BEN LEVIN - CARRYOUT OR DELIVERY

Album Review

Album: 
BEN LEVIN - CARRYOUT OR DELIVERY
Artist: 
Ben Levin
Record Label: 
Vizztone Label Group
Style: 
Blues, Soulvolle blues
Date: 
09/10/2020
Reviewed by: 
Walter Vanheuckelom
BEN LEVIN - CARRYOUT OR DELIVERY
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
De Amerikaan Ben Levin is een eenentwintigjarige zanger, pianist en songwriter uit Cincinati, Ohio. Ben's fascinatie voor blues piano begon al op zesjarige leeftijd. Ben's vader was fan van Ray Charles en de jonge Ben Levin was zo gefascineerd door de muziek van Ray Charles dat hij besloot om pianolessen te gaan volgen. Daarvoor ging hij naar de wereldberoemde blues/boogie pianist Ricky Nye, die ook in Cincinati woonde. De lessen bij Nye wekten bij Ben Levin de passie op voor de piano en voor de bluesmuziek. Op zijn dertiende deed Ben zijn eerste festivaloptreden, op het lokale Cincy Blues Fest. Op zijn vijftiende was hij fulltime pianist bij de band The Heaters en op zijn zeventiende bracht Ben Levin zijn debuutalbum 'Ben Blues' uit. Daarop stonden vier originele, door Ben geschreven nummers, aangevuld met covers van onderandere Professor Longhair, Big Maceo en John Lee Hooker. 'Ben's Blues' werd genomineerd voor twee Blues Blast Awards, namelijk voor beste debuut album en  voor de Sean Costello Rising Star Award. Het album leidde ook tot uitnodigingen om te komen spelen op festivals en clubs in Europa. Zo stond Ben in de zomer van 2017 op het prestigieuze LaRoquebrou Boogie/Blues festival in Frankrijk, het Beauforthuis Festival in Nederland. Na het winnen van de Dayton Blues Challenge stond het Ben Levin Duo (Ben met Ricky Nye op drums) in 2018 in de halve finale van de International Blues Challenge in Memphis, TN. Daar ontmoette hij Bob Margolin, gitarist van de Muddy Waters band in de jaren zeventig, en een enthousiaste promotor/mentor van jonge bluesmuzikanten. Deze ontmoeting leidde tot twee uitverkochte shows in Cincinnati (elk 300 zitplaatsen) en een aanbod van Bob om op Ben's volgende cd te spelen. In juli 2019 werd Ben's tweede cd 'Before Me' uitgebracht door Vizztone Records. Ben's mentoren en helden Bob Margolin (gitaar), Bob Corritore (mondharmonica) en Philip Paul (drums) droegen hun steentje bij aan het album 'Before Me'. Het album kreeg overal goede recensies en de cd debuteerde in de top 50 blues cd's in verschillende radio gebaseerde hitlijsten over de hele wereld, zoals Living Blues, Roots Music Report, Independent Blues Broadcasters Association en Australian Blues and Roots. Ben Levin studeert nog steeds, toch speelt hij al sinds zijn vijftiende een hondertal concerten per jaar. In zijn muziek omarmt hij het authentieke geluid van zijn helden Professor Longhair, Pinetop Perkins, Otis Spann en Ray Charles. Zonder Covid 19 hadden we deze zomer Ben Levin en zijn band aan het werk kunnen zien op het Swing Wespelaar Festival, maar het virus beslistte daar spijtig genoeg anders over. Op negen oktober verscheen met 'Carryout Or Delivery', het derde album van deze jonge muzikant. Er staan twaalf songs op het album, waarvan acht originele, door Ben Levin geschreven songs en vier covers.
 
 
 
 
 
