ERJA LYYTINEN - DIAMONDS ON THE ROAD - LIVE 2023

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Erja Lyytinen werd geboren in een muzikale familie in Kuopio Finland op 7 juli 1976. Sinds haar eerste stappen in de opnamestudio is Erja uitgegroeid tot een bonafide ster in haar thuisland en een gevierd muzikante in de internationale muziekscène. Ondertussen heeft deze dame al meer dan tien albums opgenomen in studio’s over de hele wereld, zoals in Helsinki, Londen, Memphis en Clarksdale. Ze won een hele resem aan prijzen en onderscheidingen. Lyytinen speelt zowel de traditionele, als de moderne blues. Maar je vindt ook jazz, pop en soul invloeden terug in haar muziek. Haar eerste albums bracht Erja uit op het label Bluelight Records. Daarna tekende ze bij Ruf Records en dat was meteen de start van haar internationale carrière. Zo mocht ze in 2006 deelnemen aan de bekende Ruf Blues Caravan Tour en dat leidde tot een reeks van succesvolle optredens in de Verenigde Staten. In 2013 nam ze wat gas terug omdat ze zwanger was van een tweeling, maar even later nam de zangeres een nieuwe start op een nieuw label. Lyytinen tekende in 2014 bij Tuohi Records en daar verscheen in datzelfde jaar 'The Sky Is Crying'. Het album is een eerbetoon aan Elmore James, de meester van de slide gitaar. Gestimuleerd door het overweldigend succes van 'The Sky Is Crying' gingen Erja en haar band terug de baan op voor een uitgebreide tour. Op 7 oktober 2014 stonden ze in de gerenommeerde 100 Club in Londen. Dat concert werd opgenomen en in 2015 verscheen de CD/DVD 'Live In Londen'. Op zeven april 2017 verscheen het  studio album 'Stolen Hearts', dat werd opgenomen onder leiding van de multi platina verkopende producer Chris Kimsey, die vooral bekend is van zijn werk met The Rolling Stones op hun klassieke albums 'Sticky Fingers' en 'Some Girls'. Na een relatie breuk werd dit album in een moeilijke periode van de muzikante gemaakt. Op 26 april 2019 verscheen 'Another World', met daarop acht door Erja geschreven nummers. Volgens de muzikante graven de songs diepe verhalen op van emoties en gevoelens. Erja zelf zegt dat 'Another World' aanvoelt als een nieuwe lente, die nieuw leven en nieuwe hoop brengt. In dit album mengt Erja rock met elementen van blues, pop, hardrock, prog-rock. Een nummer heeft zelfs een Ierse vibe. Tijdens de Covid 19 lockdown periode verscheen de studio live CD/DVD 'Lockdown Live 2020' en sinds oktober 2022 ligt haar nieuwste studioalbum 'Waiting For The Daylight' in de winkelrekken. Er staan negen originele, door Erja Lyytinen geschreven nummers op het album. Na 'Songs From The Road', 'Live In London' en 'Lockdown Live2020 ' volgt er op zes oktober 2023 een vierde live album. Het album kreeg als titel 'Diamonds On The Road - Live 2023' en werd opgenomen op elf maart 2023 tijdens het concert van Erja in Rytmikorjaamo, Seinäjoki, Finland. 

 

 

 

 

 

 

 

Het merendeel van de nummers op het dubbel live album 'Diamonds On The Road - Live 2023' komen uit het recentste studioalbum 'Waiting For The Daylight'. Het concert opent met de bluesrocker 'Diamonds On The Road', waarin Erja een beeld schetst van een moeder, die voor haar kind zorgt, terwijl haar man op de zwier is met een andere vrouw. De bedrogen vrouw is van plan om wraak te nemen en dat hoor je ook in Erja's uitstekend, priemend gitaarwerk. 'Diamonds On The Road' kent een rustig begin, maar naarmate het nummer vordert wint het gestadig aan intensiteit en kracht, met het instrumentale gedeelte als climax. Toetsenist Harri Taitonen draagt de melodie met zijn orgelklanken en het priemende en verschroeiende slidewerk van Lyytinen snijdt door merg en been. Het kwartet blijft lekker verder rocken met de zware rocker 'Rocking Chair', een nummer uit het album 'Stolen Hearts'.  In het nummer zijn duidelijk invloeden van Jimi Hendrix en Led Zeppelin terug te vinden. Drummer Iiro Laitinen, met bulderend en energiek slagwerk, en bassist Tatu Back, met een diepe beukende baslijn, zorgen voor een verschroeiende groove. Erja haalt ook deze keer weer fel uit met de bottleneck op de snaren van haar sixstring en dat levert andermaal spetterend en vurig gitaarwerk op. Drummer Iiro Laitinen en bassist Tatu Back zorgen voor een vette, stuwende groove in 'Bad Seed'. Het nummer kent verscheidene sfeer en tempowisselingen en dat geeft 'Bad Seed' extra cachet. Soms klinkt het heel zacht en intiem, om even later te exploderen. Er klinkt veel soul in Erja's goede stem wanneer ze dit nummer zingt. Lyytinen imponeert nogmaals met schitterend vingerwerk en slidewerk op de gitaar. 

