BRYAN LEE – SANCTUARY

Album Review

Album: 
BRYAN LEE – SANCTUARY
Artist: 
Bryan Lee
Record Label: 
Ear Revelant Records
Style: 
blues - gospel - Nola
Date: 
01/09/2018
Reviewed by: 
Walter Vanheuckelom
BRYAN LEE – SANCTUARY
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
De Amerikaanse bluesgitarist en zanger Bryan Lee werd geboren op 16 maart 1943 in Two Rivers, Wisconsin. Zijn bijnaam is braille blues daddy, omdat hij sinds zijn achtste volledig blind werd. Door zijn grote interesse in oude rhythm and blues en blues muziek, luisterde hij als tiener s'nachts veel naar de radio, meestal naar de muziek van radiostations als WLAC uit Nashville. Hier hoorde Lee voor het eerst de muziek van Elmore James, Albert King en Albert Collins. In zijn late tienerjaren speelde Lee ritme gitaar in een regionale band The Glaciers, die vooral covers van Elvis Presley, Little Richard en Chuck Berry speelden. In de jaren zestig ging zijn interesse vooral uit naar de Chicago blues. In 1979 verscheen Bryan Lee zijn debuutalbum 'Beauty Isn't Always Visual'. In het begin van de jaren tachtig mocht hij op tournee openen voor Muddy Waters, één van zijn grootste idolen. In 1982 verhuisde Bryan naar New Orleans, waar hij een gekend figuur werd op Bourbon Street. In de erg populaire club The Old Absinthe House speelde Lee met zijn band Jump Street Five, vijf avonden per week en dat veertien jaar lang. Daardoor kreeg Bryan Lee een goede live reputatie, naambekendheid en een schare trouwe fans. Voor het tweede album 'The Blues Is ....' van Bryan Lee was het wachten tot 1991. Het album verscheen bij het label Justin Time en vanaf dat moment verscheen er bij dat label op regelmatige basis een album van Bryan Lee. Na het sluiten van The Old Absinthe house en na de verwoestende orkaan Katrina tourde Lee met een nieuwe band in de Mid West en Oostkust van de USA. In 20005 mocht Bryan Lee optreden tijdens het verjaardagsfeestje ter gelegenheid van BB King zijn tachtigste verjaardag. In 2007 mocht Bryan als gast optreden in de documentaire '10 Days Out: Blues From The Backroads' van Kenny Wayne Shepherd. Voor het album 'Live In Chicago' van Kenny Wayne Shepherd & Friends kreeg Bryan Lee een Grammy Award nominatie voor zijn bijdrage aan dat album. Datzelfde album won ook een BMA Award voor beste Bluesrock album. 'Play One For Me' uit 2013 was het laatste album van Bryan, maar daar is sinds één september verandering in gekomen. Na vijf jaar wachten is er eindelijk 'Sanctuary', met daarop elf songs, waarvan Bryan bijna alle nummers zelf schreef.
 
 
 
 
 
 
Het album 'Sanctuary' opent met het erg dansbare 'Fight For The Light', dat een mix is van Nola, funk en gospel. De erg gelovige Bryan Lee dankt en eert in dit eigen geschreven nummer Jezus Christus. Bassist Jack Berry zorgt voor een heerlijke funky baslijn en het sublieme toetsenwerk van Jimmy Voegeli is het gehele nummer aanwezig. De nu vijfenzeventigjarige Bryan Lee heeft nog steeds een volle en krachtige stem en ook zijn snarenwerk kan me nog steeds bekoren. Ook in de swingende blues shuffle 'The Gift' horen we een diepgelovige en dankbare Bryan Lee. In dit verhaal vertelt hij hoe hij op tienjarige leeftijd in aanraking kwam met muziek van Chuck Berry en Little Richard en dat die momenten zo opwindend waren dat hij besloot om zelf muziek te gaan maken. Voor de rest van het verhaal moet je zelf maar naar deze aanstekelige swingende shuffle luisteren. Instrumentaal is het genieten van de heerlijke toetsensolo van Jimi Voegeli en de uitstekende melodieuze snarensolo van Marc Spagone. Jezus blijft heel aanwezig in het funky 'Jesus Gave Me The Blues', waarin backing vocaliste Deidre Fellner met haar prachtige soulstem een grote inbreng heeft. Drummer Matt Liban, percussionist Pauli Ryan en bassist Jack Berry rollen met hun heerlijke funky groove nogmaals de rode loper uit voor gitaristen Bryan Lee en Marc Spagone en toetsenist Jimmy Voegeli die hun instrumentale virtuositeit weer gretig demonstreren. Het meer dan zes minuten durende 'U-Haul' is de eerste van drie songs die niet door Bryan Lee geschreven zijn. In deze Cootie Stark song is het NOLA gevoel weer sterk aanwezig. Onder de enthousiaste aanmoedigingen van zijn frontman Bryan Lee zet Jack Berry met een knappe diepe bas solo de kers op de taart in deze aanstekelige song. Jimmy Voegeli zorgt op de piano voor een frisse sound. 'Sanctuary' is een gospelballade van een bijna biddende Bryan Lee die zijn geloof opnieuw met de hele wereld wil delen. Deidre Fellner biedt de perfecte vocale ondersteuning met haar geweldige stem. Jimmy Voegeli is weer nadrukkelijk aanwezig op het orgel en het fantastische akoestisch slidewerk van Greg Koch op de dobro gitaar bezorgt me kippenvel.
 
