DUDLEY TAFT – GUITAR KINGDOM + concertdata

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Een tiental jaren geleden leerde ik Dudley Taft kennen dankzij zijn uitstekende tweede album 'Deep Deep Blue'. Hij trad even later ook op in de Spirit Of 66 in Verviers en gaf daar een heel gaaf concert. Een nieuwkomer kan je Dudley dus moeilijk noemen. Hij werd geboren in 1966 in Washington DC, maar groeide op in de Midwest van de USA. In dat deel van het land leerde Taft de waarden van vriendschap en respect kennen en ontdekte hij ook de roots blues. In zijn jonge jaren ging Dudley vooral experimenteren met hardrock muziek. Al tijdens de middelbare school had hij zijn eigen bandje, namelijk Space Antilope. In de jaren negentig ging hij Sweetwater vervoegen, een band uit Seattle. Met deze band nam hij twee albums op en met 'Vintage Eyes' had de band zelfs een hitje. In 2006 besloot Dudley om een eigen bluesrock band op te richten. In 2010 verscheen zijn debuutalbum 'Left For Dead', dat redelijk wat succes kende en Dudley toen ook naar Europa bracht. In 2013 verscheen de uitstekende opvolger 'Deep Deep Blue' en een jaar later was er 'Screaming In The Wind', waarvoor Dudley naar gewoonte de meeste nummers weer zelf schreef. Dudley Taft is naast blues rocker ook een denkend mens met heel wat branie. Hij is een gevoelige en doordachte songwriter. In zijn muziek hoor je Delta wortels vermengt met Seattle grunge. Dudley is een bezige bij en in 2015 verscheen het erg goede album 'Skin And Bones'. In het voorjaar van 2015 was de band opnieuw in Europa en tijdens die tour werden er opnames gemaakt voor de live cd 'Live In Europe'. De opnames komen van verschillende locaties in Nederland en Polen. Op het album werd Dudley bijgestaan door John Kessler op basgitaar, Carl Martin op drums en Eric Robert op keyboards. Ondertussen verschenen met 'Summer Rain' in 2017, 'Simple Life' in 2019 en 'Cosmic Radio' in 2020 nog drie uitstekende albums van deze geweldige muzikant. Eind deze maand verschijnt met 'Guitar Kingdom' al het achtste album van Dudley Taft. Er staan elf songs op het album, waaronder tien originele, door Dudley Taft geschreven nummers. 'A Quitter Never Wins' is een cover van Tinsley Ellis. 

 

 

 

 

 

 

 

Dudley zelf zegt over het album 'Guitar Kingdom' dat dit het meest autobiografisch album is dat hij tot hier toe al gemaakt heeft. De opener 'Black And Blues' gaat niet over Dudley, maar wel over een goede kennis, die de ergste vijand is van zichzelf. Het is een bluesrock shuffle in het genre van Stevie Ray Vaughan. Drummer Alex Dungan en bassist Kasey Williams zorgen voor de stuwende groove en Dudley pakt uit met een erg knappe snarensolo op zijn sixstring. In de lekker groovende, bijna vijf minuten durende, rocker 'Old School Rocking' neemt Dudley Taft ons mee naar zijn jeugdjaren. Rond zijn dertiende begon de rockmuziek en de liefde voor de gitaar een belangrijke rol in zijn leven te spelen. Muziek speelde ook een belangrijke rol om indruk te maken op het meisje dat naast hem zat in de geschiedenis les. Het nummer is opgebouwd rond een sterke, steeds weerkerende riff. Alex Dungan schittert achter zijn drumstel met energiek en bulderend slagwerk. 'Old School Rocking' heeft een sterk refrein dat uitnodigt om mee te zingen en te headbangen. Naar het einde toe is er een knap stuk met gesproken woorden, beukende bas en opwindend slagwerk. De dwingende en bulderende drums blijven aanwezig in de gruizige, gitaar gedreven bluesrocker 'Oil And Water', een lied waarin Dudley zijn liefde voor zijn vrouw uit en zingt dat zijn liefdesvuur voor haar nog steeds brandt. 'Oil And Water' is een nummer waarin de gitaar van Dudley het gehele nummer uitdrukkelijk en uitstekend aanwezig is en op die manier wijst dit nummer ook duidelijk naar de titel van het album 'Guitar Kingdom'. Met een geweldige solo zet Dudley zelf de kroon op zijn knappe instrumentale prestatie.

