BRYCE JANEY - ORGANIC MAN

 

http://www.thejaneys.com/

 

https://www.facebook.com/Bryce-Janey-168197936533914/

 

 

 

Bryce Janey begon zijn carrière op dertien jarige leeftijd in zijn woonplaats Marion, Iowa in het bluesrock trio The Janey's. Met zijn moeder op drums en zijn vader Billy Lee op gitaar, kende de band zowel regionaal en nationaal heel wat succes Ze deelden het podium met meer dan 50 nationale acts, waaronder Buddy Guy, Delbert McClinton, Blues Traveler, Johnny Winter, Elvin Bishop en van de grote, Koningin van de blues Koko Taylor. Bryce begon in de begin jaren negentig aan een solo carrière en combineerde de twee projecten feilloos. In 1995 verscheen zijn eerste solo cd 'Practice What You Preach'. Het album kende heel wat succes. Sinds 2011 bracht Bryce, bij Grooveyard Records al vier top albums uit onder zijn naam, namelijk 'Game Of Life', 'Burning Flame','Blues In My Soul' en 'Delta Road'. Met zijn nieuwe album 'Organic Man' gaat Bryce een andere weg op. Geen muzikanten op het album, alleen Bryce en een paar gitaren. 'Organic Man' bevat twaalf originele songs die door Bryce geschreven zijn. Janey deed ook de opnames, mixing en de mastering van het album. Het zijn niet allemaal nieuwe nummers, want songs als 'Organic Man', 'Country Fever', 'Down Home Blues' en 'Going Down Tho The River' werden door Janey al opgenomen en zijn te vinden op zijn vorige albums. Het grote verschil is wel dat het toen opnames waren met een band en elektrische gitaar en dat het nu helemaal uitgeklede akoestische versies zijn.

 

 

'She's Gone Away' is een geweldige traditioneel bluesnummer, dat vergeleken kan worden met de grote hits van Leadbelly en Robert Johnson in hun hoogdagen. Bryce zijn rauwe doorleefde stem past perfect voor dit soort muziek en zijn kwaliteit als gitarist kennen we al langer. Hier mengt hij knap vingerspel met puik slide werk. De steeds weerkerende stuwende groove in '1973' en 'Good Ol' Dog' legt in beide songs de ideale basis voor deze aanstekelige beresterke nummers, waarin Janey weer bekoort met de bottleneck. In 'Good Ol' Dog' horen we de elektrische gitaar, maar dat is een uitzondering op deze schijf. De liefhebbers van pure akoestische blues gaan zeker lekker genieten van deze 'Organic Man'. Met 'Down Home Blues' houdt Bryce de muziek van Robert Johnson, Son House en Leadbelly levendiger dan ooit. Deze man heeft het in zijn vingers, in zijn stem, eigenlijk in heel zijn lichaam. Bryce Janey ademt blues op deze 'Organic Man'. Janey trekt het ritme wat omhoog voor de erg dansbare boogie 'Iowa Boogie'. Het beste nummer op het album is ongetwijfeld het uptempo 'Going Down To The River', dat thuishoort bij de betere blues songs ooit gemaakt. Het samenspel van Bryce zijn imponerend gitaarspel en zijn doorleefde stem zorgt voor een magisch resultaat. Een vette smerige groove stuwt 'Mississippi Star' vooruit, het doet onbewust denken aan de muziek van Seasick Steve. Hoewel Bryce alleen zijn stem en gitaar gebruikt op dit album, weet hij toch elke keer weer te verrassen door het gevoel en de passie die hij in zijn nummers legt. 'Luister maar naar de titeltrack 'Organic Man' en je weet dadelijk wat ik bedoel. 'Country Fever' blinkt uit door zijn eenvoud. Nog een parel is 'Pain In My Heart', waar de hartpijn in Bryce's stem te horen is. Het vingerwerk op de six string is weer pure klasse en heel gevarieerd. Dat de artiest zelf veel plezier beleefde aan dit album horen we op de vrolijke, korte afsluiter 'Too Much Fun'. Een heerlijk ritme dat de blijheid perfect weergeeft. Ik volg Bryce Janey al jaren en de man heeft me nog nooit ontgoocheld. Nu begon ik met wat argwaan naar 'Organic Man' te luisteren, maar al vrij vlug had Bryce mijn hart weer veroverd. Dit album is een aanrader voor elke blues liefhebber en zeker voor de fans van de akoestische blues. (8/10)

 

 

Walter Vanheuckelom