DOM MARTIN - BURIED IN THE HAIL

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

De Noord-Ier Dom Martin groeide op in de straten van Belfast. Met zijn adembenemende, volledig natuurlijk klinkende en ongedwongen/ongeschoolde vaardigheid op akoestische gitaar, gekoppeld aan een authentieke Belfast Blues stem, roept Dom Martin herinneringen op aan grote Noord Ierse muzikanten zoals John Martyn, Rory Gallagher, Foy Vance en Van Morrison. Met zijn akoestisch werk won Dom al meerdere prijzen, zoals een Europese prijs in 2019, Britse onderscheidingen in 2020, 2021 en 2022 en als gevolg daarvan is hij nu een inductee in de UK Blues Hall Of Fame. Met zijn elektrisch powertrio won Dom in 2022 de UK Blues Award als beste gitarist. In zijn debuutjaar 2019 ondernam Dom twee zeer succesvolle UK tournees en speelde hij op vele festivals, waaronder het International Guinness Blues on The Bay Festival N.Ireland, The International Rory Gallagher Festival in Ballyshannon, Ierland, Het Letterkenny Rhythm and Blues Festival Ierland, een vijfdaagse showtour in Moskou, Rusland, The Great British Rhythm and Blues Festival in Colne UK, The Harvest Time Festival in Monaghan Ierland, The Canterbury Festival in Kent UK en hij maakte ook zijn Europese debuut op het vasteland in Zwitserland op het Blues Zeppelin Festival. Tegen het einde van 2019 bracht Dom zijn debuutalbum 'Spain To Italy' uit, dat veel aandacht trok en een succesvolle carrière beloofde. In 2020 opende Dom verschillende keren voor Elles Bailey en trad hij ook op voor bekende promotors AGMP Concerts als speciale gast voor de (Amerikaanse Grammy-winnaar) Mike Farris en Jo Harman op de grote double bill show in Londen in januari 2020 op de prestigieuze Under The Bridge locatie in Chelsea en de volgende avond als speciale gast ondersteuning bij de iconische 100 Club voor Gerry McAvoy's Band of Friends. Dom voltooide vervolgens zijn eerste Europese Tour in Nederland, België, Luxemburg en Duitsland voordat hij terugkeerde naar Noord-Ierland. Even later volgde de eerste lockdown periode vanwege de de Covid 19 pandemie. In juni 2020 waren Dom en zijn band de headliner van de Rory Gallagher online vijfentwintigjarig jubileumvideo die op alle officiële Rory Gallagher-kanalen werd vertoond. In december 2020, tijdens een lockdown pauze, speelden Dom en de band een eenmalige show in het VK, die werd opgenomen en deze werd in juni 2021 uitgebracht als 'Live At The Harlington'. Het album werd genomineerd voor 'Blues Album Of The Year' op de 2022 UK Blues Awards. In april 2022 volgde het tweede studioalbum 'A Savage Life'. In mei 2022 werd Dom genomineerd in vijf categorieën bij The UK Blues Awards, namelijk Blues Vocalist Of The Year, Best Album Of The Year, Best Blues Band Of The Year, Blues Instrumentalist Of The Year en Acoustic Blues Artist Of The Year. In die laatste twee categorieën won Dom Martin de UK Blues Award. In mei 2022 speelde hij de KTBA Streamathon (georganiseerd door Joe Bonamassa) en hij maakte ook zijn USA festivaldebuut in Omaha Nebraska, nadat hij het Verenigd Koninkrijk vertegenwoordigde op de IBC in Memphis in de solo/duo categorie. Dom verloor in de halve finale nipt van de uiteindelijke categoriewinnaar. In juni 2022 waren Dom en zijn band speciale gasten bij 2022 BMA Guitar Instrumentalist Of The Year Eric Gales op zijn UK Tour. In juni 2022 speelden Dom en zijn band voor het eerst in Noorwegen, wat de weg vrijmaakte voor meer Scandinavische shows in 2023 en ook voor grote promotors MCD, met het Kaleidoscope Festival in Ierland. In 2023 won Dom Martin op de Britse Blues Awards, de Award als beste instrumentalist. Op tweeëntwintig september verschijnt Dom's derde album. Het kreeg als titel 'Buried In The Hail' en bevat tien originele, door Dom Martin geschreven nummers en één Willie Nelson cover. 

