DANNY BRYANT – MEANS OF ESCAPE

Album Review

Album: 
DANNY BRYANT – MEANS OF ESCAPE
Artist: 
Danny Bryant
Record Label: 
Jazzhaus Records
Style: 
Bluesrock
Date: 
20/09/2019
Reviewed by: 
Walter Vanheuckelom
DANNY BRYANT – MEANS OF ESCAPE
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
Danny Bryant werd geboren op 26 juli 1980 in Royston, Hertfordshire, Engeland, de streek waar hij ook opgroeide. Hij begon op vijftienjarige leeftijd gitaar te spelen en drie jaar later was hij al professioneel als muzikant bezig. Danny is een protegé van bluesman Walter Trout. Hij is één van de beste gitaristen van het Verenigd Koninkrijk en schrijft al zijn songs zelf. Danny Bryant brengt op regelmatige basis een album uit. In 2002 verscheen zijn debuut album 'Watching You' en momenteel staat de teller al op tien studio en drie live albums. Danny Bryant kende altijd al heel wat succes, maar de grote doorbraak kwam er toch met zijn uitstekende album 'Just As I Am' dat in 2010 verscheen. Het zorgde ook voor een contract met een nieuw label, namelijk Jazzhaus Records. In 2012 verscheen bij dit label de live CD/DVD 'Night Life - Live In Holland'. Danny wilde met een nieuw studio album het niveau van 'Just As I Am' nog overtreffen en ging in zee met een nieuwe producer. Richard Hammerton duwde het niveau van Danny nog omhoog en dat resulteerde in 'Hurricane' dat in 2013 verscheen. In september 2014 verscheen 'Temperature Rising', waarmee Danny zes weken op nummer één stond in de Blues Download Chart. Bryant ging het album ook in Amerika promoten tijdens een vijf weken durende tournee. Hij speelde daar met de band van Walter Trout, die toen nog aan het herstellen was van zijn levertransplantatie. Danny Bryant wil steeds beter doen en wil graag nieuwe dingen uitproberen. Voor het live album 'Big - Live In Europe' nam Danny een Big Band onder de arm en trok daarmee op tournee. Naast bassist Alex Phillips, drummer Dave Raeburn en toetsenist Stevie Watts, zijn vaste bandleden, waren ook nog ritme gitarist Marc Raner en een blazerssectie van de partij op dit album. De blazerssectie bestond uit David Maddison op trompet, Alex Maddison op trombone, Lauren Young op tenor sax en Mark Wilkinson op bariton sax. Deze formule kende heel wat succes en er volgden een hele reeks optredens met deze Big Band. In het voorjaar van 2018 verscheen 'Revelation' het recentste studio album van deze Britse gitaar virtuoos. Ook op het nieuwe album 'Means Of Escape', dat op twintig september verschijnt, blijft Danny beroep doen op de uitstekende muzikanten van zijn Big Band. Voor de studio sessies gebruikte Danny zijn gewone vier muzikanten tellende tourband, maar er staan ook verscheidene songs op, waarbij Danny beroep doet op zijn Big Band. Het nieuwe album telt negen originele songs, die allemaal door Danny werden geschreven. Ook nog even vermelden dat 'Means Of Escape' het eerste album is waar Danny ook de rol van producer voor zijn rekening neemt.
 
 
 
 
 
 
Het album opent met de stevige en rauwe midtempo bluesrocker 'Tired Of Trying', waar heel wat invloeden van zijn mentor Walter Trout in terug te vinden zijn, maar dat toch duidelijk een Danny Bryant song is. Dit geweldige nummer over liefde en verlies staat bol van fenomenaal snarenwerk, gaande van priemende vlijmscherpe riffs tot een zinderende huilende gitaar solo. Danny zingt het nummer zoals we het van hem gewend zijn, namelijk met veel passie en overgave. De ritmesectie met knap en energiek slagwerk van Dave Raeburn en de vette diepe baslijn van bassist Alex Phillips zorgen voor de heerlijke groove waarop Bryant weergaloos kan uithalen op zijn sixstring en wie Danny een beetje kent weet dat de gitaar nog steeds zijn sterkste wapen is. De Britse gitaarvirtuoos kan alles met dit instrument. 'Tired Of Trying' is een waanzinnige opener en legt de lat meteen heel hoog voor de rest dat nog moet komen. Maar dat is geen probleem voor Bryant, want ook in de meer dan zes minuten durende ballade 'Too Far Gone' weet Danny ons weer elke seconde te boeien met zijn passievolle stem en subliem en gevoelvol gitaarwerk. 'Too Far Gone' is één van de nummers waarop de gehele Big Band meespeelt en dat is een goede keuze want de blazerssectie met David Maddison op trompet, Alex Maddison op trombone, Lauren Young op tenor sax en Mark Wilkinson op bariton sax zorgen nog voor een extra surplus. Toetsenist Stevie Watts levert zowel op het Hammond als op de piano een puike prestatie af. Hij slaagt er op zijn piano in om de donkere en sombere sfeer te verlichten met zijn fijne relaxte piano riffjes. Natuurlijk speelt het spetterende gitaarwerk van Danny weer een hoofdrol in dit schitterende nummer. Zijn gitaarspel domineert het nummer en zijn Gary Moore achtige snarensolo, die door merg en been gaat, is een lust voor het oor.
 
