ELIANA CARGNELUTTI – AUR

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Eliana Cargnelutti is een jonge Noord Italiaanse gitariste, zangeres en songwriter. Ze studeerde jazz gitaar aan het conservatorium G. Frescobaldi in Ferrara. In eigen land geniet Eliana heel wat bekendheid en ze won er ook al verschillende Awards. Deze jongedame heeft al veel verschillende muzikale watertjes doorzwommen, maar nu schijnt ze gekozen te hebben voor een mix van rock en bluesrock. De bluesrock scene in Italië gelooft erg in deze artieste. Eliana is erg gecharmeerd door muzikanten als Bonnie Raitt, Ana Popovic en Joe Bonamassa. Ze speelde in het verleden bij de hard rock bands Pink Armada en Living Dolls en bij de rhythm and blues band The Mayday Band. Nu is ze nog steeds actief in de vrouwelijke punkrock band Blue Ruin en bij haar eigen tribute band Strange Kind Of Women. Deze laatste is de enige vrouwelijke tribute band van Deep Purple. Strange Kind Of Women kent veel succes, zelfs Deep Purple drummer Ian Paice is fan van de band. Eliana beschikt over een heel goede stem. Bovendien is ze een sterke gitariste, die haar tomeloze energie combineert met een grote technische vaardigheid. In november 2013 verscheen haar debuut album 'Love Affairs'. In 2015 tekende ze een contract bij RUF Records en werd ze door haar platenbaas uitgekozen om deel te nemen aan de succesrijke Blues Caravan die hij jaarlijks organiseert. Samen met de twee Amerikaanse meisjes Sadie Johnson en Heather Crosse was Eliana de publiekstrekker van de elfde Blues Caravan Tour, die de naam Girls With Guitars droeg. Onder deze naam verscheen er ook een live album. In maart 2015 verscheen Eliana's tweede solo album 'Electric Woman', met daarop elf songs, waarvan er meer dan de helft door de Italiaanse zelf werden geschreven. De productie was in handen van platenbaas Thomas Ruf en de Amerikaan Albert Castiglia. In datzelfde jaar werd Eliana op de Amerikaanse Jimi Awards uitgeroepen tot vijfde beste vrouwelijke bluesrock gitariste en door Blues E News Magazine werd ze genomineerd als vijfde beste vrouwelijke bluesrock gitariste van 2015. Na zes jaar wachten heeft Eliana haar derde album klaar. Het kreeg als titel 'Aur' en bevat tien originele, door Eliana geschreven songs. Ze is ook de producer van het album. Met Ana Popovic, Eric Steckel, Will Wilde, Reggie Hamilton, Francisca, Ronnie Grace, Christian Rigano en Charlie Bonazzo zijn er ook een aantal special guests aanwezig op 'Aur'.

 

 

 

 

 

 

De opener is het heel korte, amper drieënveertig seconden durende 'Chaosnero'. Het is een instrumentaal nummer waarin Eliana met de gitaar en de theremin een futuristisch en chaotisch geluid creëert. De theremin is een Russisch elektronisch muziekinstrument, dat zonder fysiek contact door de thereminist (performer) wordt bespeelt of bestuurt. De eerste klanken van 'Breathe Again' donderen als een pletwals door de luidsprekers. 'Breathe Again' is gebouwd op een sterke en zware riff en het heeft een catchy en melodieus refrein, dat zich dadelijk in je hoofd nestelt. Het dwingende slagwerk van Carmine Bloisi en de beukende baslijn van Simone Serafini zorgen voor een uitstekende heavy rock groove. Er is duidelijk met effecten gewerkt aan de zang van Eliana en tijdens haar snarensolo haalt de Italiaanse fors uit op haar sixstring. De drums en de basgitaar blijven beuken in het heavy rock nummer 'Who Is The Monster', de eerste single uit het album, die al eerder verscheen. Hier geen effecten op de stem van Eliana en persoonlijk vind ik dit veel beter. Het snedige en splijtende gitaarwerk tijdens de solo is weer van uitstekende kwaliteit en ook hier maakt de Italiaanse gebruik van de speciale geluidseffecten van de theremin. Christian Rigano en Charlie Bonazza zorgen voor de schitterende backing vocals.

