DIANA REIN - QUEEN OF MY CASTLE

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Diana's ouders ontvluchtten communistisch Roemenië in 1981 toen ze 3 jaar oud was. Ze trokken naar de USA en kwamen aan in Chicago, Il op Halloween met slechts vijftig dollar op zak en een droom voor een beter leven. Diana bracht de sterke Roemeense werkethiek van haar familie mee naar de performing arts school, waar haar talenten floreerden. Die werkkracht leidde haar uiteindelijk naar een rol in de klassieke Amerikaanse 90's comedy 'Home Alone'. Diana's liefde voor blues begon op achtjarige leeftijd, wanneer haar ouders haar naar een Chicago Blues Club brachten en zorgden dat ze wat liedjes met de band kon spelen. Dit was een bepalend moment. Er was een bluesartiest geboren. In de loop van de jaren ontstonden er nieuwe muzikale helden en invloeden van Diana, zoals Stevie Ray Vaughan, Prince en Phillip Sayce om er maar een paar te noemen. Diana volgde haar hart naar Californië, waar het herhaaldelijk gebroken zou worden. Met de ervaring kwamen ook kracht, zelfredzaamheid en veel songwriting materiaal. Op een gegeven moment, toen de hoop wegzakte, beloofde Diana zichzelf om van muziek haar levenswerk te maken. Nu is ze blij dat ze toen resoluut voor de muziek koos. In 2007 verscheen haar debuutalbum 'The Back Room' en daarna was het negen jaar wachten op de opvolger 'Long Road'. Ondertussen tekende de Roemeense bij Gulf Coast Records en daar brengt ze op 22 juli het album 'Queen Of My Castle' uit, met daarop vijftien songs. Producer van het album is Walter Trout drummer Michael Leasure.

 

 

 

 

 

 

Diana opent met het autobiografische 'Yes, I Sing The Blues', waarin ze vertelt hoe de blues een deel van haar leven werd. Het nummer heeft zeker gelijkenissen met 'Damn Right I Got The Blues' van Buddy Guy, maar dat kan de pret niet bederven. Diana heeft een frisse en mooie stem en haar gitaarwerk kan meteen bekoren. Diana en haar band steken nog een tandje bij voor de ietwat rauwe bluesrocker 'The Midnight Line', waarin Rein het verhaal zingt van een geheime ontmoeting tussen twee mensen op de trein. Drummer Michael Leasure en bassist Dave Osti zorgen voor een heerlijke stuwende groove, waarop Diana met een forse snarensolo kan uithalen. In het laatste gedeelte vertraagt het ritme van 'The Midnight Line'. De titeltrack 'Queen Of My Castle' is een levendige bluesrocker, waarin de zangeres tegen haar geliefde zegt, dat hij een vergissing is en dat hij nooit de koning van haar kasteel zal worden. De Roemeense toont nogmaals dat ze een goede gitariste is met een knappe Stevie Ray Vaughan beïnvloedde gitaar solo. 'I Can't Quit You' ligt qua stijl volledig in het verlengde van de titeltrack, alleen is het ritme van deze bluesrocker iets trager. Diana Rein neemt met een prachtige gitaar riff de intro van 'I Can't Quit You' voor haar rekening en ook haar fijne splijtende snarensolo is weer van een prima kwaliteit. In het aanstekelige 'One Foot In' is de sterke en aantrekkelijke steeds weerkerende gitaar riff de motor van de song en Diana zet zelf de kers op de taart van dit stuwende nummer met een geweldige gitaar solo. Het erg radiovriendelijke 'Walking Alone' is een poppy getinte rocksong, die weer gekruidt word door een melodieuze snarensolo van Diana. 'Pure Soul' is Diana's eerbetoon aan bluesrock legende Stevie Ray Vaughan. Met haar fuzzy gitaar geluid en haar vurige stem weet ze van dit eerbetoon een echt pareltje te maken. De rocker 'It's You' wordt vooruit gestuwd door het dwingende en energieke slagwerk van Michael Leasure en de diepe pompende baslijn van Dave Osti. De backing vocals zijn in dit uptempo nummer uitdrukkelijk aanwezig. Haar uitstekend gitaarwerk geeft deze stomende rocker een extra touch.

 

 

 

 

 

 

 

Het zwoele en romantische 'My Love' heeft een Latijns rumba getint ritme. Ook hier laat Diana Rein ons genieten van hemels melodieus snarenwerk. De poppy rocker 'Get Down' heeft een sterke jaren zestig vibe. Het aanstekelige en opwindende refrein geeft dit radiovriendelijke nummer een extra troef. De Wah Wah gestuurde gitaar solo van Diana past perfect in deze 'Get Down'. 'Chill Of The Night' is een countryblues ballade, waarin de stem van Diana volledig tot haar recht komt. Het is ook het eerste nummer waarin toetsenist Deake Munkihaid Shining zich in de kijker speelt met een machtige solo op het Hammond. Later neemt de gitaar van Rein het op een knappe wijze over van het Hammond. In 'Worth' zingt Diana dat het moeilijk is om het als vrouw te maken in de door mannen gedomineerde muziekwereld. Er zit veel boosheid en frustratie in haar pittige en gruizige gitaar solo. Het rauwste nummer op het album is de bluesrocker 'Heat'. Ook de gitaar en de stem van Diana klinken hier wat rauwer en gruiziger. Persoonlijk vind ik dit het beste nummer op het album. Er is niets aan te merken aan de vorige songs, maar tot 'Heat' was het allemaal nogal braaf en clean en daar komt met 'Heat' een welgekomen verandering in. Met bassist Dave Osti en drummer Michael Leasure heeft ze natuurlijk een ritmesectie die dit soort stomende en stompende muziek gewend is. Diana Rein speelt hier haar ruigste, beste en meest gevarieerde snarensolo op het album en bewijst dat ze ook in het stevigere genre best haar mannetje kan staan. Top nummer. Diana sluit het album af met het instrumentale, gitaar gedreven 'Zoe'. Het nummer heeft een mooie melodie en Diana bouwt haar gevoelvol gitaarwerk mooi op. 'Queen Of Castle' is voor mij een heel aangename kennismaking met Diana Rein. Het is een uitstekend en gevarieerd album van een zangeres met een mooie stem, die bovendien ook nog een uitstekend gitariste en liedjesschrijfster is. Het geheel klinkt naar mijn gevoel iets te braaf en te gepolijst, maar dat is kwestie van smaak. Ik kijk in ieder geval met argusogen uit naar een opvolger van 'Queen Of My Castle' en hoop dat deze muzikante ook de oversteek maakt naar Europa, zodat we ze ook live aan het werk kunnen zien en horen. (7,5/10)

 

 

 

Walter Vanheuckelom

 

 

 

01. Yes I Sing The Blues 03:28

02. The Midnight Line 03:24

03. Queen Of My Castle 03:47

04. I Can't Quit You 03:43

05. One Foot In 04:18

06. Walking Along 03:22

07. Pure Soul 04:07

08. It's You 03:26

09. My Love 04:05

10. Get Down 03:27

11. Chill Of The Night 05:05

12. Worth 04:03

13. Time's Ticking Away 04:02

14. Heat 04:42

15. Zoe 03:54

 

Diana Rein: Zang en gitaar

Michael Leasure: Drums

Dave Osti: Bas

Deake Munkihaid Shining: Keyboards