BERNARD ALLISON - HIGHS & LOWS

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Bernard Allison is de jongste van negen kinderen van Chicago blues legende Luther Allison. Bernard werd geboren in Chicago op 26 november 1965. De eerste muzikale invloeden kreeg de jonge Allison natuurlijk thuis, waar voornamelijk geluisterd werd naar artiesten als Magic Sam, Otis Rush, T- Bone Walker, Lightnin' Hopkins, BB King en natuurlijk ook naar de muziek van vader Luther. Deze muziek speelde een belangrijke rol in het jonge leven van Bernard en vormde hem als muzikant, maar hij leerde niet alleen van deze oudere muzikanten, ook de jongere generatie zoals Stevie Ray Vaughan, Johnny Winter en Jimi Hendrix trokken de interesse van de jonge man. Toen de knaap tien jaar oud was leerde hij gitaar spelen op het instrument van zijn vader. Luther kocht zijn zoon een Fender Stratocaster op zijn twaalfde verjaardag, maar Bernard werd verplicht eerst de middelbare school af te werken. In 1983 stonden vader en zoon samen op het Chicago Blues Festival en een week later kreeg Bernard een telefoon van Koko Taylor om gitarist te worden in haar band. Hij nam dit aanbod met beide handen aan en bleef drie jaar in Koko haar band. Nadien probeerde Bernard het met zijn eigen band en hij werd ook bandleider in de band van zijn vader, tijdens diens Europese tournees. In 1990 verscheen zijn debuut album 'The Next Generation'. Het album ging niet onopgemerkt voorbij en in 1995 kon hij een contract tekenen bij het bekende RUF Records. Op dit label verschenen een tiental albums, waaronder de twee heel knappe albums 'Keeping The Blues Alive' en 'Higher Power'. Het live album 'Energized – Live in Europe' met bijbehorende dvd mag eveneens tot de hoogtepunten in de carrière van Bernard gerekend worden. In 2007 tekende Bernard bij Jazzhaus Records en datzelfde jaar verscheen op dat label 'Chills & Thrills', in 2010 'The Otherside' en in 2011 het live album 'Live At The Jazzhaus'. Daarna werd het redelijk stil rond Bernard Allison en was het tot in 2016 wachten op een nieuw studioalbum, dat de naam 'In The Mix' meekreeg. Bernard Allison keerde daarna terug naar het vertrouwde nest bij RUF Records, waar op 2 februari 2018 zijn schitterende album 'Let It Go' verscheen. In datzelfde jaar was Bernard Allison samen met Mike Zito en Vanja Sky de publiekstrekker van de Ruf Blues Caravan 2018. Op 31 januari 2020 verscheen met 'Songs From The Road' een  live CD/DVD album. De opnames voor dit album vonden plaats in het Musictheater Piano Club in Dortmund op 23 oktober 2019. Op vijfentwintig februari 2022 ligt het nieuwe studioalbum 'Highs & Lows' in de winkelrekken. Bernard draagt het album op aan zijn zuster Carolyn Allison, zijn broer Ray Charles Drain en aan familievriendin Samantha Marie Gene Larson, drie dierbaren die gestorven zijn. 

 

 

 

 

 

 

 

Het album opent met het energieke 'So Excited', een bluesrocker waarin Bernard zingt hoe spannend het is om terug te kunnen opnemen en om terug op het podium te kunnen staan na twee jaren van isolatie en beperkingen vanwege de  Covid 19 pandemie. Bernard kruidt het hele nummer met pittige gitaar riffs en zijn vette slide solo is een lust voor het oor. Je kan de blijdschap voor zijn herwonnen vrijheid horen in Bernard's soulvolle stem. De zware baslijn van George Moye en het strakke en energieke slagwerk van Steve Potts zorgen voor een heerlijke rock groove. Met een erg knappe funky gitaar intro start Bernard Allison solo aan de titeltrack 'Highs & Lows', een nummer over de ups en downs van het leven. George Moye tovert weer een erg mooie baslijn uit zijn basgitaar en de soulvolle stem van Bernard komt ook hier volledig tot zijn recht. Allison kruidt het ganse nummer weer met fantastische riffs. Heerlijk nummer. Het meer ingetogen 'Strain On My Heart', is een mix van blues, pop en jazz. Ook hier is het weer met volle teugen genieten van de prachtige baslijn van George Moye. Er zit veel gevoel in de stem van Bernard wanneer hij zijn verhaal vertelt. Met een prachtige mellow saxofoon solo, die perfect in dit nummer past, speelt Jose Ned James zich in de kijker. De Canadees Colin James neemt samen met Bernard de gitaar en de zang voor zijn rekening in de jazzy blues shuffle 'My Way On The Highway'. Colin heeft een goede en frisse stem, die perfect past bij de stem van Bernard. Bernard draagt de melodie met de klanken uit zijn organ guitar. Het is geweldig hoe de verschillende gitaarstijlen van Bernard en Colin zich vinden in het aantrekkelijke 'My Way Or The Highway'. Zowel Bernard en Colin vuren heerlijke riffs en dito solo's af en daar kan de luisteraar alleen maar goed mee zijn. 