 

 

 

 

 

 

Het meer dan zeven minuten durende 'Black Ocean is een midtempo bluesrocker, waarvoor Erja Lyytinen haar versleten Fender Custom shop gitaar gebruikt. Het heeft een sterk refrein en Lyytinen kruidt het nummer met vlijmscherp snarenwerk. 'Waiting For The Daylight', de titeltrack van Erja's recentste studioalbum, heeft een speciale betekenis voor Erja. Lyytinen verloor een paar goede vrienden die stierven na een langdurige ziekte. In het nummer beschrijft Erja hoe een lieftallig wezen op je laatste dag al de aardse pijnen wegneemt en je meeneemt naar een wereld zonder pijn. 'Waiting For The Daylight' is een midtempo, power rocknummer, met verscheidene sfeer wisselingen. De zachtere coupletten vormen een mooi contrast met het zware en dramatische refrein. Harri Taitonen is het gehele nummer uitstekend aanwezig met wervelend orgelwerk. Met haar erg knappe gitaarsolo's weet Erja Lyytinen de spanning nog op te bouwen. Met 'Väinämöinen Tumelassa' volgt er een nummer dat nog nooit opgenomen werd door Erja. Het is in het Fins gezongen en wat stijl betreft is het folk metal. Om het lied te schrijven baseerde Erja zich op het schilderij 'Väinämöinen Tumelassa' van de beroemde Finse kunstenaar Pekka Halonen. Met zijn schilderij vertelt Pekka het verhaal van de Finse epische saga 'Kalevala', waar een sjamaan genaamd Väinämöinen naar de onderwereld gaat. 'Last Girl' heeft een hoog jaren tachtig gehalte, het was de tijd dat de gitaar gedreven power rock bands hoogtij vierden. Bulderende drums en een beukende baslijn vormen de basis. Lyytinen haalt uit met scheurend en zinderend gitaarwerk. Dit soort scheurend en powerfull gitaarwerk met veel intensiteit zijn we niet gewend van Erja, maar het past perfect in dit nummer. Ook haar stem klinkt veel krachtiger dan op haar vorige albums. Het onderwerp is van alle tijden, namelijk over pesten op school en over hoe iemand steeds uitgesloten wordt in een vriendschapsgroep.

 

 

 

 

 

 

Cd één wordt afgesloten met de emotionele en hartverscheurende bluesballade 'Never Really Had You', een song over een lang verloren gewaande liefde. Dit trage nummer begint klein en zacht, maar groeit beetje bij beetje. Met gevoelvol en vlijmscherp snarenwerk op haar sixstring geeft Erja haar gevoelens en woorden nog extra kracht. CD twee begint met een lange instrumentale intro van 'You Talk Dirty'. Peter Rahikkala is met zijn wervelende orgelklanken heel aanwezig in deze intro, die herinneringen oproept aan de hoogdagen van Deep Purple. Met 'You Talk Dirty' gaat Erja ver terug in de tijd. In 2002 stond dit nummer op haar eerste album 'Attention'. De Finse schreef nieuwe arrangementen en het resultaat is een verschroeiend rocknummer, dat gelijkenissen vertoont met 'War Pigs' van Black Sabbath. Drummer Iiro Laitinen bepaalt met energiek en bulderend slagwerk het tempo van 'You Talk Dirty' en de beukende baslijn van Tatu Black op zijn vier snaren Fender bas zorgt voor de verschroeiende groove. Peter Rahikkala blijft het hele nummer uitstekend en uitdrukkelijk aanwezig met zijn wervelend orgelwerk. Ook Erja Lyytinen is heel aanwezig met scheurend en spetterend gitaarwerk. De laatste noot van 'You Talk Dirty' is nog niet uitgestorven of drummer Iiro Laitinen trekt met strak en energiek slagwerk de heavy shuffle 'Lover's Novel' op gang. Hier doet Erja haar titel van Queen Of The Slideguitar weer alle eer aan. Haar lange slide solo zal voor de slideliefhebbers onder ons een waar genot zijn. Ook toetsenist Peter Rahikkala speelt zich in de kijker met een prachtige John Lord achtige orgelsolo. 

