DAN PATLANSKY - PERFECTION KILLS

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

In Zuid- Afrika is Dan Patlansky al een legende en het zal niet lang meer duren of de rest van de wereld valt ook voor deze fenomenale gitarist en songschrijver. Deze muzikant heeft dezelfde muze als wijlen Jimi Hendrix en Stevie Ray Vaughan. De zesendertig jarige Dan is in iets meer dan vijftien jaar uitgegroeid tot de blues artiest van Zuid- Afrika. Hij beschikt over een enorm goede stem en op de gitaar is hij een genie. Fender Guitars sloot een deal met Dan in 2006 en stelt hem gitaren en versterkers ter beschikking als promotie voor het merk Fender. Sinds zijn debuutalbum 'Standing At The Station' is de carrière van Patlansky steeds maar in stijgende lijn gegaan. In 2004 volgde de super cd 'True Blues'. Later volgden nog 'Real' (2006), 'Move My Soul' (2009), '20 Stones' (2012) en in 2013 het prima akoestische album 'Wooden Thougts'. Door het muziekblad Rolling Stone werd 'Daddy's Old Gun’ verkozen tot één van de beste singles van 2012. Datzelfde jaar werd '20 Stones' door Blues Rock Review verkozen bij de tien beste albums uit 2012. Dat laatste medium noemde Dan Patlansky de artiest om zeker te volgen in 2014. In 2013 deed Dan Patlansky al een kleine poging om Europa te veroveren. Hij deed een mini tour in Duitsland en had ook een optreden in Londen en Denemarken. De Duitse tour was zeer succesvol en in het najaar van 2014 kwam Dan terug voor een meer uitgebreide tour. In februari 2014 mocht hij voor 64.000 mensen in het FNB Stadium in Johannesburg openen voor Bruce Springsteen. In 2015 verscheen het zevende album 'Dear Silence Thieves' en dat kende behalve in zijn thuisland, ook veel succes in Engeland en de rest in Europa. In de herfst van 2015 werkte Dan samen met Joe Satriani een succesrijke tour door Europa af. In mei 2016 was er het geweldige album 'Introvertigo' en in 2017 was Patlansky nog voor twee concerten in Nederland. Een paar dagen verscheen 'Perfection Kills', het negende album van deze Zuid Afrikaanse gitaarvirtuoos. Het album telt elf songs waarvan Dan er zeven zelf schreef en vier in samenwerking met Theo Crous.

 

 

 

 

 

 

'Perfection Kills' opent met het opdwepende 'Johnny', een typische Dan Patlansky song. Daarmee bedoel ik dat 'Johnny' een stevige bluesrocker, vermengd met een snuifje funk en een perfecte mix van rauwe en melodieuze rock bevat. Het heeft tevens een verslavend en imponerend refrein en een geweldige en verschroeiende gitaar solo die de kers op de taart plaatst. 'Johnny' vertelt het verhaal van een kind dat een moeilijke opvoeding kende en hoe overleven hem veranderde in een taaie volwassene. De imposante diepe baslijn van Clint Falconer zorgt voor de perfecte groove van deze geweldige song. Dan Patlansky is een echte familieman en zijn vrouw en kinderen zijn altijd in zijn hoofd en hart. In 'Never Long Enough' zingt Dan dat de tijd dat hij bij zijn vrouw en kinderen is altijd te kort is en dat het steeds moeilijk is en pijn doet om afscheid te nemen wanneer hij terug op tournee vertrekt. Dean Barret zorgt op keyboards voor een knappe rustige intro, maar eenmaal de verwoestende gitaar riff zijn intrede doet barst deze erg knappe song volledig open. De toetsen blijven een centrale rol spelen in de melodie van dit meest radio vriendelijke nummer. Natuurlijk is de gitaar van Dan weer op een uitstekende wijze aanwezig en heeft 'Never long Enough' een ijzersterk meeslepend refrein. Dat Patlansky ook emotioneel erg breekbaar, geweldig sterk uit de hoek kan komen weten de echte fans al langer, 'Madison Lane' uit het album 'Dear Silent Thieves' is daar een perfect voorbeeld van. Met de breekbare en melodieuze ballade 'Mayday' kijkt Dan nuchter op de problemen van de moderne samenleving en hedendaagse relaties. Hij weet op een sombere, gevoelvolle wijze en met mooie woorden de boodschap te brengen dat mensen in hun eigen persoonlijke ratrace teveel hun naasten verwaarlozen en dat ze niet mogen vergeten dat liefde het belangrijkste is in het leven. Met zijn gitaar weet Patlansky op dezelfde intense en gevoelvolle wijze de vinger op de wonde te leggen als hij doet met zijn stem.

