BROKE FUSE & FRIENDS - WHY SHOULD I BE BLUE?

Album Review

Album: 
BROKE FUSE & FRIENDS - WHY SHOULD I BE BLUE?
Artist: 
Broke Fuse & Friends
Record Label: 
Eigen beheer
Style: 
Blues, Folk
Date: 
25/06/2020
Reviewed by: 
Walter Vanheuckelom
BROKE FUSE & FRIENDS - WHY SHOULD I BE BLUE?
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
Broke Fuse is een one man blues/roots band uit Toronto, Canada. Met zijn koffer kick-drum, een doos met mondharmonica's, een versleten gitaar, een mini wasbord, een ukelele en een kazoo trekt Jay Moonah naar zijn optredens. Hij speelt een mix van eigen originele songs en covers van oa Willie Dixon, Jimmy Reed, Little Walter en Tom Waits. Jay Moonah is reeds vijfentwintig jaar actief in de Canadese muziekscene en is een voormalig lid van indie-roots rockers Uncle Seth en retro-folk act The McFlies. Jay is ook mede oprichter van de Scarborough Uke Jam. In 2017 vormde Jay samen met de legendarische gitarist Mike McKenna (Luke & The Apostles, McKenna Mendelson Mainline) het McKenna Moonah Blues Duo. Mike en Jay richtten later de rockabilly band Mike McKenna's Rockin' Redcoats op. Als Broke Fuse begon Jay Moonah in 2014 op te treden. In 2015 bracht hij met Broke Fuse zijn debuut EP 'The Underground' uit en in 2017 volgde met 'Broke Down & Blue' de volgende EP. Begin 2020 besloot Jay dat het misschien tijd was om wat extra leden toe te voegen aan Broke Fuse en met dat doel voor ogen begon hij te repeteren met andere muzikanten. Helaas stak Covid 19 stokken in de wielen. De creatieve Jay Moonah besloot dan maar om op afstand met zijn muzikale vrienden samen te werken. Het was soms een hobbelig proces, maar het resultaat verscheen op 25 juni en kreeg als titel 'Why Should I Be Blue?'. Er staan acht originele, door Jay Moonah geschreven songs op deze CD. Zeven nummers schreef hij alleen, voor 'The Runner Duck' kreeg hij hulp van Attila Baraczka.
 
 
 
 
 
 
Het album opent met het knap en melodieus bluesnummer 'Blow All The Blues Away', waarin Jay Moonah bijna al de instrumenten voor zijn rekening neemt. In deze semi akoestische song speelt Jay de akoestische gitaar, de basgitaar en de mondharmonica. Frank Baraczka begeleidt hem op de drums. Toch zijn er met Alex Matthew en Mike McKenna nog twee gastmuzikanten aanwezig. Op hun elektrische gitaar zorgen zij voor een prachtige intro (Alex) en outro (Mike). Jay Moonah beschikt over een heel mooie stem en hij weet 'Blow All The Blues Away' op een rustige en aangename wijze te zingen. Met een mondharmonica solo verrijkt hij de sound van dit mooie blues/folk nummer. Er komt meer swung in de muziek van Broke Fuse met het aantrekkelijke uptempo nummer 'Rack'Em Up'. De drummer werd door Jay vervangen door een computerprogramma en met Matthew Bartam voegt hij een pianist toe. Matthew Bartman weet zich meteen in de kijker te spelen met zijn heerlijk pianospel. Natuurlijk mag de mondharmonica van Jay ook in dit vrolijke nummer niet ontbreken. Met een fijne melodieuze snarensolo plaatst gitarist Paul Butters de instrumentale kers op de taart van deze prachtige song.
 
 
 
 
 
 
In de 'Night Before' vertelt Jay over zijn ontmoeting met de duivel. Jay herinnert zich deze ontmoeting nog goed omdat ze vorige nacht plaats vond in het bos. Hier komen weer heel andere instrumenten aan bod. De zang en de basgitaar neemt Moonah, zoals in de meeste songs, voor zijn rekening. Maar het uitstekende getokkel van Jay op de banjolele hoor je alleen op 'Night Before'. Verder bepalen violist Alex Cheung en cellist Steve McNie de sound van het nummer. 'You Know It's True' is een meeslepend duet tussen Jay Moonah en Sandra Bouza. Moonah speelt in deze ballade alle instrumenten, waaronder ook een steel string ukelele. Sandra Bouza heeft een prachtige en volle soulstem, die erg goed matcht met deze van Jay Moonah. Een heel ander verhaal krijgen we in 'Whisky Bottles', een drankpartij waarvan de kater nog niet helemaal verdwenen is. De monotone drum loop van Zen Sykar bepaalt het tempo, maar het is vooral genieten van het prachtige slide werk van Mike McKenna op de resonator gitaar.
 
 
 
 
 
 
In de sobere, piano gedreven ballade 'Bluffer's Blues', twijfelt Jay Moonah aan zichzelf. In deze mooi rijmende story speelt Frank Horvath piano en Jay de basgitaar, percussie en de mondharmonica. Met dit laatste instrument blaast en zuigt hij een korte ingetogen solo. Het bijna vijf minuten durende 'Buffer's Blues' is het langste nummer op 'Why Should I Be Blue?. Het enige nummer dat Jay Moonah niet alleen schreef is het instrumentale 'The Runner Duck'. Hij kreeg hiervoor hulp van Attila Baraczka die op dit instrumentaaltje de basgitaar speelt. Jay Moonah en zijn mondharmonica vertolken de hoofdrol in deze song. Moonah begint op de ukelele aan de afsluiter 'Why Should I Be Blue?'. In deze titeltrack zijn de vrienden achterwege gelaten en is Jay Moonah terug de one man band, die hij al jaren was. We horen hem hier op de mondharmonica, kazoo, bas, ukelele en percussie. 'Why Should I Be Blue?' van Broke Fuse & Friends is een prima luisteralbum, met aangename blues en folk songs. (7/10)
 
 
 
Walter Vanheuckelom
 
 
 
01. Blow All The Blues Away
02. Rack'Em Up
03. Night Before
04. You Know It's True
05. Whisky Bottles
06. Bluffer's Blues
07. The Runner Duck
08. Why Should I Be Blue?