BOB MARGOLIN - STAR OF STAGE AND SCREENS

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

De Amerikaanse blues gitarist Bob Margolin werd op 9 mei 1949 geboren in Brookline, Massachusetts. Momenteel is hij gevestigd in Boston. Geïnspireerd door Chuck Berry, begon Bob op vijftienjarige leeftijd gitaar te spelen. Hij begon ook onmiddellijk op te treden met lokale rock en blues bands. In 1973 vroeg Muddy Waters of Bob geen gitarist wou worden in zijn band. Met Muddy zijn band tourde Bob de hele wereld rond en kreeg hij de kans om te jammen met heel wat grote blues en rock muzikanten. In 1980 verliet Bob The Muddy Waters Band om zijn eigen band op te richten. Hij verhuisde naar Washington, DC, vervolgens naar Blacksburg, Virginia om uiteindelijk in 1989 te stranden in North Carolina. In de jaren tachtig had Bob de handen vol met optreden, hij speelde zoveel dat hij zelfs geen behoefte had om een album op te nemen. Door de grote veranderingen in de bluesscène tijdens het einde van de jaren tachtig realiseerde Bob dat hij toch een album moest opnemen. In 1989 nam hij zijn eerste soloalbum 'The Old School' op voor Powerhouse Records. In 1991 volgde 'Chicago Blues'. In 1993 tekende Margolin bij Alligator Records en tegelijkertijd tekende hij bij het bookingskantoor Piemonte Talent In Charlotte, NY. Zijn derde album 'Down In The Alley' uit 1993 bij Alligator Records en de inzet van het bookingskantoor bracht Bob weer in contact met het Internationale bluespubliek. In 1994 was hij veel op tournee en speelde hij op heel wat blues festivals. Met The Muddy Waters Tribute Band, met muzikanten die in Bob's tijd bij Muddy's band speelden, deed hij een nationale tournee met B.B King, Dr John, en Little Feat. Het album 'You Going To Miss Me, A Tribute To Muddy Waters' werd in 1996 genomineerd voor een Grammy Award. Margolin verscheen op een Kennedy Center Tribute To Muddy Waters in 1997, waarbij ook  Buddy Guy, Koko Taylor, John Hiatt, G.E. Smith, Peter Wolf, Nick Gravenites, Keb' Mo', Big Bill Morganfield, Robert Lockwood, Jr., Charlie Musselwhite, Barry Goldberg en Johnnie Johnson aanwezig waren. De DVD 'A Tribute To Muddy Waters, King Of The Blues", werd een jaar later uitgebracht. In 2007 was Margolin één van de oprichters van de VizzTone Label Group. Op dat label bracht Bob in 2007 het album 'In North Carolina' en in 2012 het album 'Blues Around The World', dit laatste album was een samenwerking met Mike Sponza. In 2016 won Bob twee Blues Blast Magazine Awards, één als Beste Mannelijke Blues Artiest en één voor Best Traditional Blues Album voor zijn album 'My Road' uit. In 2013 werd Bob genomineerd voor The Blues Foundation's Blues Music Award voor Traditional Male Blues Artist. Hij won in 2005 en 2008 een Blues Music Award als beste gitarist. In 2018 verscheen er een titelloos album. In 2019 volgde een akoestisch album en dit album werd in 2020 bij zowel de Blues Music Awards als bij Blues Blast Magazine verkozen tot Best Acoustic Album Of The Year. In oktober 2020 bracht Bob Margolin een akoestische EP uit met zes nummers. Het kreeg als titel 'Star Of Stage And Screens' en het handelt over de problemen en isolatie vanwege de Covid 19 pandemie, maar ook over de nieuwe uitdagingen waar we allemaal voor staan, eenmaal de Covid 19 pandemie achter de rug is.

 

 

 

 

 

 

Met zijn nieuwe EP 'Star Of Stage And Screens' gaat Bob Margolin terug naar de essentie van de old school blues. In zijn blokhut heeft hij gelukkig nog een studio, twee gitaren en een smartphone om zichzelf te filmen, wanneer hij zijn nieuwe songs ten gehore brengt. Het openingsnummer is de Delta blues titeltrack 'Star Of Stage And Screens' en je hoort duidelijk de frustratie, onmacht en woede in de tekst en de wijze waarop Bob het nummer zingt. Hij mist het dat hij zijn muziek niet kan brengen voor een publiek. Bob beseft maar al te goed dat 'Steady Rollin'', zoals hij ook genoemd wordt geen applaus te horen krijgt wanneer zijn nummer gedaan is. Toch blijft de muziekmicrobe aanwezig en zijn gitaarwerk op zijn oude akoestische Gibson gitaar blijft van uitstekende kwaliteit. We horen veel emotie en verdriet in de stem van Margolin in de klaagzang 'Love And Thanks'. Hij betuigt zijn liefde aan de mensen die hem de blues leerde kennen en aan de mensen die gestorven zijn door de vreselijke Covid 19 pandemie. Hoewel ik neerslachtig word door de wijze waarop Bob het nummer zingt, kan ik toch genieten van het heel fijne fingerpicking werk op zijn akoestische Gibson.

 

 

 

 

 

 

Dat de eenenzeventigjarige Margolin alle hoop nog niet heeft opgegeven, horen we in 'After Party'. Hij haalt op een sarcastische wijze herinneringen op aan vroeger toen we nog mochten feesten, samenkomen en naar concerten gaan. Hij kijkt ook hoopvol vooruit naar de 'After Party', de tijd waarin we elkaar, na lange tijd weer mogen ontmoeten en samen plezier maken. Tussen alle leed en miserie is 'After Party' is het enige nummer met een optimistische kijk op de toekomst. Hier geen vingerwerk op de akoestische gitaar, wel knap glijwerk met de bottleneck op de nek van zijn gitaar. In 'For My Teachers' eert Margolin niet alleen zijn muzikale leermeesters, hij vergeet ook degenen niet die hem levenslessen leerde en hielpen opgroeien tot de man die hij nu is. Ook hier klinkt er veel emotie en verdriet in de stem van Margolin.

 

 

 

 

 

 

In het erg knappe 'Let It Go' zingt Bob dat we de tijd zijn werk moeten laten doen. Dat we beter berusten in deze moeilijke periode, in plaats van ons er aan te ergeren, om nadien in een depressie te belanden. Het knappe slidewerk op de resonator gitaar geeft 'Let It Go' nog meer cachet. In de afsluiter 'March 2020 In Stop Time' komen weer dezelfde onderwerpen aan bod als in de vorige nummers. Een geërgerde Margolin uit zijn frustraties omdat er geen live optredens meer zijn en ook de politiek en vooral President Trumph moeten het ontgelden, omdat ze de crisis niet goed aangepakt hebben. Er zitten veel stops in zijn gitaarspel. 'Star Of Stage And Screens' is zeker niet het beste en vrolijkste album van Bob Margolin. Het is wel een ideale uitlaatklep voor de muzikant Bob Margolin, want op deze wijze kan hij zijn onvrede, zijn ergernissen en woede delen met anderen. (6,5/10)

 

 

 

 

Walter Vanheuckelom

 

 

 

 

 

01. Star Of Stage And Screens

02. Love and Thanks

03. After Party

04. For My Teachers

05. Let It Go

06. March 2020 In Stop Time

 

 Label: Vizztone Label Group

Release: 23 oktober 2020