CARA BEING BLUE – GRIT

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Cara Being Blue is een Amerikaanse bluesband, die de laatste tien jaren menigten van duizenden op festivals en honderden overal in Metro Nashville en Middle Tennessee heeft vermaakt met hun aanstekelige blues muziek. Cara Lippman is de frontvrouw en het gezicht van deze dynamische en boeiende band. Cara kwam meer dan een decennium geleden naar Nashville om haar live performance vaardigheden aan te scherpen. In de lokale bluesscene van Music City, kreeg ze in de kortste tijd ze titels als Jam Queen, Nashville Blues Society Jambassador en Empress of the Blues. Zij en haar band werden vier jaar op rij door de Nashville Industry Music Awards (NIMA) genomineerd als Best Live Blues Band (Best Blues) Artist). Cara's originele muziek wordt nog steeds gespeeld op blues radioprogramma's over de hele wereld. Begin 2016 werd Cara geëerd door de Tennessee Rhythm and Blues Society voor haar bijdrage aan de bluesmuziek in Middle Tennessee. Cara creëerde en organiseert wekelijks de beroemde dinsdag Pro Blues Jam in het lokale Nashville. In 2016 verscheen hun debuut EP 'Full Throttle', die overal goede kritieken kreeg. In 2018 waren Cara en haar bluesjam te zien op het Taiwanese televisieprogramma 'Music Everywhere'. In begin van 2019 verscheen 'Grit' het debuutalbum van Cara Being Blue, met daarop tien originele songs die door Cara geschreven werden. Soms schreef ze de songs helemaal alleen, maar de meeste songs kwamen tot stand door een samenwerking met anderen, zoals Rachel Caldwell, Charles Casanova, Diana Draeger of Val en Jennifer Lupescu.

 

 

 

 

 

 

Het album opent met de titeltrack 'Grit', dat opgedragen wordt aan haar vriendinnen Barbara en Trish, die de strijd tegen kanker verloren. 'Grit' is een opwindend bluesnummer, waarin dadelijk de prachtige  soulvolle stem van Cara opvalt. Ze zingt het nummer met veel kracht en passie en het rauwe randje in haar stem geeft haar zang nog meer cachet. Backing zangeres Mandy Vixen geeft 'Grit' ook een duidelijke meerwaarde. Cara Being Blue heeft een sterke ritme sectie met drummer Flip Winfield (zeven songs) en bassist Jonathan Nixon (zeven songs) en zij zorgen in deze 'Grit' voor een opwindende stevige groove. Op piano weet Eric Robert dadelijk indruk te maken met zijn knappe korte riffjes. De saxofoon solo van Miqui Gutierrez is imposant en met vlijmscherpe riffs die door merg en been gaan drukt gitarist Val Lupescu ook zijn stempel op deze erg sterke opener. 'Crocodile Man' is een vloeiende rocker met een onheilspellende sound. Gastmuzikant Dave Fields neemt het gitaarwerk voor zijn rekening. Met de bluesrocker 'Leave Me In Flames' zijn we nog maar aan het derde nummer toe, maar we krijgen met Will Gustofson ook al de derde gitarist te horen. Hij heeft een heel ander gitaar geluid en weet vooral met splijtende en vlijmscherpe riffs, die door merg en been gaan, te overtuigen. De power ballade 'One Day' wordt gedragen door de warme Hammond klanken van Eric Robert. Cara Lippman zingt het nummer heel overtuigend en heel passioneel. Val Lupescu met een melodieuze snarensolo en Tim Gonzalez met subliem gruizig blaas en zuigwerk op de mondharmonica kleuren de sound van deze prachtige rock ballade. Een andere prachtige ballade is 'You Don't Wanna'. Deze slow bevat minder rock en meer blues en de prachtige stem van Cara komt weer volledig tot haar recht. Ex Allman Brother gitarist Jack Pearson trekt met een prachtige gitaar solo het nummer op gang en hij blijft het gehele nummer uitstekend aanwezig met prachtige gevoelvolle riffs en een prachtige solo. Ook toetsenist Eric Robert schittert hier weer met door zijn knap en gevoelvol pianospel. 'You Don't Wanna' is de eerste song waarin bassist David Abdo en drummer Matt Doctor de ritmesectie vormen.

 

 

 

 

 

 

Ook in het aantrekkelijke 'Skippin' Stone' zorgen David Abdo en Matt Doctor voor de heerlijke groove. Het is een vloeiend nummer met een erg catchy en sterk refrein. Instrumentaal is het weer genieten van het knappe snarenwerk van Val Lupescu en het sublieme toetsenwerk van Eric Robert. De intro van de meer dan vijf minuten durende slowblues 'Old Feelin'' wordt beheerst door de heerlijke gitaar van Val Lupescu. Tim Gonzalez is het gehele nummer op een prachtige wijze aanwezig op de mondharmonica en hij zet zelf de kers op de taart met een uitstekende solo die perfect in het nummer past. 'Kind Kinda Man', dat Cara schreef voor haar vader Arthur Lippman, is een soulvol bluesnummer, waarin Eric Robert op orgel en piano nogmaals zijn meerwaarde voor deze band etaleert. De blazers met saxofonist Miqui Gutierrez en trombonespeler Varney Greene versterken het soul gevoel. 'My Doggie' is één van de mindere songs op het album. Gelukkig maakt het puike snarenwerk van gitarist Will Gustofson en het gruizige mondharmonica werk van Tim Gonzalez de song toch nog de moeite waard. Voor het uptempo country blues nummer 'Some Fun' wordt het gaspedaal helemaal ingeduwd. Dit afsluitende nummer is een geweldig nummer om de beentjes los te gooien op de dansvloer. Het is een nummer dat zeker tijdens de concerten voor heel wat animo zal zorgen, want op dit aanstekelijke ritme kan je moeilijk stil blijven staan. Gitarist Will Gustofson pakt uit met heerlijke flitsende finger picking riffs op zijn sixstring en de frontvrouw laat duidelijk horen dat ze heel wat plezier heeft. 'Grit' van Cara Being Blue is een heel aangenaam album van een uitstekende zangeres, die zich omringt heeft met prima muzikanten. (7,5/10)

 

 

 

Walter Vanheuckelom

 

 

 

 

01. Grit

02. Crocodile Man

03. Leave Me In Flames

04. One Day

05. You Don’t Wanna

06. Skippin’ Stone

07. Old Feelin’

08. Kind Kinda Man

09. My Doggie

10. Some Fun

 

Cara Lippman – Zang

Mandy Vixen – Background vocals # 1 & 3

Val Lupescu – Gitaat op # 1, 4, 6 & 7; ritme gitaar op # 5 & 9

Dave Fields – Gitaar op # 2

Jack Pearson – Gitaar op # 5

Will Gustofson – Gitaar op # 3, 9 & 10

Eric Robert – Keys/orgel

Jonathon Nixon – Bas op #1, 2, 3, 4, 7, 8 & 10

David Abdo – Bas op # 5, 6 & 9

Flip Winfield – Drums op #1, 2, 3, 4, 7, 8 & 10

Matt Doctor - Drums op # 5, 6 & 9

Miqui Gutierrez – Sax op # 1 & 8

Varney Greene – Trombone op #1 & 8

Tim Gonzalez – Mondharmonica op # 4, 7, 9 & 10