DEWOLFF – THRUST

Album Review

Album: 
DEWOLFF – THRUST
Artist: 
DeWolff
Record Label: 
Provogue/Mascot Label
Style: 
Psychedelische Southern rock
Date: 
04/05/2018
Reviewed by: 
Walter Vanheuckelom
DEWOLFF – THRUST
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
DeWolff is een psychedelische rockband uit het diepe zuiden van Nederland, opgericht in 2007 door de broers Pablo & Luka van de Poel en Robin Piso. Toen hun psychedelische maar ook hard rockende, gelijknamige EP in 2008 werd uitgebracht, veroverde het onmiddellijk de harten van liefhebbers van rockmuziek in heel Nederland en in december 2008 speelde de band hun eerste show in Paradiso, een legendarische locatie in Amsterdam. De release van hun debuutalbum 'Strange Fruits and Undiscovered Plants' uit 2009 werd gevolgd door een succesvolle tournee door Nederland en Duitsland. In 2010, de bandleden waren toen nog maar 15, 18 en 19 jaar oud, speelde DeWolff voor een publiek van 10.000 mensen op Pinkpop, het oudste muziekfestival van Europa. Eind 2010 nam DeWolff hun tweede album 'Orchards / Lupin' op. Deze plaat werd uitgebracht in januari 2011 en bereikte meteen plaats elf in de Nederlandse album charts, een enorme prestatie voor een jonge alternatieve rockband in het hedendaagse muziekklimaat. De tour die volgde op de release van 'Orchards / Lupin' was volledig uitverkocht en in augustus 2011 speelde DeWolff voor een publiek van 15.000 mensen op het Hongaarse Sziget festival en voor 30.000 mensen op het Nederlandse Lowland festival. Een filmploeg had de band gevolgd vanaf de release van hun debuutalbum tot het optreden van Sziget en in mei 2012 ging de resulterende documentaire 'DeWolff' in première op het Amsterdam International Documentary Festival. Een maand later werd het derde studioalbum 'DeWolff IV' uitgebracht. Naast enkele geëlektrocuteerde, hard rockende deuntjes, bevatte dit album ook een rockopera van twintig minuten. De live reputatie van DeWolff werd steeds groter en dankzij hun zeer energieke concerten mochten ze spelen in Frankrijk, Zwitserland, Italië, Spanje en Australië. Op zoek naar de sexy Southern Swagger om gehoord te worden op de oude Southern Rock en soul platen die inmiddels een grote invloed hadden op het nieuwe materiaal van DeWolff, reisde de band begin 2014 naar Valdosta, Georgia om hun volgende album op te nemen met de Grammy Award winnende producer Mark Neill. Het album 'Grand Southern Electric' klinkt als een klassieker. Voor hun nieuwe album 'Thrust' trok DeWolff zich in de zomer van 2017 terug in hun eigen analoge Electrosaurus Southern Sound Studio in Utrecht en het resultaat 'Thrust' kan iedereen horen vanaf 4 mei 2018.
 
 
 
 
 
 
Qua songs en inhoud vaart DeWolff overduidelijk een andere koers op dit nieuwe album. In de opener 'Big Talk' belichten ze het politieke klimaat dicht bij huis. 'Big Talk' is een krachtige opener met muzikale invloeden uit de jaren zeventig. 'Big Talk' heeft een paar schitterende sfeer en ritme wisselingen. Luka van de Poel domineert het nummer met imponerend slagwerk. In 'California Burning' belicht DeWolff de luidruchtige maatschappij van tegenwoordig. Robin Piso weet met verschroeiende riffs op de toetsen dat gevoel nog te versterken. Het wordt iets rustiger in het mooie 'Once In A Blue Moon', dat instrumentaal erg knap in elkaar zit en een heel mooie opbouw heeft. Ook hier blijft het trio trouw aan hun kenmerkende ritme en stemmingswisselingen. 'Double Crossing Man', dat Black Keys invloeden heeft, is ongetwijfeld het meest radio vriendelijke nummer op het album. DeWolff snijdt thema's als gokken en de dood aan in 'Tombstone Child' en 'Tragedy? Not Today'. De tekst van 'Tombstone Child' is erg persoonlijk en daar had de band het vroeger moeilijker mee. Vroeger werden de songs geschreven vanuit een voorbedacht concept, maar nu laten ze zich leiden door wat hun muzikaal ingegeven wordt en deze manier van werken geeft de jongens van DeWolff ook meer creatieve vrijheid. In 'Deciet & Woo', dat geschreven werd op de dag van de inauguratie van Donald Trump, pakt DeWolff de hedendaagse sociale en politieke kwesties aan. 'Deceit & Woo' vertelt bijna letterlijk het leven van Trump, want ook hier gaat het over een zakenman die het tot President schopt. En net als Trump schopt en schoffeert de man in de song dat het lust is. Pablo van de Poel gaat ziedend tekeer op zijn gitaar en dat leidt tot verwoestend gitaarwerk. Behalve tijdens de erg gevoelvolle en wondermooie snaren solo, daar kan het contrast met de rest van de gitaarpartij bijna niet groter zijn.
 
 
 
 
 
 
Het meer dan zes minuten durende 'Freeway Flight' begint als een erg knappe zoete ballade, maar verandert halfweg in een midtempo rocksong, die doet terug denken aan de hoogdagen van Deep Purple. De drie muzikanten krijgen hier nogmaals al de tijd en ruimte om hun instrumentale virtuositeit te etaleren en wees maar zeker dat ze daar gebruik van maken. Zelf was ik het meest onder de indruk van het toetsenwerk van Robin Piso dat een heel hoog Jon Lord gehalte heeft. 'Sometimes' is een dromerige song die met heel veel gevoel wordt gezongen door Pablo van de Poel en met weer een heel bepalende en erg knappe toetsen solo van Robin. Tijdens 'Swain' laten de jongens horen dat ze kunnen swingen en rocken als de beste. De afsluiter 'Outta Step & Ill At Ease' is een heel ander soort muziek en dat komt omdat deze song geschreven werd door Pablo van de Poel, terwijl de tien andere songs door de band geschreven zijn. Dit is voor mij zowel instrumentaal als vocaal, het beste nummer op het album en wat mij betreft mag Pablo gerust een solo album uitbrengen. De epische gitaar solo raakt je tot in de kleinste vezels van je lichaam en zijn stem is gemaakt om dit soort songs te zingen. 'Thrust', het zesde album van DeWolff is een mooie productie, waarin Pablo, Luka en Robin er weer in slagen om hun eigenheid te bewaren en toch andere accenten weten te leggen. DeWolff is momenteel aan het touren in Nederland en wie deze jonge Nederlandse band aan het werk wil zien en horen kan dat doen op 4 mei in Paradiso in Amsterdam, op 11 mei in Maassilo te Rotterdam, op 12 mei in Doornroosje te Nijmegen, op 19 mei in Volt te Sittard, op 24 mei in De oosterpoort te Groningen en op 25 mei in 013 te Tilburg.(7,5/10)
 
 
 
 
 
Walter Vanheuckelom
 
 
 
1 Big Talk
2 California Burning
3 Once In A Blue Moon
4 Double Crossing Man
5 Tombstone Child
6 Deceit & Woo
7 Freeway Flight
8 Tragedy? Not Today
9 Sometimes
10 Swain
11 Outta Step & Ill At Ease
 
 
 
Pablo van de Poel: gitaar, zang
Luka van de Poel: drums, zang
Robin Piso: Hammond orgel, zang