DANIELLE MIRAGLIA - BRIGHT SHINING STARS

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

De Amerikaanse zangeres, songwriter en gitariste Danielle Miraglia komt uit Boston. Ze is bekend om haar optredens als akoestische soloartieste en als frontvrouw met haar band The Glory Junkies. Haar muziek is een mix van folk, blues, roots en Americana. In Amerika wordt Danielle al vergeleken met grootheden als Bonnie Raitt, Rory Block en een Lucinda Williams. Danielle draait al een hele tijd mee in het muziekwereldje en bracht zowel solo als met The Glory Junkies al verscheidene albums uit. In 2002 verscheen haar solo debuutalbum 'Just Wrong Enough' en in 2017 verscheen haar recentste album 'All My Heroes Are Ghosts' onder de naam Danielle M And The Glory Junkies. In 2015 werd Danielle genomineerd voor een Boston Music Award als beste singer/songwriter van het jaar. Ook in 2018 en 2019 werd ze samen met The Glory Junkies genomineerd voor een Boston Music Awards als beste blues artiest van het jaar. In 2019 won Danielle de New England Music Award als beste zangeres van het jaar. Op zestien oktober verscheen met 'Bright Shining Stars' haar nieuw akoestisch soloalbum. Deze keer komt Danielle Miraglia gewapend met een sterke gestage duim op een oude Gibson, een aanstekelijk stomp box ritme en met deuntjes variërend van hart vilt tot sociaal bewust, die zowel je hart als je heupen zullen doen bewegen. Het is een mix van zelf geschreven nummers en covers. De covers zijn een eerbetoon aan Big Bill Broonzy, Bob Dylan, Janis Joplin, Keb Mo en Robert Johnson. Danielle wordt op het album bijgestaan ​​door Laurence Scudder op viola, gitarist Peter Parcek en mondharmonicaspeler Richard Rosenblatt.

 

 

 

 

 

 

Het album opent met het heel korte, amper zeventig seconden durende, instrumentale 'Sounds Like Home'. Het is één van de drie nummers die Danielle zelf schreef voor dit album. Miraglia zorgt voor de stompbox en de fijne gitaar picking op de akoestische gitaar en Laurence Scudder voegt met haar viola wat sfeer toe aan het nummer. 'Sounds Like Home' heeft een heel onverwacht en abrupt einde. Danielle en Laurence Scudder zijn ook de enige muzikanten in de Ma Rainey cover 'CC Rider', een jazzy bluessong uit 1924. Danielle maakt er een mooie moderne akoestische versie van, die iets trager is dan de originele versie. We maken hier voor de eerste keer kennis met de stem van Danielle en dat is een heel aangename kennismaking, want ze beschikt over een heel mooie stem. De combinatie van de akoestische gitaar en de viola werkt ook in deze song perfect. Met knap vingerwerk op haar akoestische gitaarspel geeft Danielle 'CC Rider' een erg knappe outro. De mondharmonica moeten we missen in de Bob Dylan cover 'You're Gonna Make Me Lonesome When You Go'. Danielle maakt er een aangenaam en vloeiend countryblues nummer van en buiten haar akoestische gitaar horen we ook nog de elektrische gitaar van Peter Parcek. Hij geeft 'You’re Gonna Make Me Lonesome When You Go' een extra touch met een prachtige, gevoelvolle solo. Het Delta blues nummer 'Pick Up The Gun' is de tweede, door Miraglia geschreven song op dit album. De stem van Danielle zit vol emotie en klinkt soms heel rauw. In dit donkere lied zingt de zangeres dat je haar maar een reden moet geven, zodat ze je kan neerschieten. Danielle zorgt voor de stompbox en laat nogmaals horen op haar akoestische gitaar dat ze een uistekende gitariste is. Laurence Scudder versterkt het donkere gevoel nog meer met haar prachtige, diepe viola klanken.

 

 

 

 

 

 

In de originele versie van Janis Joplin haar 'Turtle Blues' speelde de piano een hoofdrol. Danielle Miraglia maakt er een prachtige uitgeklede Delta blues versie van. Ze zingt het nummer met de juiste emotie en passie. Instrumentaal is er alleen het knappe vingerwerk van Danielle op haar akoestische gitaar en het ingetogen en intense vingerwerk van Peter Parcek op de elektrische gitaar. In 'Famous For Nothin'', het laatste door Danielle geschreven nummer, zingt de zangeres dat je in onze moderne wereld niets speciaals hoeft te doen of te verwezenlijken om beroemd te zijn. Het heeft een vloeiend ritme. Ook hier heeft haar stem alleen maar begeleiding van haar akoestische gitaar en van de viola van Laurence Scudder. De treurige solo van Laurence past trouwens perfect in deze radiovriendelijke song. Net als Danielle Miraglia is Keb Mo een artiest die erg veel van akoestische muziek houdt. Misschien is dat de reden waarom Miraglia, de Keb Mo cover 'You Can Love Yourself' op dit album brengt. Gitarist Peter Parcek voorziet 'You Can Love Yourself' van heel aantrekkelijke, jammerende slide riffs. 'Meet Me In The Morning' is de tweede Bob Dylan cover op dit album en Danielle maakt er een knappe Delta blues versie van. De zangeres leeft zich helemaal in het nummer in. Haar passionele zang, die ze afwisselt met het nodige gegrom zorgt er samen met de jammerende mondharmonica van Richard Rosenblatt voor dat 'Meet Me In The Morning' één van de hoogtepunten is op dit album. De Tampa Red cover 'When Things Go Wrong (It Hurts Me Too) is een kolfje naar de hand van de one man band Danielle Miraglia. Met haar gepassioneerde zang en haar knap vingerwerk op de akoestische gitaar zet ze een uitstekende versie neer van deze klassieker.

 

 

 

 

 

 

De one man band Danielle Miraglia heeft ook de Robert Johnson cover 'Walkin' Blues' in een nieuw jasje gestoken. Het is wel spijtig dat ze haar versie heeft ingekort tot negentig seconden. Het is een plezier om deze zangeres te horen zingen en naar haar fingerpicking op de akoestische gitaar te luisteren. Haar stem en de akoestische gitaar is ook het enige dat Danielle nodig heeft voor de afsluitende titeltrack 'Bright Shining Stars', dat door Tom Bianchi, de echtgenoot van Danielle werd geschreven. Het is een radiovriendelijk nummer dat dadelijk een glimlach op je gelaat tovert en waar je blij van wordt. Danielle Miraglia beschikt over een prachtige stem en ze weet die bovendien zeer goed te gebruiken. Een ander pluspunt is dat ze weet hoe moderne akoestische blues, folk en singer/songwriter muziek moet gebracht worden. Ik word in ieder geval blij als ik deze jonge vrouw hoor zingen en op haar gitaar hoor tokkelen. Wie van akoestische muziek en een goede stem houdt zal zeker genieten van dit uitstekende akoestische album. Ik hoop dat Danielle Miraglia nooit de keuze moet maken tussen haar solowerk en de muziek met haar band The Glory Junkies, want zowel solo als met haar band etaleert deze jongedame haar klasse en naar mijn gevoel is er plaats genoeg in de muziekwereld voor beide projecten. (7,5/10)

 

 

 

Walter Vanheuckelom

 

 

 

 

 

Sounds Like Home

C.C. Rider

You’re Gonna Make Me Lonesome When You Go

Pick Up The Gun

Turtle Blues

Famous For Nothin’

You Can Love Yourself

Meet Me In The Morning

When Things Go Wrong (It Hurts Me Too)

Walkin’ Blues

Bright Shining Stars