ELIZA NEALS - 10.000 FEET BELOW

 

 

 

 

http://www.elizaneals.com/

 

https://nl-nl.facebook.com/ElizaNealsRocks/

 

 

 

 

Eliza Neals is een uitstekende vrouwelijke artiest uit de onafhankelijke oostkust muziekscene. Eerst veroverde ze het publiek in haar woonplaats Detroit en daarna verhuisde ze in 2008 naar New York City. De interesse voor muziek begon wanneer Eliza naar de muziek van Etta James, Motown en classic rock begon te luisteren. Ze begon zelf muziek te schrijven na een ontmoeting in een platenwinkel in Detroit met singer/songwriter William Collins. Dankzij haar muzikale gehoor, haar talent op de piano en haar geweldige stem behaalde ze haar diploma Opera aan de Wayne State University in Detroit, maar de levendige zangeres zag haar toekomst als blues en rock zangeres. In 2003 verscheen haar debuut EP 'I'm Waiting' en haar eerste full album 'Liquorfoot' verscheen in 2005. Daarna was het drie jaar wachten op nieuw werk van de Detroitse zangeres, maar ze had in die tijd niet stilgezeten want in 2008 verscheen de EP 'My Style Life' en twee albums 'No Frogs For Snakes' en 'Stronghold II'. Dit laatste album was een samenwerking met soullegende Barrett Strong Jr.. Daarna duurde het weer vijf jaar voor het album 'Messin' With A Fool' verscheen, dit indie album won op de Detroit Blues Award, The Best Blues Songwriter Award. Haar meest succesvolle album tot nu toe is 'Breaking And Entering', dat verscheen in 2015. Met dit album won Eliza Neals de Best Album Award op de Detroit Music Awards 2016, ze kreeg tevens vijf nominaties op de onafhankelijke Blues Awards in 2016 en ze werd verkozen tot beste live act van 2016 door het Britse GetReadyToRock. Met haar nieuwe album '10.000 Feet Below' dat een paar dagen geleden verscheen probeert de Amerikaanse het nog beter te doen. Er staan tien songs op het album, waarvan er negen door Eliza geschreven zijn. Eliza nam het album op met haar band The Narcotics featuring Howard Glazer. Andere gast gitaristen zijn Paul Nelson en Billy Davis.

 

 

 

 

 

Er werden kosten nog moeite gespaard voor '10.000 Feet Below', het nieuwe album van Eliza Neals. Liefst zeventien muzikanten en gitaar legende Howard Glazer namen de tien nummers op in vijf verschillende studios. Door gebruik te maken van zo veel muzikanten op dit album, kon Eliza veel verschillende geluiden creëren. Glazer speelt mee in alle nummers op twee na, daar komen Paul Nelson en Billy Davis de gitaar bespelen. Neals gebruikt vijf verschillende bassisten en vier drummers en zelf speelt ze piano, Hammond B3, Rhodos en tamboerijn. Ondanks er zoveel muzikanten hun medewerking aan het album verlenen blijft het in het openingsnummer 'Cleotus' instrumentaal beperkt tot de slide gitaar van Howard Glazer. Deze korte, donkere swampy song wordt op een zeer gepaste wijze gezongen door Eliza en de ritmische handclaps zijn de ideale aanvulling voor het knappe slide werk van Glazer. Er is heel wat voodoo aanwezig in de ballade 'Another Lifetime'. Eliza Neals weet haar rauwe en krachtige stem weer zeer goed te gebruiken in deze mysterieuze song waarin Howard Glazer weer imponeert op de gitaar met een vlijmscherpe solo en zalige korte riffjes. Drummer Skeeto Valdez en bassist Paul Randolph zorgen voor de dreigende rockende groove van 'Burn The Tent Down'. De zinderende overstuurde gitaarriffs van Glazer geven het nummer nog een extra rebels karakter. Dit is één van de beste songs op het album en Eliza kan als zangeres weer bekoren. 'Burn The Tent Down' is een geweldige rocker die letterlijk en figuurlijk de vlam in de pijp heeft. Met de titeltrack '10.000 Feet Below' gaat Eliza Neals helemaal de rock weg op. De dreigende basdrum van drummer Demarcus Sumter en de scheurende gitaar riffs van Howard Glazer, die toch zijn stempel op het album drukt, bepalen de sound van dit zinderende nummer waarin Neals zich als een vis in het water voelt. Het zou me niet verbazen mocht '10.000 Feet Below' airplay krijgen op de radio, want dit nummer heeft heel wat kwaliteit. Tijdens 'You Ain't My Dog No More' gaat Howard Glazer geweldig tekeer op zijn gitaar met gruizig slide werk. Wie houdt van rauwe Southern bluesrock met Mississippi Delta invloeden komt hier zeker aan zijn trekken. Dat het met de aanwezigheid van gitarist Paul Nelson te maken heeft weet ik niet, maar één ding is zeker namelijk dat met het wisselen van gitarist meteen een heel andere Eliza Neals aan bod komt. Paul Nelson, die gitarist was bij Johnny Winter, laat de luisteraar genieten van puik akoestisch gitaarwerk tijdens 'Cold Cold Night'. Eliza's stem klinkt veel zachter en haar vaardigheden op de piano komen hier meer aan bod.

