CHRIS KING ROBINSON - CHRIS KING ROBINSON

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Chris King Robinson's muzikale carrière begon in 2003, wanneer hij op zijn negende zijn eerste Fender Stratocaster kreeg. Zijn liefde voor de blues had de jonge knaap al eerder, want hij groeide op met de muziek van Stevie Ray Vaughan, Jimi Hendrix, Buddy Guy en andere blues grootheden. In 2011 na duizenden uren van oefenen op zijn Fender en na het uploaden van tientallen clips op YouTube werd Chris door de befaamde internationale muziek fotograaf Robert Knight bekroond met een onderscheiding als topper van de onontdekte gitaristen op deze wereld. Knight werkte samen met gitaar fabrikant Fender om jonge, nog onbekende top gitaristen op te sporen. In 2013 begon Chris King Robinson zijn online populariteit nog meer te stijgen, zijn filmpjes op YouTube werden miljoenen maal bekeken en op Twitter introduceerde hij zichzelf als meest gevolgde bluesgitarist wereldwijd. Op twintig november van datzelfde jaar verscheen in eigen beheer ook de eerste single 'Lipstick On Her Cigar' en die stond één dag na het verschijnen al op nummer één op iTunes en op de Amazon Blues Charts. Omdat er enorm veel vraag was om op te treden richtte Chris in 2014 zijn eigen band op, die snel erkenning kreeg als een van de meest opwindende live bands van de UK. In juli 2014 was Chris King Robinson de headliner op het Poolse Suwalki Blues Festival, waar hij voor duizenden muziekliefhebbers zijn reputatie als één van de beste jonge gitaristen alle eer aan deed. In 2015 volgde een succesvolle veertiendaagse Amerikaanse tournee en de debuut EP 'Tell Me Why You Scared', die razendsnel door stootte tot nummer één op iTunes en de Amazon blues album hitlijsten. In 2016 werd hij uitgenodigd om op te treden op het exclusieve Lead Belly Festival in een uitverkochte Carnegie Hall in New York City. Chris werd door Marky Ramone aangekondigd en Chris verbaasde iedereen in de Carnegie Hall met een verzengende psychedelische jam. Ook België en Nederland mochten dat jaar kennis maken met Chris King Robinson, Nig Turner, Zac Ryan en Steve Simmonds. Zij waren die zomer te gast op het Gevarenwinkel Festival in Herselt, waar de band een heel goede indruk achter liet. Later in het jaar deed de band ook nog wat club optredens in onze contreien. In november verscheen de EP 'She's Got Nine Lives', met drie nummers die opgenomen werden in de studio en met vier live opnames van een concert in Ipswich in augustus 2015. Het album is een mix van eigen nummers en covers. In november 2017 speelde de Chris King Robinson Band  in een grote Bluesclub in Polen. Weinigen wisten dat de Poolse muziekster & beroemdheid Grzegorz Skawiński die avond aanwezig zou zijn. Skawiński was zo gecharmeerd door de band, dat hij zijn muziekproductievaardigheden aanbood aan het vurige trio. Chris, Nig en Tom mochten opnemen in Skawiński zijn prestigieuze opnamestudio Maska Studio in Gdańsk, Polen. Dit resulteerde in het debuutalbum getiteld 'Chris King Robinson'. Na vele jaren van hard werken en postproductieformaliteiten is het album nu beschikbaar voor de wereld om te horen. Op zesentwintigjarige leeftijd is dit nog maar het begin voor een gitarist waarvan velen denken dat hij de komende jaren de vaandeldrager van The Blues zal worden.

 

 

 

 

 

 

 

 

Het album opent met de knappe blues shuffle 'Track Your Down'. Drummer Tom Relihan trekt het nummer op gang. Samen met bassist Nig Turner zorgt hij voor een heerlijk stuwende groove. Chris King Robinson is een uitstekend gitarist en dat laat hij meteen horen in dit openingsnummer. Zijn fijne en gevoelvolle snarensolo zal bij heel wat gitaarliefhebbers goed in de smaak vallen. Bovendien heeft Chris ook nog een aangename stem om naar te luisteren. In de uitstekende bluesrocker 'Why Don't You Give Me Your Love' vraagt de zesentwintigjarige Chris zich af waarom het meisje waar hij stapel op is zijn liefde niet beantwoordt. Ook hier haalt Chris weer erg knap uit op zijn sixstring. In het laatste gedeelte krijgen we een knap instrumentaal gedeelte met alleen het slagwerk van Tom Relihan en de basgitaar van Nig Turner. Het melodieuze 'Million Miles Away' doet erg veel aan de muziek van Ben Poole denken. Dit meer dan vier minuten durend pareltje is één van de hoogtepunten op dit prachtige album. Het priemende en gevoelvolle snarenwerk raakt je tot in de kleinste vezel van je lichaam en Nig Turner zorgt op de basgitaar voor het kloppende hart van 'Million Miles Away'. 'Going My Own Way' begint heel rustig, maar krijgt na een minuut een geweldige sfeer verandering, waarin Chris erg knap en verschroeiend uithaalt op zijn sixstring. Dit herhaalt zich nog een paar maal en in zijn scheurende snarensolo trekt de jonge Brit alle registers open. 

