ELVIN BISHOP & CHARLIE MUSSELWHITE - 100 YEARS OF BLUES

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Elvin Richard Bishop werd geboren op eenentwintig oktober 1942 in Glendale, CA. Hij is een Amerikaanse blues en rock zanger, gitarist, bandleider en songschrijver. Elvin groeide op in een boerderij in de buurt van Elliott, Iowa. Toen Elvin tien jaar was verhuisde de familie naar Tulsa, Oklahoma, waar Elvin naar de Will Rogers High School ging. Als finalist van de National Merit Scholar competitie won Elvin een volledige studiebeurs aan de Universiteit van Chicago. In 1960 verhuisde hij naar Chicago, waar hij afstudeerde in de natuurkunde. In 1963 ontmoette Bishop, mondharmonicaspeler Paul Butterfield en hij werd lid van de Butterfield Blues Band. Na vijf jaar en vier albums besloot Elvin Bishop de band te verlaten om een eigen band The Elvin Bishop Group op te richten. Bishop werd nog door andere bands gevraagd, zo speelde hij bij The Grateful Dead op 8 juni 1969 tijdens hun concert op Fillmore West. In 1971 tourde The Elvin Bishop Group samen met The Allman Brothers. Bishop geraakte bij het grotere publiek bekend in 1975 dankzij zijn hit 'Travelin' Shoes', dat veel op de radio gedraaid werd. Een jaar later scoorde hij een monsterhit met 'Fooled Around And Fell In Love'. In de jaren zestig en zeventig nam Elvin albums op bij verschillende labels, zoals Fillmore Records, Epic Records en Capricorn Records. In 1988 tekende Elvin Bishop bij het grote Alligator Records en het debuutalbum op dat label was 'Big Fun'. Van 1988 tot 2000 bracht Bishop vijf albums uit bij Alligator Records. In 1998 werd Bishop ingewijd in de Oklahoma Jazz Hall Of Fame. In 2008 verscheen bij Delta Grooves het album 'The Blues Rolls On', waarop Elvin bijgestaan werd door Tommy Castro, BB King, Warren Haynes, James Cotton, Derek Trucks, George Thorogood, Kim Wilson, John Németh en Angela Strehli. Het album werd genomineerd voor een Grammy Award als Beste Traditioneel Blues Album. Op de zesendertigste Blues Awards in 2015 kreeg Elvin Bishop zes nominaties en won hij drie Awards. Datzelfde jaar werd hij ook ingewijd in de Rock And Roll Hall Of Fame als origineel lid van de Paul Butterfield Blues Band. Op 10 februari 2017 verscheen het album 'Elvin Bishop's Big Fun Trio', dat Elvin samen met Willie Jordan en Bob Welsh opnam in de Steve Savage At Hog Heaven Studio te Lagunitas, CA. Hun titelloze eerste album ontving een 2018 Blues Music Award nominatie als Traditional Blues Album of The Year. Anderhalf jaar later had het trio een opvolger klaar, want op 13 juli 2018 verscheen met 'Something Smells Funky 'Round Here' het eenentwintigste studioalbum van Elvin Bishop.

 

 

 

 

 

 

De Amerikaanse mondharmonicaspeler Charles Douglas Musselwhite werd op 31 januari 1944 geboren in Kosciuko, Mississippi. Zijn vader speelde gitaar en mondharmonica, zijn moeder speelde piano. Drie jaar na de geboorte van Charlie verhuisde de familie naar Memphis, Tennessee. Toen Charlie een tiener was, beleefde Memphis de periode waarin rockabilly, western swing en elektrische blues samenkwamen om rock-'n-roll voort te brengen. Later verhuisde Charlie naar Chicago, waar hij zijn opleiding aan de South Side voortzette, waardoor hij nog meer legendes leerde kennen, waaronder Lew Soloff, Muddy Waters, Junior Wells, Sonny Boy Williamson II, Buddy Guy, Howlin' Wolf, Little Walter en Big Walter Horton. Musselwhite verdiepte zich volledig in het muzikale leven, woonde in de kelder van en werkte af en toe bij Jazz Record Mart (de platenwinkel beheerd door oprichter van Delmark Records Bob Koester) met Big Joe Williams. Hij bracht zijn tijd door met rondhangen in de Jazz Record Mart, op de hoek van State en Grand en de nabijgelegen bar Mr. Joe's. Daar zat hij samen met de bluesmuzikanten van de stad, die speelden voor fooien in de clubs. Daar sloot hij een levenslange vriendschap met John Lee Hooker. Hoewel Hooker in Detroit (Michigan) woonde, bezochten de twee elkaar vaak. Na verloop van tijd leidde Musselwhite zijn eigen bluesband en in 1966 bracht hij bij Vanguard Records het legendarische album 'Stand Back! Here Comes Charley Musselwhite's Southside Band' uit. De plaat kende heel wat succes en daarvan profiteerde Charlie om naar San Francisco te verhuizen, waar hij in plaats van één van de vele concurrerende bluesacts in Chicago te zijn, meteen de grote bluesman was in het exploderende muziekcircuit van San Francisco. Musselwhite overtuigde Hooker er zelfs van om naar Californië te verhuizen. Sindsdien heeft Musselwhite meer dan twintig albums uitgebracht en was hij te gast op albums van vele andere muzikanten. In 1990 tekende Musselwhite bij Alligator Records, een stap die leidde tot een heropleving van zijn carrière. In 2014 en 2015 won Charlie een Blues Music Award voor beste mondharmonicaspeler. In 2018 verscheen zijn laatste album 'No Mercy In This Land', een samenwerking met Ben Harper. Tijdens de veertigste Blues Music Awards ceremonie in 2019 werd 'No Mercy In This Land', een gezamelijke compositie van Musselwhite en Ben Harper, uitgeroepen als beste song van het jaar.