 

 

 

 

 

 

 

Het enige nummer uit haar album 'Another World' is 'het verwoestende 'Wedding Day', waarin Erja het verhaal vertelt van een bruid die haar bruiloft annuleert omdat ze haar aanstaande betrapt op overspel. Met meer dan elf minuten is 'Wedding Day' het langste nummer op dit dubbel album. Het is een uptempo heavy bluesrocker, met Southern invloeden. Met snel ritmisch slagwerk op de snare trom bepaalt Iiro Laitinen het ritme. Het kwartet trekt instrumentaal alle registers open en Erja schittert andermaal met fantastisch en gevarieerd slidewerk. Na een achttal minuten is er een stop, waarna Erja solo opnieuw begint met een instrumentaal slide stukje van Edith Piaff's 'La Vie En Rose'. Na dit kort slide intermezzo gaan Erja, Petri, Tatu en Iiro er weer vol gas tegenaan. Daarna volgde een verschroeiende versie van Jimi Hendrix zijn 'Crosstown Traffic'. Hierover vertelde Erja het volgende: "Er is maar één Jimi Hendrix en je kunt Jimi op geen enkele manier nabootsen. Daarom wilde ik mijn eigen versie van 'CrossTown Traffic' maken. Ik en mijn muzikanten hebben het nummer naar de eenentwintigste eeuw gebracht door enkele nieuwe elementen toe te voegen. Onze versie is iets sneller dan die van Jimi en ik speel het nummer ook in open C tuning met een slide en dat geeft het nummer een hele nieuwe insteek". Naar het einde toe maakt Erja gebruik van een kazoo. De Finse sluit haar concert af met de prachtige ballade 'The End Of Music'. Erja schreef het nummer tijdens de Covid 19 pandemie en het gaat over het gemis van op een podium te staan en voor een publiek op te treden. The Queen Of Slide strooit hier gretig rond met mooie, vette slide riffs en met haar machtige slide solo zal Erja zeker heel wat luisteraars kunnen bekoren. Ook Tatu Back speelt zich in de spotlights met een knappe bas solo. 

 

 

 

 

 

 

 

 

Je kan de live CD/DVD albums Songs From The Road' uit 2012 en 'Live In London' uit 2015 niet meer vergelijken met studio live CD/DVD 'Lockdown Live 2020 en zeker niet met het dubbel album 'Diamonds On The Road - Live 2023'. De muziek van Erja Lyytinen is zwaarder en heavier geworden. Door die keuze heeft ze misschien wat fans verloren, maar zeker ook gewonnen. Wat mij betreft mag Erja op de ingeslagen weg verder gaan, want ik tel het studioalbum 'Waiting For The Daylight' uit 2022 en het live album 'Diamonds On The Road - Live 2023' zeker bij haar beste albums. Haar gitaarwerk is gevarieerder geworden. Dat ze een fantastische slidegitariste is wisten de muziekliefhebbers al jaren, maar sinds de covid periode en haar ommezwaai naar het heavy bluesrock genre is haar vingerwerk op de gitaar beter geworden. Met drummer Iiro Laitinen, bassist Tatu Black en toetsenist Petri Rahikkala heeft ze drie fantastische muzikanten naast haar staan. Ik zag haar deze zomer nog schitteren op Blues Peer en zag daar dat de Finse met volle teugen genoot van de nieuwe  muziek die ze speelde. Voor de liefhebbers van stevige bluesrock is 'Diamonds On The Road - Live 2023' zeker een aanrader. (8,5/10)

 

 

 

 

 

 

 

Walter Vanheuckelom

 

 

 

 

 

CD1

1.   Diamonds On The Road 4:48

2.   Rocking Chair 4:00

3.   Bad Seed 5:26

4.   Black Ocean 7:13

5.   Waiting For The Daylight 6:40

6.   Väinämöinen Tuonelassa 5:42

7.   Last Girl 5:42

8.   Never Really Had You 6:32

 

CD 2

1.   You Talk Dirty  6:49

2.   Lover´s Novels 5:13

3.   Wedding Day 11:35

4.   Crosstown Traffic 4:26

5.   The End Of Music 10:54

 

 

Erja Lyytinen guitar, vocals

Petri Rahikkala keyboards

Tatu Back bass, backing voc.

Iiro Laitinen drums