 

 

 

 

 

 

Een heel andere Patlansky is te horen in het verwoestende 'Too Far Gone' waarin Dan vanaf de eerste seconde alle registers opentrekt met een scheurende gitaar riff die door merg en been gaat. Het nummer gaat over oorlogen en de hebzucht van de machtigen op deze aarde, waardoor de wereld elke dag een meer beangstigde plaats wordt om te leven. Dan weet zijn woorden te begeleiden met een verwoestende instrumentale sound die weinig goeds voorspelt. Drummer Andy Maritz en bassist Clint Falconer weten een zinderende groove te creëren en Dan trekt alle registers open op de gitaar, met als resultaat rauw, vlijmscherp maar o, zo prachtig snarenwerk. De Hammond klanken van Dean Barrett maken de sound van 'Too Far Gone' nog rijker.  Hoewel 'Perfection Kills' grotendeels een rockalbum is, krijgen we met 'Judge A Man' een pareltje van een blues ballade. Gedragen door de warme Hammond klanken van Dean Barrett weet Dan in deze prachtige song met zijn stem en zijn gitaar de vrouwen van antwoord te dienen die hem wilden laten geloven dat muzikant zijn geen echte job is. Met zijn geweldig intense vingerwerk op het fretboard van zijn gitaar weet Dan weer hemelse geluiden voort te brengen en het melodieuze refrein is er weer eentje van grote klasse. Het persoonlijke 'Junky Man' gaat over het altijd op reis zijn om te voorzien in het levensonderhoud. In dit brutale bluesrocknummer weten drummer Andy Maritz, bassist Clint Falconer en toetsenist Dean Barrett een stevige en toch vloeiende groove te creëren, waarop de gitaarvirtuoos Patlansky met vingervlug snarenwerk weer kan schitteren met vlammende en spetterende gitaar riffs. De onverwachtse wendingen in deze song geven het nummer nog meer cachet. In het funky getinte 'iEyes' zingt Dan dat je best de wereld ontdekt met je ogen en in real life op ontdekking gaat in plaats van achter een scherm. Erg knap slagwerk van Andy Maritz en de diepe baslijn zorgen weer voor een heerlijke groove en de backing vocals passen perfect in deze song. In 'Shake The Cage' legt Patlansky uit dat hij gelooft dat het leven werkt in een zeven jaren cyclus en dat het goed voor je is om regelmatig een andere weg in te slaan en buiten je comfort zone te treden. Het is een relaxt nummer dat gedragen wordt door de Hammond klanken van Dean Barrett en in een paar korte pittige gitaar solo's weet Dan weer te bekoren op de gitaar.

 

 

 

 

 

 

Zoals de titel 'My Dear Boy' al laat vermoeden gaat dit nummer over Jack, de jongste zoon van Dan. Patlansky heeft nooit moeite gehad om zijn tederheid en zijn liefde voor zijn vrouw en kinderen te tonen in zijn teksten. Het ijzersterke, melodieuze refrein en het uitstekende gitaarwerk zijn ook in deze vloeiende 'My Dear Boy' de blikvangers. Met 'Dog Day', de single die het album moet promoten, gaat de Zuid Afrikaan terug de verschroeiende heavy weg op. De zware dreigende bas van Clint Falconer, het stuwende slagwerk van Andy Maritz en de wervelende Hammond klanken van Dean Barrett vormen nu ook weer de ideale basis waarop Dan Patlansky fenomenaal kan uithalen op zijn gitaar. De spetterende en scheurende, door de Wah Wah pedaal gestuurde gitaar riffs raken je weer tot in de kleinste vezels van je lichaam. Hoe hard Patlansky nog uithaalde op 'Dog Day' zo emotioneel en zacht is hij tijdens de melodieuze emotievolle ballade 'I'll Never Know', die als bonus track op het album staat. Ik volg Dan Patlansky al jaren en al vanaf zijn eerste tournee in Europa volg ik deze geweldige muzikant al en ik begrijp nog altijd niet dat hij in Nederland en België zo weinig kansen krijgt. Dan Patlansky is een muzikant die thuishoort op de grote festivals en grotere concertzalen. Elke keer er een nieuw album van Dan Patlansky verschijnt denk ik na een paar luisterbeurten dat dit het volmaakte album is en toch slaagt deze artiest is om nog elke keer positief te verrassen. Ook nu weer levert deze gitaarvirtuoos met 'Perfection Kills' een uitmuntend album af. Een aanrader voor elke gitaarliefhebber en voor elke bluesrock en rock liefhebber. In maart is Dan Patlansky op tournee in Duitsland en de UK, maar spijtig genoeg staan er nog geen datums in België of Nederland gepland. (10/10)

 

 

 

'PERFECTION KILLS' GAAT ZEKER NIET OP VOOR DAN PATLANSKY, INTEGENDEEL WANT PERFECTIE BRENGT HET BESTE IN DAN PATLANSKY NAAR BOVEN.

 

 

 

Walter Vanheuckelom

 

 

 

 

 

01. Johnny

02. Never Long Enough

03. Mayday

04. Too Far Gone

05. Judge A Man

06. Junket Man

07. iEyes

08. Shake The Cage

09. My Dear Boy

10. Dog Day

11. I'll Never Know

 

 

Band:

Dan Patlansky – Vocals, Guitars, Backing vocals

Clint Falconer- Bass guitar

Andy Maritz- Drums

Dean Barrett – Keyboards