 

 

 

 

 

 

 

Na drie stevige nummers komt de passionele ballade 'Still Burning' op het goede moment. We horen hier een andere, meer pop getinte Dudley Taft. Zijn melodieuze snarensolo is weer een lust voor het oor. Met haar prachtige stem zorgt Dudley's dochter Ashley Charmae voor de uitstekende backing vocals. De gitaar is een manier van leven en dat leven van songwriting en gitaar spelen is het onderwerp in de titeltrack 'Guitar Kingdom'. Het is een zwaar groovende bluesrocker en daar hoort natuurlijk grimmig en vurig gitaarwerk van Dudley bij. Met een heel fijne en vingervlugge, Spaans getinte, snarensolo op de akoestische gitaar trekt Dudley 'Get Stoned' op gang. Het nummer is een ode aan de werkende man, die uitkijkt naar het weekend waarin hij zijn eigen ding kan doen en daar hoort stoned worden blijkbaar bij. De diepe baslijn van Kasey Williams zorgt voor de uitstekende basis, waarop drummer Alex Dungan met geweldig slagwerk op inspeelt. Natuurlijk is Dudley met  zijn gitaar ook hier weer heel belangrijk. Het voetstampende 'Favorite Things' zal zeker voor de nodige ambiance zorgen tijdens de concerten van Dudley Taft. Het headbangende mannelijke publiek zal zich zich zeker en vast kunnen vinden in Dudley's favoriete bezigheden zoals zijn vrouw, auto's en gitaren. Dummer Nick Owisanka en bassist Kasey Williams zorgen voor de aanstekelige, voetstampende groove. Dudley zingt het nummer heel overtuigend en strooit het gehele nummer gretig rond met pittige en vlijmscherpe gitaar riffs. Met een vurige en priemende solo zet hij zijn woorden nog wat kracht bij. Het plots en onverwacht einde geeft 'Favorite Thing' nog een extra touch.

 

 

 

 

 

 

De vreemde eend in de bijt op dit album is het zachte en rustige 'Darkest Night'. Het is een akoestisch nummer waarin Dudley schittert met knap werk op de akoestische gitaar. Ook vocaal horen we hier veel emotie in de stem van deze rocker. Dudley schreef dit nummer over de leugenachtige Amerikaanse regeringspolitici en hebzuchtige bedrijfsleiders uit pure frustratie. Het rustige en zachte blijft beperkt tot één nummer, want met 'I Want More (Wild Young Days)' gaan Dudley en zijn muzikale kompanen weer de stevige rockweg op. Het is een rechttoe, rechtaan rocker die wordt gekruid met een knappe gitaarsolo van Dudley. De beukende baslijn komt in dit nummer van groovemaster John Kessler. Ook in deze pittihge rocker schuilt een subtiele sociaal/politieke boodschap. 'The Great Beyond' is een lome, zware rocksong. In het instrumentale gedeelte barst het nummer open met een geweldige ritmeversnelling en een vingervlugge solo van gitarist Dudley Taft. Eenmaal de solo ten einde herneemt 'The Great Beyond' de lome en zware groove waarmee het begon. De enige cover op het album is 'A Quitter Never Wins' van Tinsley Ellis. Het is een nummer uit 1994 uit het album 'Storm Warning'. Toetsenist Andy Smith draagt de melodie van deze melodieuze ballade met zijn warme keyboardklanken. Dudley zingt het nummer met veel gevoel en blijft redelijk dicht bij de originele versie. Met een melodieuze en gevoelvolle snarensolo drukt gitarist Dudley Taft zijn stempel op deze prachtige cover. 

 

 

 

 

 

 

Met 'Guitar Kingdom' heeft Dudley Taft andermaal een uitstekend album op de markt gebracht. Hij bewijst ook deze keer weer dat hij een erg begaafd gitarist en een goede songwriter is. Op 21 april start Dudley met zijn Europese tournee, met een aantal concerten in Duitsland en Nederland. Voor wie erbij wil zijn op de Nederlandse concerten vermeld ik even de data. Op 21 april start de tournee in Café Scooters in Leeuwarden, op 22 april is Dudley te gast in Café Knarie in Groningen, op 23 april in Muziekcafé De Cactus in Hengelo, op 27 april staat hij op het Kingpop Festival in Vasse en op 2 mei in De Rio in Eschweiler (D). (8/10)

 

 

 

 

 

 

 

Walter Vanheuckelom

 

 

 

 

 

01. Black And Blues

02. Old School Rocking

03. Oil And Water

04. Still Burning

05. Guitar Kingdom

06. Get Stoned

07. Favorite Things

08. Darkest Night

09. I Want More (Wild Young Days)

10. The Great Beyond

11. A Quitter Never Wins

 

 

Dudley Taft: Gitaar en zang

Kasey Williams: Bas

Alex Dungan: Drums (1,2,3,6,8,9)

Nick Owisanka: Drums (4,5,7,10,11)

Ashley Charmae: Backing vocals (4,5,8)

Andy Smith: Keyboards (3,4,5,6,7,8,11)

Walfredo Reyes Jr. : Percussie (8)

John Kessler: Bas (8)

 

28 april

Eigen beheer