 

 

 

 

 

 

 

Het ritme gaat de hoogte in voor het vrolijke en funky getinte 'Take The Red Pill'. Chris zingt het nummer met echo op zijn microfoon. Dat het trio veel plezier beleefde aan dit nummer hoor je aan het gelach van de jongens op het einde van het nummer. De heel gevoelvolle stroves vormen een groot contrast met het felle rock refrein in 'Burning Eyes'. De tweede blues shuffle op het album is 'Woman Who You Talkin' To'. Waarom er wat vervorming op de stem van Chris zit snap ik niet zo goed, want de jongeman bezit een heel aangename stem om naar te luisteren. Chris en zijn gitaar spelen de hoofdrol in dit erg dansbare nummer. In de twee scheurende snarensolo's etaleert de jonge Brit nogmaals zijn klasse als gitarist. Ook als het fijn en gevoelvol moet schittert Chris op zijn sixstring, luister maar eens naar het prachtige 'Tell Me Why You're Scared'. Chris strooit het ganse nummer gretig rond met pittige en fijne gitaar riffjes en zijn gevoelvolle en intense solo is een lust voor het oor. Daarna krijgen we het instrumentale 'Chicken On The Farm', een vintage rock'n roll song, waarin de drie heren hun instrumentale virtuositeit etaleren. 'Chris King Robinson' is een heel gevarieerd album. Na het vintage rock'n roll geluid krijgen we de verschroeiende bluesrocker 'Train Train'. Met energiek en strak slagwerk bepaalt Tom Relihan het ritme en de beukende zware baslijn van Nig Turner zorgt voor de stevige en pompende groove. Weer zit er vervorming op de stem van Chris. De gitaarliefhebbers kunnen hun hart weer ophalen aan het splijtende en scheurende gitaarwerk van Mister Robinson. Het gevoel van de rijdende trein vind je zeker terug in dit zinderende nummer.

 

 

 

 

 

 

'Trippin' On Earth' begint als een melodieuze, dromerige ballade. Het catchy refrein is feller en vormt een mooi contrast met de stroves. In het instrumentale gedeelte haalt Chris schitterend uit met priemend en scheurend gitaarwerk. Met een titel als 'Psychedelic Rock Jam' kan je als luisteraar al vermoeden wat er gaat komen. Het is een instrumentale psychedelische blues rock jam met een hoog Jimi Hendrix gehalte. In dit soort songs komt de instrumentale sterkte van dit trio helemaal tot zijn recht. Ook het afsluitende 'Bipoddy Boppody Blues' is een instrumentaal pareltje. In dit uitstekende bluesrock nummer krijgen gitarist Chris King Robinson, bassist Nig Turner en drummer Tom Relihan nog wat extra hulp van Duncan Plexico, Ed Oleszko, Rudy Torres en Shaun Keefe die nog wat extra gitaar solo's aan het nummer toevoegen. 'Chris King Robinson' is het eerste full album van Chris King Robinson. Net als de uitstekende EP die Chris eerder uitbracht, is dit debuutalbum een prachtig album geworden. In dit bluerock album etaleert Chris niet alleen zijn grote klasse en vaardigheden op de gitaar, maar ook zijn klasse als songwriter. 'Chris King Robinson' bevat dertien uitstekende songs, die geschreven werden door Chris, Nig en Tom. Misschien zorgt dit prachtige album voor de grote doorbraak van Chris King Robinson en zijn band. (8,5/10)

 

 

 

Walter Vanheuckelom

 

 

 

 

01. Track Your Down

02. Why Don't You Give Me Your Love

03. Million Miles Away

04. Going My Own Way

05. Take The Red Pill

06. Burning Eyes

07. Woman Who You Talkin' To

08. Tell Me Why You're Scared

09. Chicken On The Farm

10. Train Train

11. Trippin' On Earth

12. Psychedelic Rock Jam

13. Bippody Boppody Blues

 

 

Chris King Robinson: Zang en gitaar

Tom Relihan: Drums

Nig Turner: Bas