EDDIE 9V - CAPRICORN

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Eddie 9V werd in juni 1996 geboren als Brooks Mason in Atlanta. Zijn eerste helden waren de lokale legendes zoals Sean Costello. Later werden dat Muddy Waters, Howlin' Wolf, Freddie King en Rory Gallagher. Mason leerde al vrij jong gitaar spelen en speelde als jonge tiener al bij de coverband Smokin' Frogs en bij de bluesrock band The Georgia Flood. Met die laatste band vertegenwoordigde Mason in 2013 de Atlanta Blues Society op de International Blues Challenge in Memphis. In 2019 nam Mason de naam Eddie 9V aan om zijn solowerk uit te brengen. Zijn debuutalbum 'Left My Soul In Memphis' werd opgenomen in een shotgun shack studio en werd uitgebracht in het najaar van 2019. In de zomer van 2020 bracht Eddie 'Way Down The Alley (Live at Blind Willie's)' uit. Als je een rauw optreden vastlegt van een rumoerig en energiek, drie uur durend optreden, dan ruik je de drank en voel je de sfeer van het publiek van die coole avond in Atlanta. In december 2020 bracht Eddie de Digital 45 'The Come Up' uit, die werd toegevoegd aan spotify's officiële Nu-Blue afspeellijst. Sinds zijn naamsverandering heeft Eddie 9V naam gemaakt in de bluesscene in het zuiden van de USA en verraste hij alle soorten publiek met zijn verzengende Freddie King achtige benadering van gitaar en met zijn originele retro soulnummers. Ondanks hij nog maar zevenentwintig jaar oud is, heeft Eddie muzikaal een oude ziel. Ondertussen tekende Eddie 9V een contract bij Ruf Records en daar verscheen op achtentwintig mei 2021 het album 'Little Black Flies'. 'Little Black Flies' is de meest impulsieve zet van Eddie 9V tot nu toe. Het album werd live opgenomen in Atlanta's Echo Deco Studios in november 2020. Ook deze keer draaide producer en mixer Lane Kelly (broer van Brooks Mason) aan de knoppen. Voor dit album liet de jonge muzikant zich inspireren door Albert Collins, Otis Rush, Mike Bloomfield. Al hun geweldige platen werden live opgenomen met hun vrienden, zonder overdubs. 'Little Black Flies' bevat twaalf songs, waarvan er negen door Eddie 9V en Shane Kelly werden geschreven. Op 27 januari 2023 verschijnt bij hetzelfde Ruf Records de opvolger 'Capricorn'. Er staan elf songs op het album waarvan er acht door Eddie 9V en Lane Kelly werden geschreven. 

 

 

 

 

 

 

 

Ontmoet nooit je helden wordt dikwijls gezegd. Toch zijn veel jonge muzikanten overweldigd en nieuwsgierig naar de heilige grond van de studio's waar hun muzikale helden hun albums opnamen. Voor Eddie 9V was die heilige grond de Capricorn Sound Studios in Macon, GA. Daar ademde hij geschiedenis in, met als doel een album te maken zoals ze dat in 1969 zouden gedaan hebben. Eddie 9V wilde een album opnemen dat het waard was om naast de grootste hits te staan die in de vorige eeuw in deze legendarische studio werden opgenomen. Zijn derde album 'Capricorn' is een eerbetoon van Eddie 9V aan het Capricorn Label. Wat het geluid en de muziek betreft gaat Eddie 9 V op 'Capricorn' ook een andere richting uit. In zijn vorige albums kregen we veel elektrische old school blues, met fuzzy gitaar. Nu kiest Eddie 9 V voor vintage, soulvolle ritmes met blazers en wervelend toetsenwerk op het Hammond en elektrische piano. Je waant je in de sixties of the early seventies in de opwindende opener 'Beg Borrow Steal'. Het is een swingend soulnummer met veel blazers en toetsenwerk, met de korte alt saxofoon solo van Noah Sills als uitschieter. Met zijn ongepolijste stem zingt Eddie het nummer met veel overgave. Natuurlijk blijft de gitaar een heel belangrijke rol spelen in de muziek van Eddie 9V en dat horen we meteen in de priemende gitaar riffs en solo's van Dusty Mccook en Eddie 9V. Naast de zang en de gitaar neemt Eddie hier ook het slagwerk en de basgitaar voor zijn rekening. Hij doet dit in een vijftal songs op het album.

