BOB CORRITORE & FRIENDS - PHOENIX BLUES RUMBLE

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Bob Corritore is een Amerikaans mondharmonicaspeler, die op 27 september 1956 in Chicago werd geboren. Zijn leven veranderde voorgoed wanneer hij op twaalfjarige leeftijd voor het eerst Muddy Waters hoorde op de radio. In minder dan één jaar leerde hij mondharmonica spelen. Bob zocht contact met de grote harpspelers, zoals Big Walter Horton, Little Mack Simmons, Louis Myers, Junior Wells, Big John Wrencher en Carey Bell. Van hen kreeg hij veel mondharmonica tips en aanmoedigingen. In 1981 verhuisde Bob naar Phoenix, Arizona, waar hij in 1986 begon samen te werken met voormalig Howlin' Wolf drummer Chico Chism. Die samenwerking duurde twintig jaar, tot Chico in 2007 overleed. In 1991 opende Bob de inmiddels beroemde blues & roots club, The Rhythm Room en in 1999 bracht hij zijn debuutalbum 'All-Star Blues Sessions' uit. In 2005 bracht Bob de Rhythm Room All-Stars, met Big Pete Pearson, naar het Marco Fiume Blues Passions Festival in Italië. Hierdoor kwam er heel wat Europese interesse voor het vurig mondharmonica spel van Bob Corritore. In 2007 ontving Bob een Keeping The Blues Alive Award van de Blues Foundation. In datzelfde jaar werd 'Travelin' The Dirt Road', een samenwerking met Dave Riley, genomineerd voor een Blues Music Award. In 2011 won het album 'Harmonica Blues' van Bob Corritore & Friends een Blues Music Award voor Best Historical Blues Release. In 2013 werd 'Ain't Nothing You Can Do', de schitterende samenwerking met John Primer, gekozen tot Best Blues Album Of 2013 door het Duitse Blues News Magazine. Een jaar later kreeg Corritore ook een Blues 411 Jimi Award als Beste Mondharmonicaspeler. In mei 2020 verscheen 'The Gypsy Woman Told Me', de derde samenwerking tussen Bob Corritore en John Primer. In het najaar van 2020 verschenen nog drie albums van Bob Corritore in de reeks 'From The Vault Series'. Ook op zijn album 'Spider In My Stew' uit 2021 nodigde Bob Corritore weer een hele reeks gasten uit. Sugaray Rayford, Lurrie Bell, John Primer, Alabama Mike, Diunna Greenleaf, Francine Reed, Johnny Rawls, Oscar Wilson, Willie Buch, Bill & Shy Perry, Bob Stroger, Bob Margolin, Junior Watson, Kid Ramos, Johnny Main, Jimi Smith en Adrianna Marie zijn er een paar van. In de reeks Bob Corritore's 'From The Vaults' verscheen op 18 februari 2022 'Tell Me 'Bout It' van Louisiana Red en Bob Corritore. In maart 2022 verscheen  'Down Home Blues Revue' van Bob Corritore & Friends. In september verscheen het derde album van Bob dat jaar. Hij maakte het weer met een groot aantal vrienden. Het kreeg als titel 'You Schoked Me' en bevat zestien songs, die tussen 2018 en 2022 opgenomen zijn tijdens een twaalftal sessies in de Tempest Studios in Tempe, Arizona. Op 26 mei 2023 brachten Bob Corritore en zijn vrienden 'High Rise Blues' uit en vier maanden later is hij daar al opnieuw met 'Somebody Put Bad Luck On Me'. Op 12 januari verschijnt er in de reeks 'From The Vaults' weer een nieuw album van Bob Corritore & Friends, ditmaal met opnames met blueszangers uit Phoenix, Arizona, sinds 1981 de thuisbasis van Bob Corritore. Er staan twaalf songs op het album en de opnames gebeurden tussen 1987 en 2016.

 

 

 

 

 

 

Het album opent met de energieke bluessong 'Big Fat Woman 480 LBS', een nummer van Howlin' Wolf drummer Chico Chism. Hij speelde ook twintig jaar met Bob Corritore en het is dus geen verrassing dat deze in 2007 overleden muzikant het album mag openen. Chico zingt het nummer en zit achte rhet drumstel. Bob Corritore is heel het nummer uitdrukkelijk aanwezig met zijn mondharmonica. Het pianowerk komt van Henry Gray en het gitaarwerk komt van Johnny Rapp. Daarna is het de beurt aan de zware doorleefde stem van Chief Schabuttie Gilliame. Hij zingt twee nummers, te beginnen met de bluesshuffle  Come To Me Baby'. Drummer Richard Innes en bassist Mario Moreno zorgen voor de heerlijk stuwende groove. Het snarenwerk van gitarist Rusty Zinn en het pianowerk van van Matt Bishop zijn van sublieme kwaliteit en een waar genot voor het oor. Het tweede nummer dat Schabuttie Gilliame zingt is het mondharmonica bluesje ''Leopard Speckled Baby'. Henri Gray kruidt het nummer met een knappe piano solo. Er wordt nog een tandje bijgestoken voor het rock'n roll nummer 'Walking In The Park'. King Karl zingt dit door Jay Miller geschreven nummer. Bob Corritore en Rusty Zinn schitteren met een knappe mondharmonica en gitaar solo. 

