ERIC GALES – BOOKENDS

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

De Amerikaan Eric Gales werd geboren op 29 oktober 1974 in Memphis, Tennessee en is een gitaarvirtuoos. Al vanaf zijn vierde levensjaar was Eric bezig op zijn gitaar onder leiding van zijn oudere broers. Eugene en Manuel Gales leerden hun jongste broer de upside down left handed stijl van gitaar spelen aan en ze leerden hem de muziek van Jimi Hendrix, Albert King en BB King spelen. Eric is van nature uit niet linkshandig, maar zijn broer wel en die leerde Eric op een omgekeerde rechtshandige gitaar spelen. Door zijn enorme talent en zijn speciale manier van spelen viel Eric meteen op. Op zijn elfde won hij zijn eerste gitaar wedstrijd en op zijn zestiende mocht hij een contract tekenen bij het Electra label. In 1991 verscheen het titelloze debuut album 'The Eric Gales Band', dat Eric maakte samen met zijn broer Eugene op bas en Hubert Crawford op drums. Twee jaar later volgde 'Picture Of A Thousand Faces'. Eric Gales werd door de pers en de muziek kenners genoemd als één van de grootste talenten uit die jaren. In 1996 maakte hij samen met zijn broers het album 'Left Hand Brand', daarna bleef het een tijdje stil rond de gitaarvirtuoos. Tot plots in 2001 het album 'That's What I Am' verscheen en Eric weer volop in de belangstelling kwam. Toch was het daarna weer vijf jaar wachten op 'Crystal Vision'. Sindsdien verscheen er regelmatig een nieuw album van Eric en was hij ook regelmatig in Europa voor een tournee. Eric Gales kende ook de nodige problemen met drugs en onterecht wapenbezit en raakte in 2009 zelfs in de gevangenis. Albums die we zeker moeten onthouden zijn het erg sterke 'Transformation' uit 2011, het 'Live' album uit 2012 en 'Good For Sumthin'' uit 2014. Ook het ijzersterke album Pinnick, Gales & Pridgen uit 2013 mogen we niet vergeten. Op 24 februari 2017 verscheen het recentste solo album 'Middle Of The Road'. Het was het vierde album van Gales op het Provogue Mascot Label. 'Middle Of The Road' telt elf songs en het album werd in diverse studios opgenomen met Fabrizio Grossi als producer. Nu ligt het nieuwe album 'Bookends' in de winkelrekken. Er staan elf songs op het album, waarvan Eric er zelf tien schreef. Met B. Slade, Beth Hart en Doyle Bramhall II heeft Eric een paar heel speciale gasten uitgenodigd om mee te werken aan zijn nieuwe album.

 

 

 

 

 

 

'Bookends' opent met een korte, nog geen twee minuten durende, psychedelische gitaargedreven instrumentale 'Intro'. Het wervelend snarenwerk houdt het midden tussen het werk van Jimi Hendrix en Joe Satriani en Eric laat meteen horen waarom men hem op zijn zestiende een wonderkind op de gitaar noemde. 'Something's Gotta Give' begint met uitstekend vingerwerk op de akoestische gitaar. Later vermengt Eric verscheidene stijlen zoals jazz en funk in dit groots nummer. Hij zingt het nummer samen met de Californische rapper B. Slade en samen delen ze hun Evangelische boodschap om verandering te brengen in deze wereld. Het kan niet meer dat er nog kinderen zijn die honger moeten lijden is hun terechte boodschap aan de wereld. Op een bepaald moment heb je zelfs het gevoel dat je naar een Stevie Wonder nummer aan het luisteren bent. Bassist Mono Neon zorgt met uitstekend funky baswerk voor een heerlijke funky groove, de backing vocals van LaDonna Gales zijn om duimen en vingers af te likken en met een fenomenale vingervlugge gitaarsolo zet Eric zelf de kers op de taart van deze geweldig sterke song. Het wordt nog beter en boeiender in de funky rocker 'Whatcha Gon' Do', dat een geweldig stompende en beukende beat heeft. Ex Prince bassist Mono Neon rolt met een korte bas solo de rode loper uit voor gitaarvirtuoos Eric Gales, die waanzinnig tekeer gaat op de snaren van zijn sixstring en dat levert fenomenaal en verbluffend overstuurd gitaarwerk op, dat je raakt tot in de kleinste vezel van je lichaam. Geweldig nummer. Eric voelt zich duidelijk in zijn sas in de funky rock, want ook 'It Just Beez That Way' hoort in hetzelfde muziekgenre thuis. Drummer Aaron Haggerty zorgt met zijn strakke drumbeat voor een heerlijke groove en het is weer genieten van de funky en pittige baslijn van Mono Neon. Echtgenote LaDonna Gales zorgt met haar prachtige stem weer voor de uitstekende backing vocals. Eric Gales is weer onweerstaanbaar met zijn Wah Wah gestuurd snarenwerk, waarin hij zichzelf steeds lijkt heruit te vinden en te overtreffen en dat steeds in dienst van het nummer. Geen gemakkelijke opgave maar dit natuurtalent slaagt er steeds moeiteloos in om met zijn snarenwerk voor een langdurig orgasme voor het oor te zorgen. Gales staat ook steeds open voor vernieuwing en daar zijn de klavecimbel achtige riffjes en de beatboxing in dit nummer een goed voorbeeld van.

