CURSE OF LONO – SEVERED

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Felix Bechtoldsheimer is de frontman en oprichter van de Britse band Curse Of Lono. Felix werd geboren in Duitsland, maar groeide op in Engeland. Hij raakte verslaafd aan heroïne en in een poging om van de drugs af te geraken ging hij voor een ontwenningskuur naar Amerika. Daar kwam Felix in contact met een muzikant die met Gram Parsons en Little Feat had gespeeld. Dankzij deze man leerde Felix de Amerikaanse muziek beter kennen en begrijpen. Hij raakte in de ban van deze muziek en bij zijn terugkeer naar Engeland richtte hij de band Hey Negrita op. Deze band maakte een viertal albums, die in een beperkte kring lovend werden ontvangen. Na de split van Hey Negrita vormde Felix met de drummer van de band Neil Findlay een nieuwe band. Die kreeg de naam Curse Of Lono en bestaat buiten Felix en Neil ook nog uit toetsenist Dani Ruiz Hernandez, gitarist Joe Hazell en bassiste Charis Anderson. In 2016 verscheen hun eerste EP 'Curse Of Lono', met daarop vier songs. Op zeven april van dit jaar was het dan tijd voor hun eerste full album 'Severed', met tien songs die allemaal door Felix Bechtoldsheimer geschreven werden. Curse Of Lono borduurt verder op de muziek die Felix bij Hey Nigrita maakte, al gaat de muziek van Curse Of Lono  wel iets breder.

 

 

 

 

 

Het album opent met 'Five Miles, dat met mooi akoestisch gitaarwerk een knappe intro heeft. Het is een mix van Americana en blues en telt uitstekende harmonieuze gezangen. Joe Hazell is erg bepalend met atmosferisch gitaarwerk en de pulserende bas van Charis Anderson zorgt voor de knappe groove. De single die het album moet promoten is 'Pick Up The Pieces', dat zeker hitpotentie heeft. De dwingende en rollende drums van Neil Findlay vormen de basis van het nummer waarin zeker Paul Simon invloeden terug te vinden zijn. Het door de ziel snijdende luisterlied 'Each Time You Hurt' is een mix van Indie, country en folk. Dit nummer dat over liefdesverdriet en emotionele ontberingen gaat heeft een heel gevoelige en kwetsbare tekst, die dan ook met het nodige gevoel gezongen wordt. Toetsenist Dani Ruiz Hernandez weet het verdriet door middel van zijn instrument nog meer te benadrukken. Voor mij is dit één van de beste songs op het album en het is misschien ook wel het nummer dat het kortste bij de muziek van Hey Negrita aanleunt. De geweldige intro van 'Just My Head' wordt verzorgd door de bottleneck en de resonator gitaar en neemt ons mee naar het diepe Zuiden rond de Mississippi delta, maar eenmaal de harmonieuze gezangen en de andere instrumenten het nummer komen versterken verandert de sfeer van het nummer. Weer drukt Neil Findlay met zijn dwingend slagwerk zijn stempel op het nummer.

 

 

 

 

 

'London Rain' kenmerkt zich met jazzy beats en dankzij het werk op het toetsenbord van Dani Ruiz doet het meerdere malen aan het werk van The Doors denken.  Je hoort de machteloosheid en het verdriet in de stem van Felix tijdens het beklijvend mooie, maar pijnlijke sexueel geladen 'He Takes My Place'. Curse Of Lono kiest voor een bluesy benadering in voor 'Send For The Whiskey'. Het nummer kent verschillende sfeerwisselingen en het uitstekend slagwerk van Neil Findlay is weer dominerend en bepalend voor de sound van deze song. De ballade 'All I Got' wordt door de synthesizer geluiden van Dani Ruiz Hernandez gedragen en de beklijvende zang van Felix bezorgt me kippenvel. Het album 'Severed' wordt afgesloten met het melancholische 'Don't Look Down'. Het nummer gaat over het einde van een relatie accepteren. 'Severed' is een donker album, vooral de teksten zullen je niet blij maken. Dikwijls is de muziek zompig en zweverig, maar Curse Of Lono bewijst op het album dat ze ook erg stevig of zeer ingetogen uit de hoek kunnen komen. Het debuutalbum van Curse Of Lono is een aangenaam luisterwerk geworden.(7/10)

 

 

 

 

Walter vanheuckelom