ERIC SOMMER - BROOKLYN BOLERO

 

http://www.ericsommer.com/

 

https://nl-nl.facebook.com/EricSommerMusic/

 

 

In de jaren '80 brak Eric Sommer uit de Boston volksmuziek scene met een mix van roots-pure, fingerstyle akoestische gitaar en new wave pop, een vage combinatie van Nick Lowe, The Cars en Spider John Koerner invloeden. In de Verenigde Staten deelde hij het podium met heel wat bekende namen, zoals John Mayall, Dr. John, John Hammond, The Byrds en Little Feat. Na zijn middelbare school heeft hij zelfs een tijdje in Europa gewoond, waar hij vooral in Amsterdam en Hamburg erg actief was. Later trok hij naar Aarhus in Denemarken, om daarna terug te keren naar Nederland. De heimwee naar zijn eigen land en stad zorgde er voor dat Eric Sommer terugkeerde naar Boston. Hij vormde de cult power-pop band The Atomics, die uitgroeiden tot één van de beste lokale power pop/new wave bands van Boston. Sinds 1995 is touren het leven van Eric Sommer. Hij verkent zo het gehele land en doet gemiddeld 200 tot 270 optredens per jaar. Met Jim Oakley en Zach Smith heeft Eric twee gelijkgestemde zielen gevonden om samen met hem zijn muziek te verkondigen aan al degenen die het horen willen. Op vijftien september verscheen het vierde album van Eric Sommer en het kreeg als titel 'Brooklyn Bolero'. Het semi akoestisch album bevat acht originele songs die door Eric Sommer werden geschreven en het werd opgenomen in de Room 17 Studios in Brooklyn, NY.

 

 

De uptempo opener 'Red Dress' zit vol knap slide werken Jim Oakley verzorgt op een aangename, erg gedreven wijze het ritme deze roots rocker met de stomp box. Eric opent 'Cereal Song' met een pittige vrolijke mondharmonica riff. De harmonica blijft trouwens het gehele nummer bepalend al is de leuke percussie van Jim Oakley ook niet te versmaden in deze commercial. 'Best Foot Forward' is een zeer verzorgd rustig nummer, waarin de stem van Eric erg goed bij past. We worden terug in de tijd geworpen, terug naar onze jeugd in de sixties met het vlotte poppy/Americana nummer 'Doin'Wrong'. In de tijd van de piratenzenders als Veronica en Radio Noordzee zou die nummer misschien wel wat zendtijd gekregen hebben. Het akoestische 'Cover My Soul' blinkt uit door zijn eenvoud en in het vloeiende 'What A Day I Had' zitten country invloeden. De eerste keer dat ik 'Death Ray Cataclysm' hoorde, dacht ik meteen aan Paul Simon. Dat ritme, die stem toonden inderdaad wel wat gelijkenis met de muziek van Paul. 'Death Ray Cataclysm' is het verhaal van een man in een uit de hand gelopen zwart wit film. Het is een parel van een nummer en met voorsprong de beste song op het album. Ook hier is er weer nostalgie te horen naar de jaren zestig. Eric Sommer heeft duidelijk naar The Beatles geluisterd, want de afsluitende rocker 'Hold Your Hand' zit vol invloeden van The Fab Four. 'Brooklyn Bolero' van Eric Sommer is een aangenaam en erg gevarieerd album, met heel wat heimwee naar de zestiger jaren. (7/10)

 

 

Walter Vanheuckelom

 

Red Dress

Cereal Song

Best Food Forward

Doin' Wrong

Cover My Soul

What A Day I Had

Death Ray Cataclysm

Hold Your Hand