 

 

 

 

 

 

Met strak ritmisch slagwerk trekt drummer Aaron Hambrick 'Yella Alligator' op gang. Even later komt Eddie 9V met buzzy en vet slidewerk het geluid versterken en vanaf dit moment is deze lome swampy funk song helemaal vertrokken. Leah Bell Faser zorgt voor prachtige backing vocals. De uitstekende slide gitaar is heel belangrijk voor de sound van het nummer en dat zijn ook de blazers, met Noah Stills op alt saxofoon, Justin Golding op bariton saxofoon en Daniel Wytanis op trombone. Na de knappe saxofoonsolo van Noah Sills is het genieten van snedig en priemend gitaarwerk. Bassist Lane Kelly (broer van Eddie) zorgt met zijn diepe funky baslijn voor de knappe groove. Dat de groove heel belangrijk is in de muziek van Eddie 9V hoor je in 'Bout To Make Me Leave Home', de eerste cover op het album. De meest bekende versie is deze van Bonnie Raitt, maar ook Coco Montoya maakte een knappe versie van dit door Randle Edward geschreven nummer. Eddie 9V maakt er een funky Southern Rock song van. Drummer Aaron Hambrick en bassist Lane Kelly zorgen voor de heerlijk pompende groove. Chad Mason is het gehele nummer uitdrukkelijk en uitstekend aanwezig op de klavieren van zijn Wurlitzer en de drie blazers blazen de perfecte dosis soul in het nummer. Eddie 9V leeft zich volledig in het nummer in en met zijn erg goede soulvolle stem zingt hij 'Bout To Make Me Leave Home' met veel passie en overgave. Top versie. 

 

 

 

 

 

 

Na dit stevige begin wordt er een rustpunt ingebouwd met de soulvolle en gospel getinte ballade 'Are We Trough?'. In dit trage nummer schakelt Eddie een paar maal hoger met zijn stem en bewijst zo dat hij over een goede falsetto stem beschikt. De mooie, soulvolle stemmen van de backing zangeressen maken het vocale gedeelte helemaal af. Met een heerlijk klagende soulstem zingt Eddie 9V de groovende soulsong 'How Long'. Het is weer een genot om de uitstekende en energieke blazers aan het werk te horen. In dit nog geen drie minuten pareltje krijgen we nog knap solowerk van Spencer Pope op het orgel en van Eddie 9V en Dusty Mccook op de gitaar. Met haar prachtige soulvolle stem zorgt Leah Bell Fraser voor de perfecte vocale ondersteuning. We krijgen uitstekend fingerpicking werk op de gitaar in de bluesy ballade 'It's Going Down'. Prachtige geluiden van de fluit meanderen doorheen de melodie en Noah Sills zorgt voor de mooie dromerige saxofoon outro. In een interview met Eddie las ik onlangs dat 'It's Going Down' gaat over zijn worsteling met alcoholgebruik, het gevecht tegen de drugs die je in de muziekindustrie wordt aangeboden en over het gevaarlijke nachtleven in de bars. 'Trying To Get Back' is een soulvol nummer dat gaat over een liefdesrelatie die zo goed als over is en waar de man zich zeer ongelukkig en depressief bij voelt. Het is één van de mindere nummers op dit uitstekende album. 

