je lichaam. 'The Governor' is één van de meest bluesy nummers op het album. De minimale instrumentale begeleiding in deze akoestische song bestaat uit de drums van Brannen Temple en de resonator gitaar van Gary Clark Jr.. Dat Gary steeds blijft experimenteren in zijn muziek horen we in 'Don't Wait Til Tomorrow', waarin stukjes van 'Baby, Please Set A Date' van blueslegende Elmore James verweven zijn. Drum loops en samples zijn op een perfecte wijze verweven in dit nummer. Na bijna één uur muziek sluit Gary Clark Jr. af met 'Dirty Dishes Blues', waarmee de Texaan ons meeneemt naar de delta van de Mississippi. Instrumentaal horen we alleen de gitaar van Gary en de monotone drumbeat van JJ Johnson, maar dat is meer dan genoeg, want de trieste stem van Gary is het meest bepalende in dit bluesnummer over een gebroken hart. Gary Clark Jr. vond vijftien songs blijkbaar nog niet genoeg, want hij plaatste ook nog twee bonus tracks op het album 'This Land'. Het eerste is 'Highway 71', een instrumentaal nummer dat eigenlijk een lang gerekte solo is van het begin tot het einde. In deze song kan de Texaanse gitaarvirtuoos zijn klasse op de sixstring maximaal etaleren en dat doet hij ook met veel bravoure. Ook het geweldige werk op de basgitaar is van hem. Hij sluit het album definitief af met het funk getinte 'Did Dat', een nummer met een heerlijke melodie en een erg catchy refrein. Gary Clark Jr. is er met 'This Land' weer in geslaagd om een fantastisch album te maken. Hij heeft zijn muzikale vrijheid behouden en blijft verder experimenteren en verschillende muziekstijlen met elkaar verbinden, zonder zijn eigenheid te verliezen. Gary Clark Jr. is een geweldige gitarist en multi instrumentalist, met een enorm sterke stem die erg hoog kan gaan. Ook als songwriter weet deze Amerikaan steeds te boeien. 'This Land' is een absolute aanrader. In juni komt Gary Clark Jr. naar Europa en hij geeft ook een paar concerten in de Benelux. Zo staat hij 15 juni 2019 op het Holland International Blues Festival in Grolloo en op 21 juni is Gary te gast in De Roma te Antwerpen. Wie de kans heeft moet zeker naar een concert van Gary gaan. (9/10)

 

 

 

Walter Vanheuckelom

 

 

 

 

01. This Land

02. What About Us

03. I Got My Eyes On You (Locked & Loaded)

04. I Walk Alone

05. Feelin’ Like a Million

06. Gotta Get Into Something

07. Got to Get Up

08. Feed the Babies

09. Pearl Cadillac

10. When I’m Gone

11. The Guitar Man

12. Low Down Rolling Stone

13. The Governor

14. Don’t Wait Til Tomorrow

15. Dirty Dishes Blues

16. Highway 71 (Bonus Track)

17. Did Dat (Bonus Track)