BRUNO DENECKERE - I REMEMBER THE DAY

Album Review

Album: 
BRUNO DENECKERE - I REMEMBER THE DAY
Artist: 
Bruno Deneckere
Record Label: 
Lie Records
Style: 
Akoestische country, Americana en blues
Date: 
23/03/2018
Reviewed by: 
Walter Vanheuckelom
BRUNO DENECKERE - I REMEMBER THE DAY
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
De Belgische muzikant Bruno Deneckere draait al een hele tijd mee in het Belgische muziekwereldje. De eerste keer dat we van Bruno hoorden was als frontman van The Pink Flowers in 1986. Met deze band bracht hij hij drie albums op de markt, namelijk 'April Showers' in 1990, 'Tune' in 1992 en 'Blind Man's Son' in 1995. Na The Pink Flowers startte Bruno in 1997 met Bruno & The Blue Period een ander project op, dat maar één jaar stand hield. Daarna ging de Gentenaar Bruno Deneckere solo en dat leverde een vijftal mooie albums op, zoals 'Beyond The Pink Flowers' uit 1999, 'Down The Road' uit 2000, 'Crescent Of The Moon' uit 2004, 'Someday' uit 2007 en 'Walking On Water' uit 2011. Bruno was en is nog steeds een bezige bij en hij is ook te horen als muzikant op verschillende albums van onder andere Lieven Tavernier, Derek, Filip De Fleurquin, Het Gespuis en HT Roberts. Bruno maakt als bandlid ook nog deel uit van andere projecten zoals de The Landed Gentry en The Infamous Roots Rielemans Family Orchestra. In 2013 verscheen het live album Bruno Deneckere & Nils De Caster Live' en het is deze Nils De Caster die ook op het nieuwe album 'I Remember The Day', de muzikale compagnon is van Bruno. Het album bevat elf songs die allemaal geschreven zijn door Bruno Deneckere.
 
 
 
 
 
 
Bruno en Nils verzorgen de harmonieuze samenzang en ze bespelen ook alle instrumenten die je op 'I Remember the Day' hoort. Het album opent met de weemoedige titeltrack 'Breathing Again'. Ik zie je al verbaasd kijken, maar 'i remember the day' is een zin uit de weemoedige country ballade 'Breathing Again'. Dezelfde sfeer blijft hangen tijdens 'Second Kiss', waarin Bruno met wat heimwee in zijn stem terugkijkt naar het verleden. De twee stemmen en twee akoestische gitaren zijn meer dan voldoende om de luisteraar te boeien. 'Who Opened The Door?' is een meeslepend bluesy nummer, waarin de akoestische gitaar en de twee samenhorende stemmen weer de basis vormen en het orgel en de verrassende sirenes voor de instrumentale afwerking zorgen. Er komt meer ritme en swung in het album met 'Rocking Right', een vloeiend rock'n roll nummer waarin de klanken van de akoestische gitaar en de resonator mooi samengaan. 'Rocking Right' is het meest uitgelaten nummer op het album. Tijdens 'Lost In The Shuffle' horen we hoe Bruno zichzelf zag in 1969. In deze bluegrass song kunnen we niet alleen genieten van de harmonieuze samenzang, maar ook van het knappe samenspel van de akoestische gitaar en de mandoline. In de wondermooie ballade 'Where Are The Smoky Bars?', door Bruno regelmatig zijn strijdlied genoemd, kijkt Deneckere nogmaals vol heimwee terug naar het verleden. Ook hier is het weer volop genieten van het uitstekende vingerwerk op de snaren van de akoestische gitaar.
 
 
 
 
 
 
Het mooiste nummer op het album 'I Remember The Day' is voor mij het droevige klaaglied 'Waiting For You'. Dit is het soort songs waar Bruno Deneckere een patent op heeft en waarin hij je met zijn stem weet te raken tot in de kleinste vezel van je lichaam. Het orgel zorgt voor een mooie en melodieuze intro van 'A Change Is Gonna Come', ook niet dadelijk een vrolijke song, maar toch een nummer dat terug wat hoopt geeft. Nog een nummer waar je nooit genoeg van krijgt is het prachtige en melodieuze 'Take My Hand'. Hoe het samenspel van het uitstekende fingerpicking met het knappe werk met de bottleneck samensmelt tot één geweldig en zalig geheel kan je moeilijk in woorden beschrijven, want woorden zullen altijd te klein zijn om dat gevoel te beschrijven. Het met heimwee terugkijken naar het verleden blijft de toon van dit album bepalen en dat is in het Americana nummer 'I Missed That Train Again' niet anders. Afsluiten doen Bruno en Nils met de liefdesballade 'True Love', waarin het beklijvende slide werk de sound van het nummer bepaalt. True Love Never Ends zingt Bruno en die woorden kunnen we ook gebruiken voor dit prachtige album, want met 'I Remember The Day' zal Bruno Deneckere veel harten van muziekliefhebbers voor altijd weten te bekoren. Een aanrader voor elke muziekliefhebber en a must have voor de fans van akoestische muziek. (8,5/10)
 
 
 
 
 
 
Walter Vanheuckelom
 
 
 
 
Breathing Again
Second Kiss
Who Opened The Door?
Rocking Right
Lost In The Shuffle
Where Are The Smoky Bars?
Waiting For You
A Change Is Gonna Come
Take My Hand
I Missed That Train Again
True Love