 

 

 

 

 

 

De bottleneck van Eddie 9V glijdt weer met veel gevoel en klasse over de snaren op de hals van de gitaar in de swampy bluesrocker 'Down Along The Cove'. Buiten de tekst herinnert niets aan de originele Bob Dylan versie uit 1967. Naar het einde toe geeft Chad Mason het nummer nog meer cachet met een heerlijke solo op de piano. Met 'Mary Don't You Weep' krijgen we een spiritual  die afkomstig is van voor de Amerikaanse burgeroorlog. Het lied vertelt het Bijbelse verhaal van Maria van Bethanië en haar radeloze smeekbeden aan Jezus om haar broer Lazarus uit de dood op te wekken. Eddie's versie duurt nog geen twee minuten. Wie zich mocht afvragen van wie de geweldige, soulvolle vrouwelijke stem is die het nummer zingt, kan ik dankzij het bijgevoegd promoblaadje helpen. Haar naam is Christie French. De naam van het ondersteunend gospelkoor staat nergens vermeld. De baslijn van Lane Kelly is het kloppend hart van deze versie en verder is het genieten van het subliem toetsenwerk van Chad Mason op de Wurlitzer en van het uitstekende vingerwerk van Eddie V9 op de gitaar. 'Missouri' is een soulvolle ballade die wordt gedragen door het toetsenwerk van Chad Mason en Spencer Pope. Eddie leeft zich weer volledig in het nummer en zingt het met zijn mooie hoge soulstem. Noah Sills levert knap werk af met zijn alt sax en met een gevoelvolle snarensolo etaleert Eddie andermaal zijn klasse als gitarist.

 

 

 

 

 

 

 

Het laatste nummer op het album is de loom, lekker groovende soulsong 'I'm Lonely', waarin Tony Erice prachtig werk levert met zijn conga's en andere percussie instrumenten. Voor je het beseft ben je aan het meebewegen op dit aantrekkelijke ritme. Daniel Wytanis schittert op de trombone en het fijne en subliem gitaarwerk van Eddie V9 is weer een lust voor het oor. Na zesendertig minuten sluit Eddie het album af met een lachje en de woorden: I gotta come out of this room. De gemakkelijkste weg om het succes van 'Little Black Flies' te evenaren of te overtreffen was om een opvolger te maken die in het verlengde van 'Little Black Flies ' lag. Dat wilde Eddie 9V niet. Hij koos voor de moeilijkere weg door zijn instrumentale en muzikale veelzijdigheid te etaleren en dat siert deze toch nog jonge muzikant met een oude ziel. Een heel positieve vaststelling is dat er niet alleen blues door zijn aders stroomt, maar ook soul. De nummers van het album 'Capricorn' hebben heel wat contrasten en dat maakt het album levendig en boeiend. Het album in zijn geheel is minder rauw dan zijn voorganger, maar dat ligt voor een groot deel aan de twee verschillende muziekstijlen die Eddie 9V brengt op 'Little Black Flies' en 'Capricorn'. 'Capricorn' is misschien een verrassend album, wat muziekkeuze betreft, maar het is daarom geen minder album. Integendeel, soul liefhebbers met een voorkeur voor vintage soul zullen in hun nopjes zijn met 'Capricorn'. Ik doe in ieder geval mijn pet af voor Eddie 9V en hoop hem dit jaar wel op onze Europese podia te kunnen zien en te horen. (8,5/10)

 

 

 

 

 

 

Walter Vanheuckelom

 

 

 

01. Beg Borrow Steal

02. Yella Alligator

03. Bout To Make Me Leave Home

04. Are We Through?

05. How Long

06. It’s Going Down

07. Tryin’ To Get By

08. Down AlongTthe Cove

09. Mary Don’t You Weep

10. Missouri

11. I’m Lonely

 

 

 

Line-up:

Eddie 9V: Zang, gitaren, bas (1,4,6,7,11), drums (1,4,6,7,11)

Lane Kelly: Bas (2,3,5,8,9,10)

Chad Mason: Piano, Wurlitzer, Fender Rhodes en orgel (1,2,3,5,6,7,8,11)

Noah Sills: Alt saxofoon (1,2,3,5,6,7,10)

Aaron Hambrick: Drums (2,3,5,8,10)

Cody Matlock: Rhythm gitaar (2,3,5,8)

Dusty Mccook: Lead and rhythm gitaren (1,2,5,8)

Leah Bell Faser: Backing vocals (2,5)

Chelsea Shag: Backing vocals (7,10)

Tony Erice: Conga en percussie (2,5,8,11)

Spencer Pope: orgel (2,4,5,10)

Daniel Wytanis: Trombone (2,3,5,11)

Justin Golding: Bariton saxofoon (2,3,5)