 
 
 
 
Volgens Danny was het een genot om dit album te maken en is hij trotser op dit album dan op alles wat hij in zijn twintigjarige carrière al gemaakt heeft. Muziek is Danny's redding in de harteloze wereld, het is zijn manier om te overleven, het is zijn middel om te ontsnappen aan de harde alledaagse realiteit en dat is ook waarover de titeltrack 'Means Of Escape' gaat. In het begin doet 'Means Of Escape' wat aan 'All Along The Watchtower' van Bob Dylan denken, maar dat verandert snel als de Brit weer spijkerhard uithaalt op zijn sixstring. Stevie Watts verwent de luisteraar weer met heerlijke piano en Hammond klanken. 'Nine Lives' is een zware stuwende Texas blues shuffle. Bassist Alex Phillips en drummer Dave Raeburn bewijzen nogmaals dat ze een stevige en betrouwbare ritmesectie zijn. Stevie Watts trekt alle registers open en etaleert zijn klasse met een geweldige solo op het Hammond B3. Even later neemt Danny over met verschroeiend en vlammend gitaarwerk. Buiten een geweldige gitarist is Danny ook een excellent songwriter die zijn gevoelens heel goed weet weer te geven in zijn songs. Luister maar eens naar het ontroerende 'Skin And Bones'. Met alleen zijn stem en zijn akoestische gitaar weet Danny je te raken tot in de kleinste vezel van je lichaam. Het is een ode aan zijn vader Ken Bryant, die een paar jaar geleden overleed. Ken was niet alleen Danny's vader, hij was ook zijn beste vriend, zijn bassist, zijn metgezel tijdens de tournees. Waar je Ken zag, zag je Danny. 'Skin And Bones' is een heel emotioneel eerbetoon van Danny aan de man die een heel groot deel van zijn leven was. Hij zingt dat nummer dan ook met veel gevoel en emotie in zijn stem.
 
 
 
 
 
 
De stomende blazers van de Big Band zijn weer van de partij in de stuwende bluesrocker 'Warning Signs (In Her Eyes)', een song die zomaar op één van de beste albums van Gary Moore zou kunnen staan. Stevie Watts schittert nogmaals met zijn wervelende Hammond klanken en Danny tovert weer een zinderende en spetterende snarensolo uit zijn sixstring. Met 'Where The River Ends' krijgen we een tweede emotionele ballade. Danny schreef dit nummer naar aanleiding van een vriend die zijn dochter verloor. In de intro krijgen we alleen de piano van Stevie en de stem van Danny. Later als de andere instrumenten hun intrede doen wordt de sound in deze meeslepende song veel rijker, toch blijven het de toetsen en de gitaar die het verdriet en hartenpijn het meest weten weer te geven. In zijn afsluitende snarensolo, die bijna twee minuten duurt, zal Danny iedereen weten te raken met gevoelvol en intens gitaarwerk. Voor de derde keer op dit album worden de blazers verwelkomd voor de stompende en stevige Deltablues song 'Hurting Time', een nummer met rauw en vet slidewerk dat ons meeneemt naar de tijd van Son House en Elmore James. Het gehele nummer door blijft Danny kwistig rondstrooien met vette slide riffs en dat werk met de bottleneck is iets dat we niet van Bryant gewend zijn. De piano solo van Stevie Watts is om duimen en vingers af te likken. Na de piano solo haalt Danny geweldig uit met een vette slide solo. Het album wordt afgesloten met het instrumentale 'Mya'. Het is weer een genot om te luisteren naar de enorme klasse van Stevie Watts die de piano en het Hammond op een fantastische wijze weet te combineren en naar Danny Bryant die elke keer weet te verrassen en te imponeren met gevarieerd snarenwerk. Het ene moment klinkt hij vlijmscherp en verschroeiend en het andere moment is hij gevoelvol en heel melodieus.
 
 
 
 
 
 
Als er nieuw album van Danny Bryant verschijnt zijn bij mij de verwachtingen elke keer erg hoog gespannen. Toch slaagt Danny er steeds in die verwachtingen nog te overtreffen en dat doet hij met deze 'Means Of Escape' ook weer. 'Means Of Escape' is een schitterend album dat op vele eindejaarslijstjes heel hoog zal genoteerd staan. Voor mij is het één van de beste albums die ik dit jaar al beluisterde. Vanaf de geweldige opener 'Tired of Trying' tot de beklijvende melodie van het afsluitende instrumentale 'Mya' is het album een emotionele rollercoaster die je zowel instrumentaal als emotioneel weet te raken. Hopelijk opent dit album terug de weg naar de Belgische podia, want persoonlijk vind ik dat Danny veel te weinig aan bod komt in ons land. Gelukkig kunnen de fans wel naar Nederland, want daar heeft Danny Bryant wel een paar concerten op de agenda. Zo is hij op 5 oktober te gast in Porgy & Bess in Terneuzen, volgend jaar op 21 februari komt hij naar Bibelot in Dordrecht, op 22 februari naar Iduna in Drachten en op 23 februari in De Flux in Zaandam. (9/10)
 
 
 
Walter Vanheuckelom
 
 
 
 
01. Tired Of Trying
02. Too Far Gone
03. Means Of Escape
04. Nine Lives
05. Skin And Bone
06. Warning Signs (In Her Eyes)
07. Where The River Ends
08. Hurting Time
09. Mya