 

 

 

 

 

 

Splijtend en Wah Wah gestuurd gitaarwerk krijgen we te horen in de funky bluesrocker 'I Don't Know'. Met Eliana en gast Ana Popovic hoeft dat schitterende gitaarwerk ons ook niet te verbazen. Het zijn twee geweldige gitaristes die weten hoe ze hun sixstring moeten bespelen. Net als in de muziek van Ana Popovic zijn ook hier de blazers, met trompettist Francesco Minutello en saxofonist Giovanni Masier, uitdrukkelijk en uitstekend aanwezig. Het vakantiegevoel en de vrijheid komen wel erg dichtbij in 'Smoke In Your Eyes', een catchy lovesong met een reggae vibe. Hier zou Eliana Cargnelutti wel eens een grote zomerhit mee kunnen scoren. Ook hier helpen de blazers de sound bepalen en de Britse mondharmonicavirtuoos Will Wilde geeft 'Smoke In Your Eyes' nog een extra touch. Francisca neemt in het tweede gedeelte de zang van Eliana over. Dat beide dames een prachtige stem hebben, horen we in het laatste gedeelte dat ze samen zingen. Met zijn warme Hammond klanken draagt Michele Bonivento de melodie van de liefdesballade 'Love Letters'. Met een prachtige solo zet hij zelf de kers op de taart van zijn knappe instrumentale prestatie. Eliana geeft het nummer de instrumentale finishing touch. Ze strooit het gehele nummer gretig rond met erg fijne en gevoelvolle gitaar riffjes. Daarna trekt Eliana alle registers open in de scheurende rocker 'I Won't Change'. De sound wordt bepaald wordt door een sterke, steeds weerkerende gitaar riff. Michele Bonivento is uitdrukkelijk aanwezig om het Hammond en de korte, vingervlugge en scheurende snarensolo van Eliana is een lust voor het oor.

 

 

 

 

 

 

Eliana blijft stevig rocken in de heavy bluesrocker 'Diablo's Fire'. Het energieke en dwingende slagwerk van Carmine Bloisi vormt samen met de beukende baslijn van Simone Serafini de perfecte basis voor het scheurende en zinderende gitaarwerk van Eliana en haar gast Eric Steckel. De liefhebbers van het stevigere gitaarwerk zullen in hun nopjes zijn met wat Eric en Eliana hier uit hun sixstring weten te toveren. Eliana zingt het nummer met veel power en overtuiging. Het album wordt afgesloten met twee krachtige, maar ook trieste liefdesballades. In 'Alone' maakt Eliana weer gebruik van de theremin. 'I Swear' is een prachtige pianogedreven ballade, die met veel gevoel en emotie wordt gezongen door Eliana. In deze twee laatste songs bewijst Eliana haar veelzijdigheid als muzikante en songschrijfster. Als haar sterk gitaarwerk minder aanwezig is, dan imponeert de Italiaanse met haar prachtige en overtuigende stem. 'Aur', het derde album van Eliana Cargnelutti is een sterk en heel gevarieerd album. Of Eliana Cargnelutti haar album tenvolle zal kunnen promoten in Europa zal afhangen van de Covid 19 pandemie, maar de cijfers gaan de goede kant op en dus zijn concerten binnenkort weer mogelijk. Op dit moment staan alleen haar concerten in Italië en haar tournee in november in de UK vast. Eliana is samen met Ghalia Volt en Micke Bjorklof de publiekstrekker van Ruf Bluescaravan 2021. De voorjaarsconcerten van deze tournee waren al afgelast en volgens de website van Eliana zijn de Duitse concerten van juni 2021 ook afgelast. Hopelijk gaan de najaars concerten van de Ruf Blues caravan wel door. Fingers crossed dat we deze jongedame nog dit jaar bij ons op een podium te zien krijgen. Ik sta dan alvast op de eerste rij. (8/10)

 

 

 

 

 

Walter Vanheuckelom

 

 

 

 

01. Chaosnero

02. Breathe Again

03. Who Is The Monster?

04. I Don't Know

05. Smoke In Your Eyes

06. Love Letters

07. I Won't Change

08. Diablo's Fire

09. Alone

10. I Swear

 

 

 

Eliana Cargnelutti: Zang, gitaren en theremin   

Michele Bonivento: Hammond en keyboards

Simone Serafini: Bas

Carmine Bloisi: Drums

Francesco Minutello: Trompet

Giovanni Masier: Saxofoon

Special Guests:   

Ana Popovic: Gitaar op #4

Eric Steckel: Gitaar op #8

Reggie Hamilton: Bas op #6

Will Wilde: Mondharmonica op #5

Francisca: Zang op #5

Ronnie Grace: Backing vocals op #5

Christian Rigano: Backing vocals op #3

Charlie Bonazza: op Backing vocals #2,3,7 en 8