 

 

 

 

 

De enige cover op het album is de Skip James cover 'Hard Killing Floor'. De versie van Eliza Neals heeft niets meer van de originele akoestische versie van meer dan tachtig jaar geleden. De beklijvende versie van Eliza zit vol met psychedelische en atmosferische geluiden. De zangeres is weer uitdrukkelijk aanwezig op de toetsen en Howard Glazer zorgt voor het instrumentaal orgasme met een intense psychedelische solo op zijn six string. Dat Eliza Neals en Howard Glazer een gouden duo zijn kunnen we opnieuw vaststellen tijdens 'Call Me Moonshine', waarin de stem van de zangeres en het snarenwerk van de gitaar virtuoos elkaar perfect aanvoelen en aanvullen. Glazer maakt hier goed gebruik van de Wah Wah pedaal om nog meer intensiteit in zijn gitaarwerk te leggen. Het album krijgt terug een bluesy accent in het donkere swampy 'Downhill On A Rocket'. De ritme sectie met drummer Rubin Nizri en bassist Mike Griot zorgen voor de uitstekende donkere groove en Howard Glazer deelt weer gul vlijmscherpe gitaar riffs uit in deze met voodoo besprenkelde song. Eerder in deze recensie schreef ik al dat er in de muziek van Eliza Neals, Southern Rock en Mississipi Delta invloeden terug te vinden zijn. Ook 'Merle Dixon' is een mix van Southern Rock en rauwe Mississippi bluesrock. Weer wordt er door Howard Glazer kwistig met het pedaalbord gewerkt, maar het snarenwerk dat hij aflevert is weer om duimen en vingers af te likken. Afsluiten doet Neals met de rustige, meer dan zes minuten durende blues ballade 'At The Crossroads'. De Amerikaanse haar stem klinkt geweldig zoet en dat zijn we op dit album niet van haar gewend. Ze begeleidt zichzelf op de toetsen en het puike vingerwerk op de gitaar komt deze keer van Billy Davis, die in het verleden nog met Jimi Hendrix speelde. Ik zou niet verwonderd zijn mocht '10.000 Feet Below' het succes van 'Breaking And Entering' evenaren of verbeteren. Eliza Neals levert een uitstekend album af en haar samenwerking met Howard Glazer speelt daarin zeker een grote rol. Dit is een gouden duo dat nog veel successen kan boeken. De speciale en mooie stem van Eliza Neals zal zeker veel mensen aanspreken.(8/10)

 

 

 

 

Walter Vanheuckelom

 

 

 

 

1. Cleotus (E.Neals) 2:36

2. Another Lifetime (E.Neals, H. Glazer) 4:53

3. Burn the Tent Down (E.Neals, H. Glazer, HJ. Neals) 4:22

4. 10,000 Feet Below (E.Neals) 3:27

5. You Ain't My Dog No More (E.Neals, HJ. Neals) 4:27

6. Cold Cold Night (feat. Paul Nelson) (E. Neals) 5:07

7. Hard Killing Floor (Skip James) 4:12

8. Call Me Moonshine (feat. Howard Glazer) (E.Neals, H.Glazer) 3:39

9. Downhill on a Rocket (E.Neals, H. Glazer, HJ. Neals) 4:08

10. Merle Dixon (E.Neals, H.Glazer) 3:16

11. At the Crossroads (feat. Billy Davis) (E.Neals) 6:29