BIG BOY BLOATER & THE LIMITS - LUXURY HOBO

Album Review

Album: 
BIG BOY BLOATER & THE LIMITS - LUXURY HOBO
Artist: 
Big Boy Bloater
Record Label: 
Provogue/Mascot label
Style: 
Bluesrock, swamp
Date: 
26/02/2016
Reviewed by: 
Walter Vanheuckelom
Big Boy Bloater & The Limits - Luxury Hobo
 
 
 
 
Big Boy Bloater werd in 1971 geboren in Farnham, Surrey en begon op elf jarige leeftijd gitaar te spelen. Zijn vader hield van muziek en dus stond er thuis altijd muziek op. Wanneer hij dertien jaar oud was speelde hij al in school bandjes en besefte al vlug dat hij op deze leuke manier snel wat extra zakgeld kon verdienen. Als frontman van de band werd hij al snel opgemerkt door heel wat bekende artiesten, waarmee hij overal in de wereld speelde. In 2009 nam Big Boy Bloater vrijwillig wat gas terug en begon na te denken hoe het verder moest met zijn muzikale carrière. In zijn radioshow op BBC2 zag Jools Holland, Big Boy Bloater in 2011 en hij zag hem ook aan het werk als speciale gast bij Imelda May in twee van haar grootste concerten. Jools was meteen onder de indruk van de muzikant Big Boy Bloater. Het album 'Big Boy Bloater & The Limits' uit 2011 met gast optredens van Imelda May en Jazz legende Snowboy werd overal goed onthaald. In 2012 verscheen de opvolger 'The World Explained' en die haalde de top vijf in de Amazon en ITunes Blues Download Charts. Classic Rock Blues Magazine plaatste het album in de top vijftig releases van 2012. Big Boy Bloater is een gitarist, zanger, songschrijver, radio presentator en entertainer.  Op de Britse Blues Awards van 2014 werd hij genomineerd als beste zanger. Op 26 februari verschijnt zijn nieuwe album. 'Luxury Hobo' wordt uitgebracht op het Provogue/ Mascot Label en telt negen songs.
 
 
Het album start dadelijk in overdrive met rauwe donkere blues in 'Devils Not Angels'. Dan Edwards zijn vingers wervelen over de toetsen. Tijdens het instrumentale gedeelte komt frontman Big Boy nog op de proppen met een rauwe verschroeiende gitaar riff. Dit noemt men binnenkomen via de grote poort. 'Devils Not Angels' is een top nummer. Met een lekkere bas groove wordt de swampy bluesrocker 'It Came Out Of The Swamp' ingezet. Big Boy zelf zegt het volgende over dit nummer: Ik zag het letterlijk als een schepsel dat uit het moeras opdook en ik wilde het perfecte geluid bij dit gebeuren. En of hij gelukt is, hoor ik je afvragen. Het antwoord is niet honderd procent, maar vijfhonderd procent positief. De rauwe brullende stem van Big Boy Bloater en het rauwe pompende swampy blues geluid zorgen daar wel voor. Deze muziek is een ware openbaring. Het blijft rauw in de melodieuze rocker 'I Love You, But I Can't Stand Your Friends'. Hier zijn de ingrediënten de scheurende gitaar, het honky tonk toetsenwerk en natuurlijk die onweerstaanbare stem van de frontman die het verschil maken. De stem van Big Boy is een kruising van de stem van Tom Waits en Howlin' Wolf. De steeds terugkerende indringende riff beheerst 'The Devils Tail'. Het is genieten van de mooie baslijnen van Steven Oats en het knappe strakke slagwerk van Matt Cowley. Ook Dan Edwards laat zich weer knap opmerken op de toetsen. Het ritmisch handgeklap dat het gehele nummer aanwezig is maakt mee de sfeer in 'I've Got The Feeling Someone's Watching Me'. De donkere verontrustende sfeer en de mix van blues en Latijnse flamenco geven het nummer een heel speciale sfeer en het accordeon klinkt werkelijk subliem. Deze song zou een mooie soundtrack voor een western kunnen zijn.
 
 
De titelsong 'Luxury Hobo Blues' heeft een zeer sterke beat. Net als in 'The Devils Tail' krijgen we hier ook een steeds weerkerende bepalende gitaar riff. Big Boy Bloater weet verschillende muziek stijlen op een zeer goede manier te mixen. Zo is deze 'Luxury Hobo Blues' een mix van traditionele blues en rock. De rauwe zinderende groove van 'Robot Girlfriend' vertelt het verhaal, hoe Big Boy het daten ziet in de toekomst. De stem van de frontman versterkt die specifieke sound nog meer. Rustige nummers zijn zeer zeldzaam op dit album, maar 'All Things Considered' maakt dat ruimschoots goed. Deze ballade die gedragen wordt door hemelse orgel klanken heeft een Stax vibe en een flinke portie soul. In het verleidelijke meezing refrein, matchen de stem van Big Boy en deze van de backing zangeres voortreffelijk. De afsluiter 'Not Cool Man' is pure rock, genre George Thorogood. De splijtende gitaar gaat door merg en been. 'Luxury Hobo' zou wel eens de grote doorbraak kunnen betekenen voor Big Boy Bloater & The Limits. Schitterend album met sterke songs gespeeld door prima muzikanten. Voeg daarbij nog de kenmerkende rauwe stem van frontman Big Boy Bloater en je komt tot een uitstekend resultaat. Volgens mij komt deze muziek nog meer tot zijn recht tijdens de live optredens. Momenteel staan er alleen optredens gepland in de UK. Hopelijk zien we deze jongens binnenkort ook in Europa. Met dit soort muziek krijg je het publiek in elke club of festival in beweging. (9/10)
 
Walter Vanheuckelom