 

 

 

 

 

 

 

Het album opent met een erg korte, nog geen honderd seconden durende, instrumentale intro. In het rustige en ontspannen nummer horen we alleen de akoestische gitaar van Dom en het lachend geluid van kinderen op de achtergrond. Dat gelach van de kinderen was essentieel voor Dom, want het gelach van kinderen is voor Dom (hij is zeker niet de enige) één van de mooiste geluiden ter wereld. Het wordt steviger tijdens 'Daylight I Will Find', waarin Dom ons met zijn resonatorgitaar en de stompende groove meeneemt naar de muziek die door de Afrikaanse slaven gespeeld werd na het slavenwerk op de Amerikaanse katoenvelden. In dit nummer zingt Dom dat het leven uit veel uitdagingen bestaat en dat de kunst er in bestaat om je eigen daglicht en eigen weg te vinden in die doolhof van uitdagingen. Prachtig nummer. Het trage, maar rakende 'Government' stemt tot nadenken. Je kan 'Government' misschien nog het best omschrijven als een protestlied. Dom zingt dat hij misselijk wordt in zijn buik als hij ziet hoe de politieke leiders onze wereld leiden. Het tempo gaat fors de hoogte in voor het stomende en fel groovende 'Belfast Blues'. Er klinkt wat grom in de stem van Dom wanneeer hij het nummer zingt over de plaats waar hij geboren is en opgroeide. In 'Belfast Blues' krijgen we een glimp van het leven dat Dom vroeger leidde, incluis zijn periode van verslaving. In 'Belfast Blues' horen we voor de eerste keer op dit album de elektrische gitaar. Het is ook het eerste nummer waarin basgitarist Ben Graham en drummer Jonny Mcllroy zich volledig kunnen uitleven en dat levert een uitstekend stomende en pompende groove op. 

 

 

 

 

 

 

 

De enige cocer op het album is de tijdloze klassieker 'Crazy', dat door Willie Nelson werd geschreven en wereldbekend werd in 1962 toen Patsy Cline er een grote country hit mee scoorde. Dom Martin maakt er een eigenzinnige, donkere en alternatieve versie van. Dom leerde het nummer kennen via zijn tante Breda, die een grote fan was van Patsy Cline. In zijn versie probeert Dom Martin zijn emoties te uiten, die hij in die periode van zijn leven ervaarde. Dom weet dit donkere nummer op een heel speciale, maar heel aangrijpbare wijze te zingen. Ook met zijn gevoelvolle snarensolo, die perfect in 'Crazy' past, zal gitarist Martin heel wat muziekliefhebbers weten te raken. De eerste single uit het album was 'Unhinged', een nummer over de oneerlijkheid van de mensen en de maatschappij en over de twee gezichten die veel mensen blijken te hebben. Het was voor Dom een moeilijke, maar heel leuke ervaring om 'Unhinged' op te nemen. Dom nam het nummer op met een vijf Watt Champ versterker waarop hij een Gibson 339 met zijn mystery pickups aansloot. De versterker stond in brand en op het punt om te ontploffen maar het was de enige setup die dat specifieke geluid levert. Als je naar het nummer luistert merk je wel over welk speciaal geluid Dom Martin het heeft. In het ietwat dromerigere 'The Fall' mogen we genieten van het prachtige gitaargetokkel van Dom Martin. 

 

 

 

 

 

 

'Howlin' is een eerbetoon aan blueslegende Howlin' Wolf, één van Dom Martin's grote idolen. Een sterke steeds weerkerende riff bepaalt de sound van het nummer. Met zijn pompende diepe baslijn is bassist Ben Graham hier heel bepalend. In de bijna vijf minuten durende titeltrack' Buried In The Hail' horen we heel de tijd kibbelende stemmen op de achtergrond. Voor dit nummer dook Martin diep terug in zijn eigen geest en dat leverde geen prettige momenten op aan de tekst en de sfeer te horen. Dom Martin schittert andermaal vocaal en op de resonator gitaar. In het voorlaatste nummer 'Lefty 2 Guns' loopt er een huurmoordenaar rond. Hopelijk sta je niet op zijn lijst want aan hem kan je niet ontsnappen. Ook hier weer een donker, ietwat angstaanjagend nummer, waar je geboeid blijft naar luisteren. Niet alleen met zijn woorden weet Dom Martin je te raken. Met zijn sublieme snarensolo raakt hij je tot in de kleinste vezel van je lichaam. Het album wordt afgesloten met 'Laid To Test', een nog geen minuut durende instrumentale outro, waarin je de tijd krijgt om het allemaal te laten rusten. 'Buried In The Hail', het derde album van Dom Martin is een heel persoonlijk album geworden. De Noord Ierse muzikant laat ons in 'Buried In The Hail' heel diep in zijn hart en zijn hoofd kijken en daar zitten heel wat donkere, pijnlijke herinneringen in. Vrolijk wordt je niet van deze nummers, maar ze worden instrumentaal en vocaal zo goed gebracht en ze weten je te raken en dat is toch nog altijd het doel van muziek. Mensen weten te raken en dat doet Dom Martin zeker op dit album.  (8/10)

 

 

 

 

 

Walter Vanheuckelom

 

 

 

 

 

 

 

01. Hello In There

02. Daylight I Will Find

03. Government

04. Belfast Blues

05. Crazy

06. Unhinged

07. The Fall

08. Howlin’

09. Buried In The Hail

10. Lefty 2 Guns

11. Laid To Rest

 

 

 

Dom Martin – zang en gitaar

Ben Graham – basgitaar

Jonny McIlroy – drums