THE FORTY FOURS - TWIST THE KNIFE

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

The Forty Fours zijn een Amerikaanse blues/roots/rock band uit Los Angeles. Ze spelen moderne blues terwijl ze tegelijkertijd loyaliteit tonen aan de blues en rhythm & blues traditie, die teruggaat van de James Harman Band en The Red Devils tot legendarische grootheden zoals Howlin 'Wolf, Albert Collins en Muddy Waters. The Forty Fours zijn een favoriete band geworden in de clubs en op de festivals in Noord Amerika. Hun eerste release 'Boogie Disease' uit 2010 werd gemaakt met een budget van achthonderd dollar. De band kreeg daarvoor hulp van Kid Ramos (The Fabulous Thunderbirds, The Mannish Boys). Het album werd uitgebracht door Rip Cat Records en bereikte een piekpositie van nummer 12 op de nationale Living Blues radiohitlijst en nummer 2 op BB King Bluesville Sirius/ XM Satellite Radio. American Blues News bekroonde de band als beste bluesband van 2011 en Blues Underground Network bekroonde 'Boogie Disease' als beste debuutalbum. De band begon als een kwartet, met zanger/gitarist Johnny Main, mondharmonicaspeler Tex Nakamura, bassist Mike Turturro en drummer J.R. Lozano. Ze speelden op vintage instrumenten en creëerden zo een rauwe vintage bluesstijl. Sinds 2010 tourt de band doorheen gans Noord Amerika, met 2011 als top jaar met tweehonderd optredens. In 2011 volgde het album 'Americana' en in 2015 het live album 'The 44's On The 13th'. Acht jaar na 'Americana' is er een nieuw studio album, dat als titel 'Twist The Knife' meekreeg, met daarop acht nummers. Er vonden heel wat veranderingen plaats in de band en van de oorspronkelijke bezetting bleef alleen frontman Johnny Main over. De bezetting op het album is Johnny Main op zang en gitaar, Eric Von Herzen op mondharmonica, Mike Hightower op bas, Gary Ferguson op drums en gastmuzikant Junior Watson op gitaar.

 

 

 

 

 

 

Frontman Johnny Main was op een punt beland, waarin hij moest beslissen om door te gaan en zo zijn band levend te houden ofwel The Forty Fours opdoeken. Muddy Waters, Howlin' Wolf, Albert Collins, Lightnin's Hopkins zijn de legendarische blues muzikanten waarnaar Johnny en zijn muzikanten nog steeds opkijken. Die legendes bleven doorgaan tot aan hun dood. Het album 'Twist The Knife' is dan ook een eerbetoon aan deze blues legendes. Hun inspiratie en muziek waren de aanleiding waarom Johnny met The Forty Fours begon en het is ook nog steeds de reden waarom hij blijft verder doen. Er staat maar één origineel nummer op 'Twist The Knife' en dat is de instrumentale opener 'Cuttin' Deep', dat door Main geschreven werd. Het nummer heeft een heerlijke groove en Johnny Main laat meteen horen dat hij een schitterend gitarist is. Eric Von Herzen is met zijn steeds terugkerende gruizige mondharmonica riff heel bepalend in de sound van het nummer. De jammerende harp van Eric Von Herzen en de huilende gitaar van Johnny Main zijn ook heel bepalend in de aanstekelige Richard Berry cover 'Sugar You'. Het wordt heel wat levendiger in de Howlin' Wolf cover 'Howlin'', een stompende blues song waarbij je niet stil kan blijven zitten. Het wordt gezongen door de grommende stem van Johnny, die daarmee de geest van Howlin' Wolf kort bij het nummer houdt. Het strakke slagwerk van Gary Ferguson en de uitstekende lopende baslijn van Mike Hightower zorgen voor een heerlijke groove. De prachtige snarensolo van gitarist Junior Watson en de uitstekende mondharmonica solo van Eric Von Herzen zetten de kers op de taart in dit schitterende nummer. De Muddy Waters cover 'Champagne And Reefer' wordt op een geweldige en onweerstaanbare wijze gezongen door Johnny Main. De jammerende bluesharp van Eric is het perfecte verlengstuk van Johnny's bittere stem. Uitstekende versie.

 

 

 

 

 

 

'Too Many Drivers' van Sam Lightning Hopkins is een lome blues shuffle, waarin het genieten is van het enorm sterke blaas en zuigwerk van Eric Von Herzen op de bluesharp. Ook gitarist Junior Watson laat zich niet onbetuigd en haalt knap uit op de snaren van zijn sixstring. Het onheilspellend klinkende 'Rosie' is een cover van Doyle Bramhall II. Het is met zijn bijna zeven minuten niet alleen het langste nummer op het album, het is ook de beste song op het album. De zwaar bonkende baslijn van Mike Hightower domineert 'Rosie'. Gary Ferguson zorgt met strak slagwerk voor de zwaar stompende groove, terwijl Mike Hightower op mondharmonica en Johnny Main met vibrato gestuurd snarenwerk op de gitaar de sound van 'Rosie' op een prachtige wijze kleuren. De slowblues 'Helsinki Blues' werd geschreven door James Harman en wordt nu op een fantastische en erg gevoelvolle wijze gezongen door Mister Main. Instrumentaal strooit gitarist Junior Watson gretig rond met knappe vlijmscherpe gitaar riffjes en blaast en zuigt Eric Von Herzen nogmaals zijn longen uit het lijf met een imposante solo op zijn harp. Het album wordt afgesloten met de aanstekelige en erg dansbare blues shuffle '44's Shuffle', een cover van T Bone Walker, met Von Herzen opnieuw in een glansrol. 'Twist The Knife' van The Forty Fours is een uitstekend album. Het brengt weinig nieuws, maar de uitstekende muzikanten van The Forty Fours drukken wel hun stempel op deze erg sterke covers. (7,5/10)

 

 

 

Walter Vanheuckelom

 

 

 

1) Cutting Deep (3:20) J Main

2) Sugar You (3:32) R Berry

3) Howlin’ (4:17) C Burnett

4) Champagne and Reefer (4:43) M Waters

5) Too Many Drivers (3:19) S Hopkins

6) Rosie (6:45) D Bramhall II

7) Helsinki (3:46) J Harman

8) 44’s Shue (2:47) A Walker

 

 

 

 

Johnny Main – Vocals, Guitar

Eric Von Herzen – Harmonica

Mike Hightower – Bass

Gary Ferguson – Drums

Junior Watson – Guitar except on #6