BIG DADDY WILSON - SONGS FROM THE ROAD CD/DVD

Album Review

Album: 
BIG DADDY WILSON - SONGS FROM THE ROAD CD/DVD
Artist: 
Big Daddy Wilson
Record Label: 
Ruf Records
Style: 
Soulvolle blues, Funky blues, Swampy blues
Date: 
18/05/2018
Reviewed by: 
Walter Vanheuckelom
BIG DADDY WILSON - SONGS FROM THE ROAD CD/DVD
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
Big Daddy Wilson werd meer dan 50 jaar geleden geboren in een klein stadje genaamd Edenton, North Carolina. De bevolking van Edenton telde minder dan zesduizend inwoners, waarvan 55% Afro Amerikanen en 25% onder de armoedegrens. Het leven was er niet goed, toch zegt Wilson dat hij een zeer mooie jeugd had. De vaderloze Wilson werd katholiek opgevoed door zijn moeder en grootmoeder. Elke zondag naar de kerk en tijdens de weekdagen naar school. Hij werkte ook op de tabaksplantage en in de katoenvelden. Wilson zong in de kerk, maar had nooit gedacht om ooit voor een publiek te gaan zingen, daar was hij veel te verlegen voor. Op zijn zestiende stopte hij met de school en even later ging hij bij het Amerikaanse leger, dat hem in Duitsland stationeerde. Hij trouwde met een Duits meisje en zij was de reden dat Wilson, ondanks heimwee naar zijn familie, in Duitsland bleef. Het gedicht dat hij voor haar schreef werd ook het eerste nummer dat Wilson schreef. Het was ook in Duitsland dat Big Daddy Wilson de blues ontdekte en het duurde daarna niet lang meer voor hij melodieën ging zoeken voor de gedichten die hij schreef. Zijn besluit stond vast, hij zou als blueszanger proberen een carrière op te bouwen in zijn nieuwe thuisland. Met zijn warme, diepe soulvolle stem maakte hij meteen indruk in de Duitse bluesscene. In 2004 verscheen bij Moonsound Records zijn debuut album 'Get On Your Knees And Pray', maar de grote doorbraak kwam er nadat hij in 2009 bij RUF Records tekende en bij dat label het album 'Love Is The Key', waarop alleen eigen nummers stonden, verscheen. Big Daddy ging daarmee terug naar zijn roots, namelijk akoestische instrumenten, maar zonder het soul gevoel in zijn muziek te verliezen. Het geloof blijft een grote rol spelen in zijn leven en ook in zijn teksten. Er volgen nog een paar albums met 'Thumb A Ride' uit 2011, 'Live In Luxembourg At L'Inoui' uit 2013, eer in 2013 bij Dixiefrog 'I'm Your Man' verscheen. Dit is het meest succesrijke album van Big Daddy Wilson en met dit album wint hij 2013, de Award voor het beste akoestisch album uitgereikt door Wasser-Prawda. In 2014 ontvangt hij de Award als beste Duitse akoestiche muzikant. Datzelfde jaar verscheen bij Phamosa Records nog het live album 'Live In Europe'. De laatste jaren is Big Daddy Wilson een veelgevraagd artiest en hij stond ook in België en Nederland bijna op elk groot blues Festival. Op 27 januari 2017 verscheen op RUF Records het elfde album van Big Daddy Wilson met de titel 'Neckbone Stew'. Misschien is het ook leuk om te weten dat Big Daddy Wilson in 2017 deel uitmaakte van de RUF Blues Caravan, van deze tournee kwam verleden maand nog een live CD/DVD op de markt.Op 8 oktober 2017 werd in Muhle Hunziken in Zwitserland een concert van Big Daddy Wilson opgenomen en dat concert verschijnt op 18 mei op CD en DVD in de reeks 'Songs From The Road'.
 
 
 
 
 
 
Omdat op de DVD 15 songs staan en op de CD maar twaalf gaan we hier de DVD bespreken. De band komt alleen op het podium van de Muhle Hunziken om met een intro van atmosferische geluiden de rode loper uit te rollen voor Big Daddy Wilson en zijn versie van 'John The Revelator'. Deze gospel blues klassieker van Blind Willie Johnson uit 1930 is inmiddels ontelbare malen gecoverd. Om zijn versie nog een extra touch te geven verwerkt Big Daddy Wilson op een fantastische wijze nog een flink stuk van 'Ain't Nobody's Fault But Mine' in deze opener. Terwijl de band blijft verder spelen stelt de frontman zijn band voor. Big Daddy voegt voor het zwoele 'Wake Up' nog een snuifje soul toe aan de mix van blues en gospel en Enzo Messina fleurt het nummer op met uitstekend toetsenwerk. Wilson Blount blijft op hetzelfde zwoele meeslepende ritme verder
gaan met het soulvolle 'Drop Down Here', een nummer uit zijn album 'Thumb A Ride' uit 2011. De bandleden zorgen voor de prachtige backing vocals en gitarist Cesare Nolli haalt erg knap uit met een gevoelvolle en melodieuze snarensolo. Voor zijn moeder schreef Big Daddy 'Miss Dorothy Lee'. Drummer Nick Tacori zorgt met krachtig en dwingend slagwerk voor een opwindende groove en Cesari Nolli haalt vlijmscherp uit op zijn Fender Telecaster. Het nummer heeft een mooie opbouw en het vijftal op het podium zorgt voor een erg knap en opwindend einde. Big Daddy neemt zijn twee snarige cigarbox en de band begint aan het swampy soulvolle 'Baby's Coming Home Again'. Bassist Paolo Legramandi en drummer Nick Taccori zorgen voor een heerlijke stuwende groove waarop Big Daddy en Cesari Nolli op een uitstekende wijze de bottleneck kunnen gebruiken. De Texas shuffle 'Texas Boogie' gaat over een vrouw van 175 kilo die geweldig kon dansen en heel de dansvloer innam in een club in Texas. Het is net of Big Daddy deze vrouw nog voor hem ziet dansen als je hem op de DVD ziet en hoort zingen. Het genot straalt zo van de zanger af. Toetsenist Enzo Messina fleurt het ganse nummer op met frisse piano riffjes, maar hij weet ook te bekoren met zijn uitstekende toetsensolo. Het publiek geniet met volle teugen en dat uit zich in ritmisch handgeklap en het meezingen van het refrein. De zwaarwichtige Dame uit Texas zorgt voor één van de hoogtepunten van dit uitstekende concert. Natuurlijk draagt deze zachtaardige zwarte bluesman ook zijn verleden mee. Hij werkte zelf nog op de tabakplantages en katoenvelden waar zijn voorouders nog als slaven tewerkgesteld waren en schreef er de volgende beklijvende slowblues 'Ain't No Slave' over. Er klinkt veel emotie en overtuiging in Big Daddy's stem en de angstaanjagende gitaar riffs met de bottleneck gaan door merg en been. 'Anna Mae' is een zeemzoet countryblues liefdeslied dat Wilson schreef voor zijn vrouw.
 
