FRANK VANDER LINDEN – NACHTWERK

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

De nu vijfenvijftigjarige Frank Vander Linden, stichtend lid van De Mens, kan het ook alleen. Dat bewees hij in 2009 en 2010 met zijn zeer succesvol solo debuut 'Frank Vander Linden', met daarop 'In de walszaal'. De bijbehorende, vijftig optredens, tellende tournee kende heel wat succes. Zonder De Mens schrijft en speelt Frank Vander Linden bedachtzamer. De teksten krijgen nog meer aandacht, het bij momenten virtuoos akoestisch gitaarwerk springt naar voren. De solo artiest is zuinig op zichzelf. De trein genaamd De Mens blijft al vijfentwintig jaar doorjagen en buiten de EP 'Alles wat ze doet' en wat losse optredens wordt het gegeven Frank alleen met gitaar niet uitgemolken. Toch verscheen er begin dit jaar iets nieuws. Het nieuwe, voldragen solo album 'Nachtwerk' en een daarbij horende uitgebreide promotietournee, waarvoor Frank weer helemaal alleen de baan opgaat. Op 'Nachtwerk' staan tien eigen geschreven nummers met sobere instrumentale begeleiding. De teksten waarin de scheiding van Frank met zijn vrouw Kat uitgebreid aan bod komt, vormen de brede basis. Op het album hoor je naast Frank op de akoestische gitaar ook nog Dirk Jans op percussie en David Poltrock op toetsen. Philip Knowlier speelt basgitaar in 'Weet Jij Hoe Het Moet'.

 

 

 

 

 

 

Tien jaar na zijn solo debuut 'Frank Vander Linden' is er nu een meer dan waardige opvolger met 'Nachtwerk'. De titel is een logische keuze volgens Frank, want hij schreef alle songs gedurende de nacht. De woordentovenaar heeft op dit album misschien wel zijn gevoelens op zijn mooist verwoordt, zeker is wel dat 'Nachtwerk' qua tekst zijn meest persoonlijke album is. Liefde, verdriet, pijn, troost zijn onderwerpen die in dit erg mooie album uitgebreid aan bod komen. Een mijmerende Frank Vander Linden opent het album met de single 'Ik Dacht Aan Een Vrouw', waarin hij terugblikt op zijn huwelijk. De combinatie van heerlijk virtuoos vingerwerk op de snaren van zijn akoestische gitaar en de mooie woorden waarin Frank terugblikt op zijn relatie en huwelijk zal niemand onberoerd laten. Naar het einde toe komt David Poltrock op piano de bedrukte en weemoedige sfeer nog wat versterken. Een scheiding is iets wat vele mensen meemaken en dus voor velen een heel herkenbare situatie en dat schept meteen ook een band tussen de artiest en de mensen die het album beluisteren. In 'Draag Het Als Een Man' zingt Frank dat jammeren en zelfverdriet geen oplossing bieden en dat hoopvol vooruit kijken de enige manier is om uit die trieste spiraal te geraken. Ook hier weer zorgt David met warme orgelklanken voor een wazige ondersteuning van de akoestische gitaar. In het beklijvende 'Gezegend Met Geluk' kijkt Frank mistroostig terug naar de mooie tijd van liefde, geluk en naar de geboorte van zijn twee kinderen. Alles leek toen zo normaal en vanzelfsprekend, nu spookt door zijn hoofd alleen nog de vraag waarom en waar het is fout gegaan. Een heel sentimentele song, die heel ingetogen wordt gezongen door Vander Linden. Er komt meer ritme in het album met het vloeiende 'Verdwenen Vrienden', een begrafenislied, dat tegelijkertijd door het la la la refrein een meezinger is. Een rare combinatie, maar dat ze werkt heb ik persoonlijk ondervonden tijdens Frank's concert in Hasselt.

 

 

 

 

 

 

Dat Frank een woordenkunstenaar is komt weer volledig tot uiting in het pakkende 'Trotse Pijn', waarin Frank zingt dat bij een scheiding meestal de twee partijen verdriet en pijn hebben. Toch denkt op dat moment iedereen dat zijn of haar pijn groter is dan die van de andere partij. Het heerlijke fingerpicking op de akoestische gitaar zorgt weer voor de ideale begeleiding. Ook het menselijke verval dat gepaard gaat met het ouder worden weet Frank op een meesterlijke wijze te verwoorden in 'Mensen Zijn Vervelende Machines'. Na een scheiding verander je en dat beseft Frank ook in 'Elke Dag Een Beetje Wijzer'. Dirk Jans zorgt voor een monotone drum groove in dit nummer waarin er toch opnieuw plaats is voor hoop. In het weemoedige 'Gebrek Aan Jou' weet troubadour Vander Linden ingetogen te zingen dat hij zijn geliefde mist. Dat doet hij nogmaals met prachtige woorden en zinnen en je hoort dat die diep vanuit hart komen. Het album wordt afgesloten met het pop getinte 'Weet Jij Hoe Het Moet?'. De sfeer is vrolijker en het is instrumentaal het rijkste nummer op het album. We horen een blije zanger die opnieuw wat licht ziet na de diepe duisternis. Er is duidelijk opnieuw plaats in het hart van Frank Vander Linden. Men zegt dikwijls dat in het brein van een artiest dikwijls iets moois geboren wordt na pijnlijke ervaringen en donkere periodes en dat is ook het geval bij Frank Vander Linden die met het heel persoonlijke album 'Nachtwerk' een prima CD op de markt gebracht heeft. Wie nog naar de theatertournee Frank Vander Linden Solo wil gaan heeft nog een heleboel kansen. Er staan nog een vijfentwintig tal optredens op de concertagenda http://frankvanderlinden.be/. (8/10)

 

 

 

 

 

 

Walter Vanheuckelom