 

 

 

 

 

 

Met de rockballade 'How Do I Get You' neemt Eric Gales wat gas terug en dit nummer biedt de luisteraars een adempauze na zoveel uitstekend funky werk. Dit trager nummer wordt gedragen door de warme orgelklanken van toetsenist Dylan Wiggins. Gales zingt met zijn soulvolle stem het nummer met erg veel gevoel en het sterke meeslepende refrein zal zeker weten te bekoren. De erg knappe melodieuze gitaar solo geeft 'How Do I Get You' nog een extra surplus. Het meer dan acht minuten durende 'Southpaw Serenade' is eveneens een traag nummer en één van de hoogtepunten van dit meer dan uitstekende album. Hier levert Gales misschien wel zijn beste vocale prestatie ooit en ook het gitaarwerk is weer uitmuntend. Met Doyle Bramhall II horen we in deze ballade niet één, maar wel twee geweldige gitaarvirtuozen. De vriendschap tussen Doyle Bramhall II en Eric Gales is er al sinds de jaren negentig en die langdurige vriendschap wordt hier bezegeld met wondermooie, gevoelvolle en intense gitaarklanken tijdens de solo's van beide heren. Na het epische 'Southpaw Serenade' is het tijd voor verandering en die krijgen we ook in 'Reaching For A Change', een autobiografische song waarin Eric terugkijkt naar zijn duistere verleden met drugs en wapenbezit. Deze stevige rocker zit weer boordevol meerlagig gitaarwerk en splijtende gitaar riffs. Aan de zang en het zinderende gitaarspel van Eric voel je duidelijk dat hij blij is dat hij het verleden achter hem heeft gelaten en dat hij zich nu bevrijdt en gelukkig voelt aan de zijde van LaDonna. Er zit heel wat woede in de rocker 'Somebody Lied'.  Halfweg vertraagt het nummer op een prachtige wijze en dat is meteen de aanzet voor Eric om ons weer te laten genieten van spetterend en vingervlug rauw gitaarwerk.

 

 

 

 

 

 

Voor de Lennon/McCartney cover 'With A Little Help For My Friends' krijgt Gales vocale hulp van Beth Hart, de zangeres met misschien wel één van de beste stemmen van haar generatie. Hun versie lijkt in grote mate op de Joe Cocker versie, toch slagen ze er in om een paar duidelijke eigen accenten te leggen. Zowel Beth als Eric hebben moeilijke (drugs, depressie) periodes gekend en beiden hebben, dankzij de steun van vrienden en familie, het geluk en een beter leven gevonden. Beth en Eric begrijpen als geen ander de inhoud van de tekst van deze klassieker en dat hoor je ook wanneer ze deze song zingen. Dit duet komt recht en heel diep uit het hart en daardoor krijgt 'With A Little Help From My Friends' in de versie van Beth Hart en Eric Gales wel een heel speciale betekenis. Beth Hart bewijst met haar krachtige schreeuw dat ze wat rauwheid betreft niet moet onderdoen voor Joe Cocker. Afsluiten doet Eric Gales met het instrumentale gitaar gedreven 'Resolution', waarin de Amerikaanse gitaarvirtuoos zijn formidabele gitaartechniek demonstreert. Op een tik tak ritme weet Eric meer dan vijf minuten te boeien met weergaloos en gevarieerd snarenwerk, waarbij hij goed gebruik weet te maken van de Wah Wah pedaal. Op de CD staat ook nog het bonusnummer 'Pedal To The Metal'. In dit hiphop duet verwijzen B. Slade en Eric Gales naar de 'Thriller' periode van hiphop king Michael Jackson. Het is een heel radiovriendelijk nummer met een catchy refrein dat uitnodigt om mee te zingen. 'Bookends' van Eric Gales is een gevarieerd en meer dan uitstekend album en een meer dan waardige opvolger voor het eveneens uitstekende 'Middle Of The Road' album uit 2017. 'Bookends' is een absolute aanrader. (9/10)

 

 

 

 

Walter Vanheuckelom

 

 

01.Intro

02.Something’s Gotta Give (feat. B. Slade)

03. Watcha Gon’ Do

04. It Just Beez That Way

05. How Do I Get You

06. Southpaw Serenade (feat. Doyle Bramhall II)

07. Reaching For A Change

08. Somebody Lied

09. With A Little Help From My Friend (feat. Beth Hart)

10. Resolution

11. Pedal To The Metal (feat. B. Slade) [Bonus Track]

 

 

 

Eric Gales - Gitaar en zang

Mono Neon - Bas

Aaron Haggerty - Drums

LaDonna Gales - Backingvocals en percussie

Dylan Wiggins - Orgel