 
 
 
 
 
 
Het album 'Love Is The Key' uit 2009 moet de zanger nauw aan het hart liggen, want na 'Ain't No Slave' en 'Anna Mae' volgt met de door de warme Hammond klanken gedragen ballade 'Walk A Mile In My Shoes', het derde opeenvolgende nummer uit dat album. Enzo Messina is schitterend op de toetsen, toch is het gitarist Cesari Nolli die alle aandacht naar zich toetrekt met een intense en gevoelvolle snarensolo op zijn Telecaster. Het laatste gedeelte van het concert staat bijna volledig in het teken van Big Daddy Wilson's recentste album 'Neckbone Stew'. Met het rauwe swampy Delta blues nummer 'Cross Creek Road' neemt Big Daddy en zijn band ons mee naar de swampy gebieden van Louisiana. Het publiek en de jongens op het podium begeleiden met ritmisch handgeklap de stem van Big Daddy in het eerste gedeelte. Instrumentaal zijn alleen de rauwe snedige gitaar riffs van Cesari Nolli aanwezig. In het tweede gedeelte van de songs doen alle instrumenten weer mee. We blijven aan de Mississippi Delta in het begin van 'Neckbone Stew', waarin Wilson vol lof zingt over de goede bruinogige kokkin die zijn heerlijke stoofpot klaarmaakt. Na één strove krijgt het nummer een hele gedaanteverwisseling en transformeert het in een heel vloeiende reggae getinte song. Paolo Legramandi zorgt voor de hele knappe diepe bas groove en Cesare Nolli is weer van de partij met erg knap gitaarwerk. Geluk of tegenslag blijven niet duren zingt Big Daddy in het vloeiende en melodieuze soul nummer '7 Years', waarin Cesare Nolli nogmaals knap uithaalt met fijn vingerwerk op de hals van zijn gitaar. Met een basintro trekt Paolo Legramandi het soulvolle en funky 'Baby Don't Like' op gang. Big Daddy Wilson en zijn band sluiten dit mooie nummer op een prachtige wijze a capella af, om even later terug te hernemen met het refrein. Dit was meteen het laatste nummer van dit concert, maar het publiek wil duidelijk meer. Het krijgt ook meer met de zeemzoete ballade 'I Just Need A Smile', waarin Wilson meteen een positieve boodschap meegeeft. Hij is er van overtuigd dat de wereld er beter zou uitzien moesten de mensen vriendelijker zijn voor elkaar en als ze wat meer zouden lachen. Afsluiten doet Big Daddy Wilson met de 'Country Boy Medley', waarin heel wat bekende tunes passeren. In deze medley krijgen Cesari, Paolo, Nik en Enzo ook de kans om een paar songs te zingen. Deze medley is een prachtig slot van dit uitstekende concert. 'Songs From The Road' van Big Daddy Wilson is een aanrader en het zoveelste uitstekende album in de RUF reeks 'Songs From The Road'. (8/10)
 
 
 
 
 
Walter Vanheuckelom
 
 
 
tracks CD:
01 Wake Up
02 Drop Down Here
03 Miss Dorothy Lee
04 Texas Boogie
05 Ain't No Slave
06 Anna Mae
07 Walk A Mile In My Shoes
08 Cross Creek Road
09 Neckbone Stew
10 7 Years
11 Baby Don't Like
12 I Just Need A Smile
 
tracks DVD:
01 John The Revelator
02 Wake Up
03 Drop Down Here
04 Miss Dorothy Lee
05 Baby's Coming Home Again
06 Texas Boogie
07 Ain't No Slave
08 Anna Mae
09 Walk A Mile In My Shoes
10 Cross Creek Road
11 Neckbone Stew
12 7 Years
13 Baby Don't Like
14 I Just Need A Smile
15 Country Boy Medley
 
 
Big Daddy Wilson: Vocals, Dobro, Diddley Bow
Cesare Nolli: Guitar, Back Vocals
Paolo Legramandi: Bass, Back Vocals
Nik Taccori: Drums Back Vocals
Enzo Messina: Keyboard, Piano