 
 
 
 
 
Ook de meer dan zes minuten durende slowblues 'Mr. Big' heeft een boodschap van God. Gitarist Marc Spagone speelt zich weer in de kijker met gevoelvol snarenwerk en ook Jimmy Voegeli demonstreert nogmaals zijn klasse op de piano en het orgel. De sublieme bas solo van Jack Berry is om duimen en vingers af te likken. Richard Cella schreef de toetsen gedreven ballade 'Only If You Praise The Lord', dat weer op een geweldig meeslepende wijze gezongen wordt door Bryan Lee en Deidre Fellner. Het is een nummer dat gerust in een Afrikaanse kerkdienst kan gezongen worden. De funky getinte ballade 'Don't Take My Blindness For A Weakness' is een erg persoonlijk nummer. Bryan zingt met veel overtuiging dat je zijn blindheid niet als een zwakheid mag zien, want dat hij net zo goed is als alle andere mensen. Marc Spagone kruidt deze knappe slowblues met gevoelvol en melodieus snarenwerk. Het blijft religieus in het meeslepende 'I Ain't Gonna Stop Now', waarin Bryan er van overtuigd is dat Jezus hem ooit in zijn huis zal verwelkomen. Het frisse honky tonk pianowerk van Jimmy Voegeli kleurt de sound van deze song en even later demonstreert Bryan zijn kunnen op de gitaar met een melodieuze snarensolo. Bij de ballade 'The Lord's Prayer' hoort nog een speciaal verhaal. Het nummer kwam voor het eerst voor tijdens een droom van Bryan. Dat gebeurde in de nacht voor hij een concert moest spelen in een kerk in Spitsbergen, Noorwegen. Bryan hoorde een muzikaal arrangement in zijn slaap en de volgende dag kon hij het nummer uit zijn hoofd spelen. Bryan nam het nummer nog dezelfde dag op in Noorwegen, maar het zou nog zeven jaar duren en een toevallige ontmoeting met producer Steve Hamilton die zijn studio en zijn vaardigheden aanbood, voordat de rest van het album werkelijkheid werd. Jimmy Voegeli is in deze slow weer schitterend aanwezig op orgel en piano. Het album wordt afgesloten met de blues shuffle 'Jesus Is My Lord And Savior' en zoals de titel al laat vermoeden is ook dit weer een eerbetoon aan Jezus. Het schitterende gitaarwerk komt deze keer van Adam Douglas en het wervelende orgelwerk komt van Iver Olav Erstad. Ondertussen weten we ook al dat Bryan Lee van bas solo's houdt, want in deze afsluiter speelt bassist Per Oystein Erstad al de derde bas solo op dit album. 'Sanctuary' van Bryan Lee is een schitterend album, met teksten die oprecht uit het hart van deze diepgelovige muzikant komen. Bryan Lee slaagt er in om zijn liefde voor de muziek te verweven in met zijn diep geworteld geloof. (8,5/10)
 
 
 
 
Walter Vanheuckelom
 
 
 
01. Fight For The Light
02. The Gift
03. Jesus Gave Me The Blues
04. U-Haul
05. Sanctuary
06. Mr. Big
07. Only If You Praise The Lord
08. Don't Take My Blindness Fo A Weakness
09. I Ain't Gonna Stop Now
10. The Lord's Prayer
11. Lord and Saviour
 
musicians:
 
Bryan Lee: Guitar, vocals
Deirdre Fellner: Backup vocals
Marc Spagone: Guitar
Jack Berry: Bass
David Kasik: Bass
Matt Liban: Drums
Jimmy Voegeli: Keys
Pauli Ryan: Percussion
Steve Hamilton: Percussion
Greg Koch: Dobro