 
Ben Levin kan op zijn nieuwe album niet wachten om zijn eigen nummers te laten horen, want de eerste zeven songs schreef hij zelf. Op zijn piano trekt hij de opener 'You Know' op gang. Het is een vintage boogiewoogie nummer, waarin Ben dadelijk schittert met zijn uitstekend barrelhouse pianospel. Bovendien beschikt Ben over een goede en aangename stem, zodat we ook vocaal kunnen genieten van deze jonge muzikant. 'Stuck' is een vloeiend bluesnummer, waarin Ben nogmaals zijn klasse etaleert op de piano. Vader Aron Levin neemt na de pianosolo van Ben op een erg knappe wijze over op de gitaar. Ben Levin schakelt over naar de elektrische piano voor de Chicago blues ballade 'Too Good For Me', waarin heel wat invloeden van Otis Spann, één van Ben's grote voorbeelden, te vinden zijn. Met de vloeiende jazzy titeltrack 'Carryout Of Delivery' neemt de jonge Ben Levin ons bijna honderd jaar mee terug in de tijd. Levin zingt het nummer op een aantrekkelijke en speelse wijze en vierstemmige vocale harmonieën (Josh Levin, Aron Levin, Howard Cohen én Matt Hueneman) geven dit nummer nog een extra touch. Tevens versterken zij het jaren dertig gevoel nog meer. Met het start/stop ritme van 'Have You Lost Your Mind?' krijgen we echte blues. De steeds weerkerende gitaar riff van Aron Levin en het strakke slagwerk van Oscar Bernal bepalen de sound van het nummer. Chris Douglass is op de basgitaar het kloppende hart van 'Have You Lost Your Mind?'. Aron Levin perst nog een korte, maar pittige gitaar solo uit zijn sixstring en daarna neemt Ben over met knap solowerk op het Hammond.
 
 
 
 
 
 
Het soulvolle en vloeiende liefdeslied 'Some Other Time' heeft een hoog sixties gehalte. Er zit heel wat twang op de gitaar van Aron en deze keer zorgt Ben voor het knappe toetsenwerk vanachter een elektrische piano. Er zit heel wat weemoed in de stem van Ben in zijn poging om een meisje te overtyuigen van zijn liefde voor haar. Met een titel als 'Nola Night' weet je meteen dat het heel dansbaar en feestelijk gaat klinken. 'Nola Night' is een rumba getint, instrumentaal nummer met heel wat Professor Longhair invloeden. Met zijn rollend slagwerk zorgt drummer Oscar Bernal voor een opwindende drumbeat en Ben Levin etaleert nogmaals zijn klasse op de klavieren.  De eerste cover op het album is de Frank Frost song 'My Back Stratcher'. In de originele versie was een hoofdrol weggelegd voor de mondharmonica in Ben's versie is deze rol weggelegd voor het orgel. De versie van Ben bevat ook meer funk dan de originele versie. Het laatste, door Ben Levin geschreven nummer op dit album is de zeemzoete ballade 'Papercut'. Bij het schrijven van 'Papercut' kreeg Ben wel hulp van zijn vader. Het nummer neemt ons mee naar de jaren vijftig van vorige eeuw en Ben kleurt de sound met zijn prachtig pianospel. In het instrumentale 'The Buzzard' zijn de glansrollen weggelegd voor Aron Levin op gitaar en Ben Levin op Hammond.
 
 
 
 
 
 
 
Het beste nummer op het album is Dixieland bluesnummer 'Hadacol Bounce'. Het lied werd geschreven in 1949 door Bill Nettles en het verscheen als jingle voor het medicijn Hadacol, een voedingssuplement dat twaalf procent alcohol bevatte en daarom heel populair was in de Zuidelijke Staten in de USA, omdat het door de drooglegging verboden was om alcohol te brouwen en te verkopen. Een paar jaar later coverde Professor Longhair 'Hadacol Bounce' en het is deze versie die Ben Levin als voorbeeld nam. Hij maakte er een heel catchy en moderne versie van met feestelijk getint toetsenwerk als basis. De jonge toetsenvirtuoos sluit zijn nieuwe album af met de sentimentele ballade 'Time Brings About A Change', een cover van blues pianist Floyd Dixon. Ben zingt het nummer met veel gevoel en emotie in zijn stem en zijn pianospel is weer van uitstekende kwaliteit. Hetzelfde kan gezegd worden van de korte gevoelvolle gitaar solo van Aron Levin. 'Carryout Or Delivery' is een heel aangenaam album van een jonge toetsenvirtuoos met een groot verlangen naar de jaren vijftig en zestig van vorige eeuw. (7/10)
 
 
 
 
Walter Vanheuckelom
 
 
 
 
01. You Know
02. Stuck
03. Too Good For Me
04. Carryout Or Delivery
05. Have You Lost Your Mind?
06. Some Other Time
07. Nola Night
08. My Back Scratcher
09. Papercut
10. The Buzzard
11. Hadacol Bounce
12. Time Brings About A Change
 
 
Ben Levin: Piano, orgel, elektrische piano en zang
Aron Levin: Gitaar en zang op #4
Chris Douglass: Bas
Oscar Bernal: Drums
Josh Levin: zang op #4
Howard Cohen: Zang op #4
Matt Hueneman: Zang op #4