 

 

 

 

 

 

 

Bernard Allison schreef acht songs voor dit album. De andere drie songs zijn twee covers van zijn vader Luther Allison en het door Jim Gaines geschreven 'Side Step', een swampy Mississippi Delta bluessong, waarin Bernard met veel gevoel de bottleneck over de snaren op de nek van zijn sixstring laat glijden en dat levert fantastisch en vet slidewerk op. De fantastische ritmesectie, met George Moye op bas en Steve Potts op drums, trekt de funky rocker 'Hustler' op gang. Met zijn kenmerkende stem neemt Otis Rush, de peetvader van Bernard Allison, de zang voor zijn rekening. Ook de knappe mondharmonica riffs komen van deze bluesveteraan. Jose Ned James is het gehele nummer uitdrukkelijk en uitstekend aanwezig. Met zijn knappe saxofoon riffs blaast hij de nodige soul in 'Hustler'. Met 'Now You Got It' (1974) en 'I Gave It All' (1994) krijgen we twee covers van Luther Allison. Bernard drukt zijn eigen stempel op 'Now You Got It'. Hij maakt van deze Chicago slowblues een funky getint Southern blues/soul nummer. Saxofonist Jose Ned James blaast de nodige soul in 'Now You Got It' en het gitaarwerk van Bernard Allison is weer van prima kwaliteit. Met een uitstekende baslijn zorgt George Moye voor een uitstekende groove in 'Gave It All'. Het is een warm en ingetogen nummer, dat met erg veel gevoel gezongen wordt door Bernard Allison. Ook zijn heerlijke gitaarwerk is ingetogen en gevoelvol. 

 

 

 

 

 

 

 

In 'My Kinda Girl' krijgen we een mix van soul en funk. Een schitterende Toby Lee Marshall draagt de melodie met zijn warme Hammond klanken en de saxofoon van Jose Ned James is weer uitdrukkelijk aanwezig. Dat Bernard een virtuoos is met de bottleneck horen we in 'Satisfy Her Needs', een rustig voortkabbelend nummer met heerlijk toetsenwerk van Toby Lee Marshall op zijn Hammond. Het album 'Highs & Lows' wordt afgesloten met 'Last Night'. Het is een nummer dat meerdere ritme en sfeerwisselingen kent. Bepaalde momenten zitten we in slowblues modus en andere momenten in een opwindende uptempo modus.  'Last Night' is een nummer over conflicten en woordenwisselingen en over een vrouw die weggelopen is en waarnaar men nu op zoek is. Met die ritme en sfeerwisselingen geven Bernard en zijn band de wisselende stemmingen van de zoekende man weer. We krijgen een heel rijke sound, want naast de gitaar, drums en bas zijn ook de saxofoon en het Hammondorgel uitdrukkelijk aanwezig. Bernard Allison etaleert nogmaals zijn enorme vaardigheden op zijn sixstring. Knap nummer. Na het uitstekende 'Let It Go' uit 2018 hebben de fans vier jaar moeten wachten op een nieuw studioalbum van Bernard Allison, maar het prachtige 'Highs & Lows' is dat wachten zeker waard geweest. Op 'High & Lows' staan veel hoogtepunten en die zullen er zeker voor zorgen dat 'Highs & Lows' weer een succesvol album wordt. Deze nieuwe nummers zal Bernard Allison en zijn band zeker live willen brengen voor zijn fans. Dus I'm excited naar het moment dat we Bernard Allison weer op het podium zien in de Benelux.  (8,5/10)

 

 

 

 

 

Walter Vanheuckelom

 

 

 

01: So Excited 

02: Highs & Lows 

03: Strain On My Heart 

04: My Way Or The Highway 

05: Side Step 

06: Hustler 

07: Now You Got It 

08: I Gave It All 

09: My Kinda Girl 

10: Satisfy Her Needs 

11: Last Night 

 

 

 

Bernard Allison: Zang, lead en ritme gitaar,  Organ Guitar op 4,6,10 

George Moye: Bas

Dylan Salfer: Ritme gitaar

Steve Potts: Drums 

Jose Ned James: Saxofoon op 3,6,7,8,9,11 

Toby Lee Marshall: Hammond op 3,8,9,11, Piano op 3 

Colin James: Zang, Ritme en lead gitaar op 4

Bobby Rush: Zang en mondharmonica op 6.