 

 

 

 

 

 

'100 Years Of Blues' dat op 25 september 2020 verscheen bij Alligator records is het eerste album dat Rock And Roll Hall Of Fame gitarist Elvin Bishop en de Grammy Award winnende mondharmonicaspeler Charlie Musselwhite samen maakten. Ze kennen elkaar al van het begin van de jaren zestig, toch is dit de eerste keer dat ze samen een volledige plaat maken. Het idee ontstond in 2017 toen Charlie en Elvin de originele versie van het nummer '100 Years Of Blues' samen speelden voor het 'Elvin Bishop Big Fun Trio' album. In 2019 speelden Elvin en Charlie, samen met pianist en gitarist Bob Welsh, een reeks akoestische shows, die veel succes kenden. Het album opent met het Elvin Bishop nummer 'Birds Of A Feather', dat eigenlijk dienst doet als introductie van het duo. Elvin vertelt in deze vrolijke en stompende blues shuffle zijn verhaal meer dan dat hij het zingt, maar het belangrijkste is dat het enthousiasme zo van zijn stem afstraalt. Kid Andersen zorgt op de rechtopstaande bas voor de heerlijke groove. Charlie neemt de eerste solo voor zijn rekening en hij weet meteen te bekoren met zijn mondharmonica. Even later neemt Elvin op gitaar, de tweede solo voor zijn rekening. De eerste van drie covers op dit album is de meeslepende slowblues 'West Helena Blues', dat geschreven werd door pianist Roosevelt Sykes. Roosevelt speelde nog samen als duo met Charlie's mentor Big Joe Williams. Charlie Musselwhite begint met pakkend en huilend mondharmonica werk aan deze knappe slowblues, die door Elvin gezongen wordt. Charlie is het gehele nummer uitstekend en uitdrukkelijk aanwezig en met twee geweldige harpsolo's zet hij de kers op zijn instrumentale prestatie. Bob Welsh begeleidt zijn twee frontmannen met sober, maar mooi pianowerk. In de schitterende blues boogie 'What The Hell?' neemt Elvin Bishop geen blad voor de mond. Hij vraagt zich af wat er scheelt met zijn land en hij neemt eveneens President Trump stevig op de korrel. Charlie Musselwhite zijn mondharmonicaspel klinkt soms scheurend om zijn woede te uiten en soms treurig om zijn verdriet kenbaar te maken.

 

 

 

 

 

 

