DEDE PRIEST & JOHNNY CLARK'S OUTLAWS - WHEN BIRDS WERE SNAKES

Album Review

Album:

Artist:

Dede Priest & Johnny Clark's Outlaws

Record Label:

Creeping Fig Records

Style:

Bluesrock, Folk rock

Date:

01/05/2021

Reviewed by:

Walter Vanheuckelom

DEDE PRIEST & JOHNNY CLARK'S OUTLAWS - WHEN BIRDS WERE SNAKES

http://www.dedepriest.com/news/dede-priest-with-johnny-clark-the-outlaws

https://www.jcoutlaws.com/music

https://www.facebook.com/dede.priest

https://www.facebook.com/JohnnyClarkAndTheOutlaws

De Amerikaanse zangeres, violiste, gitariste en songschrijfster Dede Priest groeide op in Texas en heeft door jarenlang op te treden een internationale naam opgebouwd. Deze muzikante beweegt zich met haar imposante stem, gitaar en viool tussen authentieke blues, Southern rock, soul, jazz en folk en roept herinneringen op aan Sister Rosetta Tharpe, Big Mama Thornton, Etta James, Don Sugarcane Harris, Freddie King en T-Bone Walker. Johnny Clark & The Outlaws is een klassiek blues trio uit Nederland, met de wortels diep in de Amerikaanse muziek traditie. De samenwerking tussen Dede Priest en Johnny Clark & The Outlaws leidt tot optredens waarbij originele songs hun stempel drukken op een geladen atmosfeer waarin blues, punkrock, folk en country gemengd worden om zo een eigen, hedendaagse cross-over stijl te creëren. De samenwerking tussen Dede Priest en Johnny Clark begon in 2015 en omdat hun samenwerking tijdens optredens zo succesvol was en nog steeds is, werd besloten om samen een album te maken. Op twaalf december 2017 lag die samenwerking in de winkelrekken onder de naam 'Flowers Under The Bridge'. Het album bevat twaalf songs, waarvan er elf door Dede Priest en Hans Klerken (Johnny Clark) werden geschreven. Anderhalf jaar later kwam er met de EP 'Crocuses From Ashes' een opvolger. Op één mei verscheen hun nieuwe album 'When Birds Were Snakes', met daarop twaalf songs. Elf songs werden geschreven door Dede Priest en Hans Klerken. '16 Tons' is de enige cover op het album.

Dede Priest & Johnny Clark's Outlaws openen hun nieuwe album met de titeltrack 'When Birds Were Snakes', een ietwat mysterieuze en dromerige ballade, die met veel gevoel en emotie gezongen wordt door frontvrouw Dede Priest. Dede Priest strooit het gehele nummer gretig rond met uitstekende en pittige gitaar riffs en kleurt zo de sound van deze opener. Johnny Clark opent met een zeer knappe slide intro het Iers getinte 'Mudslide'. Doordat Dede hier veelvuldig gebruikt maakt van haar viool zijn de Ierse folk invloeden niet ver weg. Dankzij de bluesy gitaar riffs van Johnny Clark wordt het niet helemaal een Ierse folksong. Het samenspel van de folky viool en de bluesy gitaar geeft 'Mudslide' een heel aantrekkelijke touch. 'Dirty Water In My Glass' is een swampy bluesballade, waarin Dede Priest schittert met haar licht Wah Wah gestuurd gitaarwerk. Met zijn lage stem neemt Johnny Clark de microfoon over van Dede in het funky getinte 'Make That Double A Double'. Johnny vertelt het nummer meer dan dat hij het zingt. Drummer Leon Toonen en bassist Ray Oostenrijk zorgen voor een uitstekende groove en Dede Priest pakt nogmaals uit met een pittige snarensolo.

Ook in het geweldig groovende bluesnummer 'Mojo-Ito' zorgen drummer Leon Toonen en bassist Ray Oostenrijk voor de perfecte basis. Het is met zijn meer dan zeven minuten, het langste nummer op 'When Birds Were Snakes'. Ook hier strooien Dede en Johnny weer gretig rond met pittige en splijtende gitaar riffs. Dede Priest zingt met veel gevoel de prachtige ballade 'Hyssop Blossoms (I Could Lie But I Won't)'. Het is één van de hoogtepunten op het album. Het is tevens één van de weinige songs waarin Johnny Clark de lead gitaar voor zijn rekening neemt. Zijn fijne en gevoelvolle snarensolo zijn het perfecte verlengstuk voor de prachtige stem van Dede. Al vanaf de eerste klanken van de midtempo rocker 'Drinking Again' zijn er duidelijke Creedence Clearwater Revival invloeden te horen. De drumbeat, baslijn en de steeds weerkerende gitaar riff vertonen inderdaad veel gelijkenis met 'Born On The Bayou' van deze Amerikaanse super band uit de late jaren zestig, begin jaren zeventig. De gitaar solo's van Dede Priest en John Fogerty zijn wel heel verschillend. De viool van Dede is weer uitdrukkelijk en uitstekend aanwezig in de Iers getinte bluesrocker 'Come On Down'. Met een vette en sterke gitaar riff trekt Johnny Clark dit geweldige nummer op gang. De ritmesectie, met drummer Leon Toonen en bassist Ray Oostenrijk, zorgen voor een heel strakke, maar o zo'n prachtige groove.

De enige cover op het album is het meer dan zeventig jaar oude '16 Tons' van Merle Travis. De vloeiende rockversie van Dede Priest & Johnny Clark's Outlaws is niet te vergelijken met het originele nummer. Dede en Johnny maken er een schitterend duet van. Hun stemmen matchen goed bij elkaar en Dede maakt het nummer helemaal af met twee knappe snarensolo's. In de ballade 'It's Getting Late' weet Dede Priest je weer te raken met haar doordringende spel op haar viool. Het tweede duet tussen Dede en Johnny komt er in het folky en akoestische 'Whisper & Whistle'. Het stemgeluid van Dede roept herinneringen op aan Kate Bush, een Britse zangeres die een paar wereldhits scoorde in de jaren zeventig en tachtig van vorige eeuw. Instrumentaal is het genieten van de akoestische gitaar van Johnny en de viool van Dede. Priest en haar wervelend vioolspel spelen ook de hoofdrol in het afsluitende 'Rum & Sugarcane', een instrumentaal Iers getint folk nummer. Ook Johnny Clark laat zich opmerken met heel fijn en gevoelvol gitaarwerk. Na een knappe bas solo van Ray Oostenrijk krijgt 'Rum & Sugarcane' een reggae vibe en zo danst deze song zich naar het einde toe. Dede Priest & Johnny Clark's Outlaws blijven ook met hun tweede full album 'When Birds Were Snakes' kwaliteit afleveren. Met de aanwezigheid van de viool onderscheiden ze zich ook van de meeste Nederlandse blues en rockbands. Voor wie deze band in België live aan het werk wil zien heb ik goed nieuws, want volgende week zondag dertien juni staan Dede Priest & Johnny Clark's Outlaws op het gratis Djud'la Blues Festival in Luik. Het festival vindt plaats op de Place De L'Yser. (8/10)

Walter Vanheuckelom

01. When Birds Were Snack [04:19]

02. Mudslide [04:07]

03. Dirty Water In My Glass [05:04]

04. Make That Double A Double [04:02]

05. Mojo-Ito [07:02]

06. Hyssop Blossoms (I Could Lie But I Won't) [04:14]

07. Drinking Again [04:09]

08. Come On Down [04:36]

09. 16 Tons [03:28]

10. It's Getting Late[05:49]

11. Whisper & Whistle [04:53]