ERWIN JAVA - KEEPIN' IT REAL

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Erwin Java werd geboren op 18 juli 1956 in Assen en is één van de beste gitaristen van Nederland van de laatste vijftig jaar. Sinds 1978 is Erwin professioneel muzikant en was hij actief in allerlei bands en is hij ook een veelgevraagd studio muzikant. De eerste band van betekenis waarvan Erwin deel uitmaakte was White Honey (1978 -1981). Daarna speelde Java twee jaar bij Herman Brood & His Wild Romance. Van 1982 tot 1986 schipperde Java tussen een paar minder bekende bands zoals Blue Skin, Second Skin en AA And The Doctors. Van 1986 tot bij de dood van Harry Muskee (2011) speelde Erwin bij Cuby And The Blizzards. Tussendoor vond hij nog tijd om aan een paar andere mooie projecten zoals het Meyer/ Java project en Five Great Guitars mee te werken. Sinds 2012 maakt Erwin Java deel uit van de succesrijke Nederlandse formatie King Of The World, waarmee hij al vier albums uitbracht. Op 9 februari 2014 ontving Erwin een Dutch Blues Award als beste Nederlandse bluesgitarist van 2013. Sinds 2015 doet Java ook gastoptredens tijdens de theatertour van Johan Derksen & De Pioniers Van De Nederpop. Op één december 2017 verscheen zijn eerste soloalbum 'Keepin' It Real', waarvan hij ook de producer is. Op het album staan tien blues, jazz en soul klassiekers waarvoor Erwin Java andere arrangementen schreef. De reden waarom Java voor deze tien songs koos is omdat de tekst of de muziek van de nummers op het album de gitarist geraakt hebben.

 

 

 

 

 

 

Het album 'Keepin' It Real' opent met het bijna honderd jaar oude jazz nummer 'Sweet Georgia Brown', dat geschreven werd door Ben Bernie en Maceo Pinkard. In de jaren dertig nam Django Reinhardt een instrumentale versie op van het nummer en dat doet ook Erwin Java. Het grote verschil is dat Java er een stompende blues song van maakt met de gitaar van Erwin in de hoofdrol. Niet alleen de gitaar, maar ook de toetsen van Bas Mulder en de mondharmonica van Tollak Ollestad zorgen er voor dat deze instrumentale opener een topper is. 'High And Lonesome' is een Jimmy Reed cover die op een geweldige wijze wordt gezongen door Ralph de Jongh. Vol overgave en met veel overtuiging zoals we dat van Ralph gewend zijn. Erwin Java schittert in deze 'High And Lonesome' met waanzinnig sterk slide werk en ook mondharmonicaspeler Tollak Ollestad levert met knap blaas en zuigwerk weer een prachtige bijdrage. Barrelhouse zangeres Tinneke Schoemaker lost Ralph de Jongh af achter de micro voor de pakkende slowblues 'Don't Give Up On Me', dat de meeste muziekliefhebbers wel kennen in de versie van Solomon Burke. Tinneke legt heel haar hart en ziel in die prachtige stem van haar. Java is constant aanwezig met uitstekende melodieuze gitaar riffs. Dat de Nederlandse gitaargod een boontje heeft voor de Amerikaanse gitaargod en legende Jimi Hendrix zal wel niemand verwonderen. Wel verwonderlijk is dat Erwin zangeres Tinneke Schoemaker het nummer laat zingen. Verrassende, maar na het beluisteren van de song een terechte keuze. Erwin Java gebruikt het pedaalbord veel minder dan zijn Amerikaanse collega in 1966 deed en daardoor krijgen we fel en vlijmscherp gitaarwerk te horen, dat veel cleaner klinkt dan in de originele versie.

 

 

 

 

 

 

The Screaming Jay Hawkins cover 'I Put A Spell On You' is de volgende klassieker op het album. Creedence Clearwater Revival maakte het nummer onsterfelijk en ook Erwin Java en zijn muzikanten weten een mooie versie neer te zetten. Dit is een nummer dat vocaal op het lijf geschreven is van Ralph de Jongh en die leeft zich dan ook volledig uit op deze 'I Put A Spell On You'. De ritmesectie met drummer Marcel Wolthof en bassist Guus Strijbosch zorgen voor de strakke dwingende groove en Erwin Java weet de zes snaren van zijn gitaar weer met erg veel gevoel te beroeren. Jimmy Reed heeft duidelijk invloed gehad op Erwin Java, want na 'High And Lonesome' eerder op het album krijgen we met 'You Don't Have To Go' en 'Big Boss Man' nog twee nummers van deze Amerikaanse blues legende. 'You Don't Have To Go' wordt duidelijk sneller gespeeld en wordt in de versie van Java een vloeiende bluesrocker, die gezongen wordt door een uitbundige Tinneke Schoemaker. Pianist Bas Mulder weet met uitstekend toetsenwerk het nummer een frisse touch te geven. In 'Big Boss Man' doet Java de bottleneck weer rond de vinger en dat levert uitstekend slidewerk op. Voor de derde en de laatste maal op dit album mogen we genieten van de prachtige geluiden van mondharmonicaspeler Tollek Ollestad. 'Ain't No Love In The City' is origineel van de Bobby Blue Band, maar de meesten onder ons kennen het in de versie van Whitesnake, die er een grote hit mee scoorden. De combinatie van het orgel van Bas Mulder en de vlijmscherpe gitaar van virtuoos Erwin Java is weer om van te snoepen. Deze meer dan zes minuten durende versie is elke seconde meer dan waard. Persoonlijk vind ik de Sleepy John Estes cover 'Divin' Duck Blues' het minste nummer op het album. Gelukkig maakt het snedig en scheurend snarenwerk van Java nog veel goed. Het album wordt afgesloten met het pakkende instrumentale 'A Change Is Gonna Come', waarin Java met beklijvend snarenwerk de stem van Sam Cooke overneemt. Bas Mulder weet op geweldige wijze het nummer te dragen met zijn orgelklanken. Erwin Java is er op zijn album 'Keepin' It Real' in geslaagd om op elke cover zijn stempel te drukken. Prachtig album van een klasse gitarist. (8/10)

 

 

 

 

 

Walter Vanheuckelom

 

 

 

01. Sweet Georgia Brown

02. High And Lonesome

03. Don’t Give Up On Me

04. Red House

05. I Put A Spell On You

06. You Don’t Have To Go

07. Big Boss Man

08. Ain’t No Love In The Heart Of The City

09. Divin’ Duck Blues

10. A Change Is Gonna Come

 

 

Line-up:

Erwin Java – Gitaar, Handclaps op #8

Marcel Wolthof – Drums, percussie, Handclaps op #8

Guus Strijbosch – Bas

Bas Mulder – Keyboards, Piano, Handclaps op #8

Tineke Schoenmaker – Zang #3, 4, 6, 8

Ralph de Jongh – Zang #2, 5, 7, 9

Tollak Ollestad – Harmonica #1, 2, 7

Hennie Dolsma – backing vocals #6