De trage blues 'Good Times' is de eerste, van vier nummers die Charlie Musselwhite schreef voor dit album. Hij zingt deze klaagzang over ouder worden met de nodige weemoed in zijn stem. Charlie laat zijn mondharmonica even aan de kant liggen, in de plaats daarvan trakteert hij ons op prachtige en intense slide partijen op de gitaar. Ook Bob Welsh schittert met knap en subtiel pianospel. Kid Andersen is in dit nummer weer van de partij op de staande bas. In 2014 bracht Elvin Bishop het album 'Can't Even Do Wrong Right' uit en daarop stond het nummer 'Old School'. Kid Andersen was toen producer van het album, Bob Welsh speelde bas en Charlie Musselwhite mondharmonica in dat nummer. Nu zes jaar later zijn dezelfde vier namen weer van de partij, al is het in een ietwat andere bezetting. Bob speelt nu piano en Kid de staande bas. Dit is blues zoals hij vroeger in de juke joints gespeeld werd. Elvin en Charlie zingen samen in het refrein dat ze 'Old School' zijn. Ze laten duidelijk merken dat ze geen fan zijn van Twitter, facebook of email. Het is een heerlijk nummer en wanneer we de laatste twee minuten ook nog een geweldige jam er zomaar extra bij krijgen, kan het 'Old School' helemaal niet meer stuk. 'If I Should Have Bad Luck' en 'Blues Why Do You Worry Me' zijn twee door Musselwhite geschreven songs, die terug te vinden zijn op het album 'In My Time', dat in 1993 bij Alligator Records verscheen. Charlie en zijn mondharmonica vertolken een glansrol tijdens de Chicago blues song 'If I Should Have Bad Luck'. Met 'Blues Why Do You Worry Me' krijgen we terug meer tempo en ook in dit swingende barrelhouse nummer etaleert Musselwhite uitgebreid zijn klasse op de mondharmonica. Bob Welsh is op een schitterende wijze aanwezig op piano en Elvin Bishop pakt uit met pittige en gruizige gitaar riffs. In 1932 schreef Leroy Carr 'Midnight Hour Blues'. Nu bijna negentig jaar later maken Charlie en Elvin er een versie van die nog trager en triester is dan de originele versie. Er klinkt veel weemoed en verdriet in de stem van Elvin en ook het mondharmonicawerk van Charlie klinkt hier heel ingetogen.

 

 

 

 

 

 

Het instrumentale 'South Side Slide' is een Chicago blues nummer, dat in 2017 het 'Elvin Bishop's Big Fun Trio' album afsloot. Charlie op mondharmonica en Elvin op slide gitaar krijgen in dit rustige nummer blues uitgebreid de tijd om te tonen dat ze nog steeds top zijn op hun instrument. Net als bij 'Midnight Hour Blues' vertragen Elvin en Charlie het ritme in 'Blues For Yesterday'. Musselwhite schreef het nummer voor zijn 'Delta Hardware' album uit 2006. De versie op dit nieuwe album is wel intenser dan de originele versie. Bob Welsh op piano en Elvin Bishop op gitaar zorgen voor een erg knappe aanvulling voor Charlie's stem en zijn geweldig blaas en zuigwerk op de mondharmonica. De Sonny Boy Williamson / Willie Dixon cover 'Help Me' is het meest bekende nummer op het album. Elvin en Charlie maken er een schitterende, piano gedreven versie van. Elvin zingt het nummer met veel overtuiging en zijn sterke, steeds weerkerende gitaar riff is heel belangrijk voor de sound van 'Help Me'. Charlie pakt hier een paar maal uit met ronduit schitterende en verpletterende harp solo's. Afsluiten doet het duo met de titeltrack '100 Years Of Blues'. Het is een autobiografisch verhaal van Elvin Bishop uit Oaklahoma en Charlie Musselwhite uit Tennessee, die elkaar in de jaren zestig leerden kenden in Chicago dankzij de blues muziek. Elvin vertelt het verhaal en Charlie schittert weer op de mondharmonica. Er kan toch geen mooiere manier bestaan om je album af te sluiten met je eigen autobiografisch verhaal over honderd jaren blues. Beide heren zijn achteraan in de zeventig, maar ze bewijzen op '100 Years Of Blues' dat op bluesmuziek geen leeftijd staat. Zowel Elvin Bishop op gitaar als Charlie Musselwhite op mondharmonica behoren nog steeds tot de top en dat laten ze meermaals horen op dit album. '100 Years Of Blues' is een prachtig album en a must have voor elke bluesliefhebber. (8,5/10)

 

 

 

 

Walter Vanheuckelom

 

 

 

 

01. Birds of a Feather

02. West Helena blues

03. What the Hell

04. Good Times

05. Old School

06. If I Should Have Bad Luck

07. Midnight Hour Blues

08. Blues Why Do You Worry Me

09. Southside Slide

10. Blues For Yesterday

11. Help Me

12. 100 Years of Blues

 

Line up:

Elvin Bishop – gitaar, zang

Charlie Musselwhite – mondharmonica, zang, slide gitaar (track 4)

Bob Welsh – gitaar (track 1,3,5,6,7,9,12), piano (track 2,4,8,10,11)

Kid Andersen – contrabas (track 1,4,5,12