 

 

 

 

 

 

 

Het enige nummer waarin blazers aanwezig zijn is de New Orleans ballade 'Mathilda'. Doug James is het ganse nummer uitstekend en uitdrukkelijk aanwezig op de saxofoon. Ook hier horen we de stem van King Karl. Drummer Chico Chism bepaalt het ritme van het nummer. Bob Corritore op mondharmonica en Johnny Rapp op de gitaar zorgen voor het knappe solowerk. Het nummer en vooral het pianospel S.E. Willis doen denken aan de muziek van de grote Fats Domino. Dino Spells neemt de zang en de gitaar voor zijn rekening in het door hem geschreven 'Jennie Bea'. In zijn krachtige V8 Ford gaat Dino op zoek naar zijn Jennie Bea. Corritore kleurt het nummer met twee uitstekende solo's. Met zijn prachtige en krachtige stem mag zanger George Bowman twee nummers zingen op dit album. Het eerste is de beklijvende slowblues 'I Was A Fool', waarin de zanger bekent dat hij een grote stommiteit begaan heeft om bij zijn geliefde weg te gaan. Gitarist Jon Atkinson en mondharmonicaspeler Bob Corritore zijn hier de instrumentale smaakmakers. Het tweede nummer dat George Bowman mag zingen is het zelf geschreven 'Nine Times Out Of Ten'. Het is een energiek bluesnummer met ruig mondharmonicawerk van Corritore en wederom een grootse Atkinson op gitaar. Drummer Brian Fahey en bassist Troy Sandow zorgen voor de uitstekende stuwende groove. Dan is het de beurt aan zanger/gitarist Tommy Dukes. Hij brengt zijn zelf geschreven bluesnummer 'Real Bad Day'. Het is een song die herinneringen oproept  aan de muziek van Jimmy Reed.  'Real Bad Day' is de eerste single uit dit album.

 

 

 

 

 

 

Het levendige 'Laughing Blues' wordt op een speelse wijze gezongen door Dave Riley. Dave was lange tijd een instrumentale partner van Corritore. Het bijna zeven minuten durende epos van het driebenige paard 'Glide' is één van de hoogtepunten op dit album. Wie kan dit ongelooflijk verhaal beter zingen dat showbeest Sugaray Rayford. Er zijn weinigen die zo'n sterke en goede stem hebben als deze reus. Bovendien heeft hij met drummer Rena Beavers, bassist Kedar Roy, pianist Fred Kaplan, mondharmonicaspeler Bob Corritore en gitarist Junior Watson een fantastische band om hem te begeleiden. Big Pete Pearson mag het album afsluiten met de Chicago slowblues 'I'm Evil'. Pete beschikt over een krachtige stem en hij legt heel zijn hart en ziel in zijn vocale prestatie. Ook hier krijgen we weer machtig solowerk van Corritore op de mondharmonica en van Chris James op de gitaar. De bluesliefhebbers en de fans van de mondharmonica zullen weer in hun nopjes zijn, want Bob Corritore is er andermaal in geslaagd om met 'Phoenix Blues Rumble' een uitstekend album aan zijn From The Vault reeks toe te voegen. Hij is nog steeds één van de beste mondharmonicaspelers op deze aardbol en hij slaagt er elke keer weer in om fantastische muzikanten uit te nodigen. aanrader (8/10)

 

 

 

 

 

Walter Vanheuckelom

 

 

 

 

 

01. Big Fat Woman 480 LBs (feat. Chico Chism)

02. Come To Me Baby (feat. Chief Schabuttie Gilliame)

03. Walkin In The Park (feat. King Karl)

04. Mathilda (feat. King Karl)

05. Jennie Bea (feat. Dino Spells)

06. I Was a Fool (feat. George Bowman)

07. Real Bad Day (feat. Tommy Dukes)

08. Nine Times Out Of Ten (feat. George Bowman)

09. Leopard Speckled Baby (feat. Chief Schabuttie Gilliame)

10. Laughing Blues (feat. Dave Riley)

11. The Glide (feat. Sugaray Rayford)

12. I’m Evil (feat. Big Pete Pearson)

 

 

 

 

 

Bob Corritore: Mondharmonica

Chico Chism: Zang (1) en drums (1,4,9)

Chief Schabuttie Gilliame: Zang (2 en 9)

King Karl: Zang (3 en 4)

Dino Spells: Zang en gitaar (5)

George Bowman: Zang (6 en 8)

Tommy Dukes: Zang en gitaar (7)

Dave Riley: Zang en gitaar (10)

Sugaray Rayford: Zang (11)

Big Pete Pearson: Zang (12)

Johhny Rapp: Gitaar (1,3,4,5,9 en 12)

Rusty Zinn: Gitaar (2 en 3)

Kirk Fletcher: Gitaar (2)

Jon Atkinson: Gitaar (6,7 en 8)

Danny Michel: Ritme gitaar (6 en 8)

Johhny Burgin: Gitaar (9)

Junior Watson: Gitaar (11)

Chris James: Gitaar (12)

Henri Gray: Piano (1 en 9)

Matt Bishop: Piano (2 en 12)

S.E. Willis: Piano (4)

Fred Kaplan: Piano (11)

Doug James: Saxofoon (4)

Paul Thomas: Bas (1,3,4 en 5)

Mario Moreno: Bas (2 en 9)

Troy Sandow: Bas (6,7 en 8)

Yahni Riley: Bas (10)

Kedar Roy: Bas (11)

Patrick Rynn:Bas (12)

Richard Innes: Drums (2 en 3)

Brian Fahey: Drums (5,6,7,8,10 en 12)

Rena Beavers: Drums (11)