DAVID GOGO - SILVER CUP

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

David Gogo is een Canadese blues gitarist die geboren werd in Nanaimo, Brits Columbia op 18 maart 1969. Na eerst wat op een ukelele gespeeld te hebben, kreeg hij een gitaar toen hij vijf jaar was. Op zijn zestiende werd hij professioneel muzikant en hij richtte de band The Persuaders op. Met deze band mocht hij openen voor grote namen als Johnny Winter, Buddy Guy en Albert Collins. Na een Europese tour als support act van The Thunderbirds mocht David een solo deal tekenen bij EMI Records. Zijn debuut album 'David Gogo' uit 1994 kende heel wat succes, maar werd door problemen bij EMI niet uitgebracht in de USA. Omdat David meer de blues, bluesrock richting uit wilde vertrok hij bij EMI en tekende hij een contract bij Cordova Bay Records. Daar verscheen in 1999 het live album 'Dine Under The Stars', dat werd opgenomen in het Queen's Hotel in Nanaimo en het akoestische studio album 'Bare Bones'. De grooves van David, vermengd met een mix van blues en rock is de basis van de muziek die David nog steeds maakt. Hij heeft al een aantal Canadese blues onderscheidingen gewonnen, waaronder zes JUNO nominaties, een CBC Saturday Night Blues Award, een West Canadese Music Award en meerdere Maple Blues Awards, waaronder drie keer de Award als beste gitarist. 'Silver Cup' is al het zestiende album van David. Het album bevat tien nummers. Het album bevat één cover en negen originele songs die David Gogo hielp schrijven. David Gogo zijn warme, gekruide zang en zijn buitengewone virtuoze talent op de gitaar, zijn samen met de emoties die te vinden zijn op het album, een combinatie die vele luisteraars zal aanspreken.

 

 

 

 

 

 

Bluesveteraan David Gogo greep de Covid 19 pandemie aan om zijn muzikale roots te herontdekken. Het resultaat is 'Silver Cup', een album dat thuis opgenomen werd met zijn oude vriend Steve Marriner als producer. Steve bespeelt op het album ook een heleboel instrumenten, zoals gitaar, piano, drums, bas, staande bas, mondharmonica, bariton gitaar, percussie, stomps en handgeklap. Het album opent met het prachtige 'Never Gonna Change', een nummer dat David samen met Tom Hambridge schreef. Buddy Guy nam het nummer in 2013 ook al op voor zijn 'Rhythm & Blues' album. Met zijn gitaar als begeleiding zingt David dat zijn hele leven hetzelfde is geweest en dat hijzelf nooit of nooit zal veranderen. Steve Marriner is het gehele nummer uitdrukkelijk en uitstekend aanwezig met frivool vingerwerk op de piano en het slidewerk van David Gogo is om duimen en vingers af te likken. Marisha Devoin zorgt voor de prachtige backing vocals in deze opener. Het ritme gaat de hoogte in voor de aantrekkelijke rocker 'Whatever I Need To Do', dat David samen met Eric Johnson schreef. Ook hier is het weer met volle teugen genieten van het prachtige gitaarwerk van de Canadees. Het uitstekende gruizige mondharmonicawerk van Steve Marriner, geeft 'Whatever I Need To Do' nog meer cachet. De Bob Dylan cover 'It Takes A Lot To Laugh, It Takes A Train To Cry' is de enige cover op dit album. David Gogo blijft wijselijk, redelijk dicht bij de originele versie. Het heerlijke pianowerk en mondharmonicaspel van producer Steve Marriner zijn weer een genot voor het oor. Marisha Devoin bespeelt de staande bas en David Gogo de slide gitaar.

 

 

 

 

 

 

Waarom David Gogo al driemaal tot beste gitarist verkozen is op de Canadese Maple Blues Awards kan je nogmaals horen gedurende de gevoelvolle slidesolo van het rustig voort kabbelende 'Morning Light'. Met de titeltrack 'Silver Cup' gaat David Gogo terug naar zijn familiegeschiedenis in de jaren 1800. Toen David's grootmoeder op vijfennegentigjarige leeftijd stierf, liet ze hem een zilveren beker na. David was gefascineerd door die beker, die al sinds de jaren 1800 in de familie is. De beker was ooit eigendom van David's bet bet overgrootoom James MacKay, een Métis bont handelaar en politicus, ten tijde van de oprichting van de provincie Manitoba. David Gogo vertelt zijn familieverhaal met veel overtuiging en instrumentaal is het genieten van zijn akoestisch gitaarwerk en van het schitterend vioolspel van Jimmy Bowskill. Het ritme gaat de hoogte in voor het vrolijke liefdeslied 'Works For Me', waarin Gogo de Zydeco sfeer opzoekt. Voor je het weet ben je aan het meestampen met je voeten of aan het dansen met dit erg aantrekkelijke nummer. Steve Marriner schittert weer op de mondharmonica en op de bariton gitaar van Gogo zit de nodige galm. In de bluesshuffle 'Blues For Dollface' zingt David over een opwindende ontmoeting met een heel knappe dame. David met een knappe solo op de resonator en Steve met een uitstekende mondharmonica solo zorgen voor het instrumentale genot. Met een intro op de staande bas trekt Marisha Devoin het swingende 'Old Enough To Know Better' op gang. Multi instrumentalist Steve Marriner schittert weer met zijn honky tonky pianospel en opwindend mondharmonicawerk. Met een opwindende snarensolo etaleert David Gogo nogmaals zijn klasse op de gitaar.

 

 

 

 

 

Het aantrekkelijke, instrumentale '64 1/2', zou verwijzen naar de vintage Mustang van David. In dit akoestische nummer etaleren David en Steve nogmaals hun grote instrumentale klasse. Voor dit album gebruikten ze vintage microfoons en honderd jaar oude gitaren, om toch maar dat klassieke vintage bluesgeluid te kunnen creëren en daar zijn beide heren met verve in geslaagd. Het album wordt afgesloten met 'Top Shelf', hiervoor vond David inspiratie nadat hij de dood vernam van zijn vriend en muzikant Frank Kelly. Frank's laatste wens was dat zijn vrienden zijn dood zouden vieren door alleen de beste flessen (die op de bovenste plank lagen) te drinken. David had zijn gitaar bij hem toen hij Frank's dood vernam en schreef het refrein op vijf minuten. 'Top Shelf' is een beklijvend eerbetoon van David Gogo aan zijn goede vriend Fank Kelley. Het akoestische album 'Silver Cup' van David Gogo is een aanrader voor de akoestische liefhebbers, die houden van een vintage geluid. David Gogo en Steve Marriner zijn twee geweldige instrumentalisten en David beschikt daar bovenop nog over een zeer goede en aangename stem. (8/10)

 

 

 

 

Walter Vanheuckelom

 

 

 

01. Never Gonna Change

02. Whatever I Need To Do

03. It Takes A Lot To Laugh, I Takes A Train To Cry

04. Morning Light

05. Silver Cup

06. Works For Me

07. Blues For Dollface

08. Old Enough To Know Better

09. 64 1/2

10. Top Shelf

 

 

David Gogo: Zang, gitaar, slide gitaar twaalfsnarige gitaar en bariton gitaar

Steve Marriner: Gitaar, piano, drums, bas, staande bas, mondharmonica, bariton gitaar, percussie, stomps en handgeklap

Marisha Devoin: Staande bas op #3, 5 en 8, backing vocals op #1

Jimmy Bowskill: Viool op #5